Femme fatale 2:the return

Σκοτεινα ματια

«Μπορείς να μου πεις τι δουλειά έχει αυτος εδώ ;» Ο τόνος της φωνής του καρλ ήταν απότομος και θυμωμένος . Τον καταλάβαινα όμως δεν είχε το κουράγιο να του μιλήσω . Ήμουν τελείως χαμένη στις σκέψεις μου , ανάμεσα στο παρόν και το παρελθόν που ήθελα να ξεχάσω . Τελικά η ζωή με μισεί πραγματικά . Γιατί έπρεπε να μου τον φέρει ξανά μπροστά μου ; Τώρα που είχα επιτέλους πάρει την απόφαση να προχώρησω .
Και εκείνο το φιλί του ; Τι ακριβώς ήθελε να αποδείξει με αυτό ; Πιστεύει πως μια ηλίθια συγνώμη του αρκεί για να ξεχάσω ότι έγινε ; Με διέλυσε και τώρα ζητάει λύτρωση ; Πρέπει βα είναι τρελός ... μα τι λέω σίγουρα είναι .
«Σελινα σου μιλάω γαμωτο μην με αγνοείς !» Τα χέρια του είχαν σφίξει περισσότερο το τιμόνι . Ήταν θυμωμένος . Φυσικά και θα ήταν . Όμως δεν έφταιγα εγώ .. δεν τον κάλεσα να έρθει .
Τρέχαμε στους στενούς δρόμους με πάνω από 100 χιλιόμετρα την ώρα , κάπου να ήταν παγωμένα και είχαμε τελειώσει .
«Σελινα !» Αυτή τη φορά η φωνή του με έβγαλε εντελως απ οτις σκέψεις μου . Δνε είχα παρατηρήσει πως το κορμί μου έτρεμε ακόμη . Δεν ξέρω εάν ήταν από φόβο ή από την ταραχή . Η αλήθεια ήταν πως τον φοβόμουν . Ναι φοβόμουν που ήξερα ότι ήταν στην ίδια πόλη με εμένα . Και εάν είχε έρθει για να με παρασύρει πάλι σε μια απαίσια παγίδα ; Εάν το μίσος του για την οικογένεια μου επστρεψε ;
« καρλ ... τρέχεις πολύ ..» προσπάθησα να του πω ήρεμα . Έπρεπε να ηρεμίσει , γιατί αλλιώς ηεξρα πως μπορούσε να το φτάσει στα άκρα .
«Σου εκανα μια ερώτηση Σελινα και περιμένω μια λογική απάντηση . Τι σκατα θέλει αυτος εδώ , στην Γαλλία .»
«Δεν....δεν ξέρω ...»
«Είσαι σίγουρη πως δνε ξέρεις Σελινα ; Γιατί εμένα αλλιώς μου φάνηκε .»
« τι υπονοείς καρλ ;»
«Τίποτα που δεν είναι φανερό!»
«Δεν σε πιστεύω ! Αλήθεια θεωρίες πως εγώ τον έφερα εδώ ;! Μετά από όσα μου έκανε ;!»
«Δεν είναι καθόλου απίθανο ! Εξάλλου εσυ εξακολουθείς να παραμένεις κολλημένη μαζί του !»
«Πως τολμάς ! Εσυ θα έπρεπε να ξέρεις καλύτερα από όλους καρλ ! Έβαλε άτομα να ...να με βιάσουν ! Εξαιτίας του έχω τόσα προβλήματα τώρα , εξαιτίας του πονάω κάθε μέρα .... εξαιτίας του χάσαμε την μικρή ! Ξέρεις πολύ καλά πως δεν μπορώ να του συγχωρεσω τίποτα από όλα αυτά ! Έπρεπε να το ξέρεις γαμωτο ! Εσυ έπρεπε να το ξέρεις!» Ούρλιαζα . Όλες αυτές οδυνηρές αναμνήσεις με είχαν διαλύσει . Ήταν τόσα πολλά για μαι βραδιά . Ένας έντονος πόνος στο κεφάλι με έκανε να κλείσω στιγμιαία τα μάτια μου . Είχε μόλις παρκάρει στην αυλή του σπιτιού , και δίχως δεύτερη σκέψη άνοιξα την προτα για καν γω έξω .
«Σελινα !»
«Αρκετά καρλ ! Καλύτερα να μην πούμε τίποτα άλλο απόψε .» Του είπα λίγο πιο ήρεμα τώρα και σ προχωρούσα προς το εσωτερικό .
Τον άκουγε να τρέχει σχεδόν από πίσω μου για να με φτάσει .
Σύντομα το χέρι του βρέθηκε να πιάνει το μπράτσο μου , γυρνώντας με κατευθείαν πάνω του .
«Περίμενε ..»
«Δεν θέλω να ακούσω καμία άλλη προσβολή σου ούτε κάποια ηλίθια λόγια ζήλειας ! Είμαι ήδη αρκετά ταραγμένη .»
«Σελινα περίμενε ... εγώ δεν ήθελα να σε προβάλω απλώς σας είδα τόσο κοντά και ..»
«Πάντα παρεξηγείς αυτά που βλέπεις ! Αυτό είναι το θέμα καρλ .... δεν ξέρεις τον λόγο που είμασταν κοντά όμως εσυ κατάφερες να προδικάσεις και να βγάλεις ήδη συμπεράσματα που δεν μου αρμόζουν ..» είπα απογοητευμένα . Η κούραση πραγματικά με είχε καταβάλει . Με το ζόρι κατάφερνα να σταθώ στα πόδια μου και να του μιλήσω .
«Συγνώμη ....» είχε σκύψει το κεφάλι του . Ξταν πραγματικά μετανιωμένος για τον τρόπο που μου είχε μιλήσει . Στην θέα του δεν μπόρεσα παρά μόνο να μαλακωσω . Εξάλλου δεν ήταν παράλογο που ζήλευε . Η ίδια τόσα χρόνια κολλημένη σε ένα παρελθόν που μόνο να με διαλύει μπορούσε .
Έβαλα το χέρι μου στο μάγουλο του αναγκάζοντας τον να σηκώσει το κεφάλι του και να με κοιτάξει .
«Εγώ συγνώμη ... δεν ..»
«Σσσς ..ότι και να είπες είχες δίκιο Σελινα ... εγώ αντέδρασα υπερβολικά .»
«Δνε πρέπει να τον αφήνουνε να μας επηρεάζει έτσι ..»
Τε χέρια του απλώθηκαν γύρω από το σώμα μου αγκαλιάζοντας με απαλά .
« εσυ τρεμεις ...»
«Δεν ... δεν μπορώ να το ελέγξω .»
«Μην φοβάσαι Λινα ... είμαι εδώ για εσένα δεν μπορεί να σε πειράξει πλέον ... θα πρέπει να περάσει πρώτα από εμένα .»
Του χαμογέλασα . Πάντα ήταν εδώ για εμένα τα τελευταία χρόνια ... με βοήθησε να σταθώ ξανά στα πόδια μου και σιγά σιγά να θάψω τις πληγές του παρελθόντος . Του χρωστούσα πολλά . Και κυριως την αγάπη μου . Ναι όφειλα να του την δώσω για όσα έχει κάνει για εμένα .
«Είσαι τόσο γλυκός ... δεν μου αξίζεις ..»
«Αξίζεις τα καλύτερα Σελινα ... όσο και εάν δεν το πιστεύεις για τον εαυτό σου ..»
Με φίλησε απαλά . Το φιλί του ήταν αργό και τρυφερό ... δεν άναβε ο να φωτιές μέσα μου οπως είχε γίνει νωρίτερα τπ βράδυ με εκείνο που μου έδωσε ο Νίκολας . Το στο καλό πήγαινε λάθος με εμένα ; Γιατί αναζητούσα  την καταστροφή μου ;
«Ποσό θα ήθελα να σε κάνω απόψε δίκη μου μικρή .»
Πήρα μια βαθειά ανάσα . Έπρεπε να τον αφήσω ... έπρεπε να αφεθώ .
«Και γιατί δεν το κανεις ;»
« Σελινα είσαι σίγουρη ;» Μου έλεγε λες και δεν με πίστευε .
«Πιο σίγουρη από ποτέ ..»
μου χαμογέλασε πριν επιτεθεί ξανά στα χείλη μου . Με σήκωσε στην αγκαλιά του ανεβαίνοντας τις σκάλες ου οδηγούσαν στην κρεβατοκάμαρα μας .
«Ονειρευόμουν όλο το βράδυ να σου βγάλω αυτό το φόρεμα ...» ψιθυρίσει , είμαι σίγουρη περισσότερο στον εαυτό του , παρότι σε εμένα .
Οι αρχές της κρίσης πανικού άρχισαν να με χτυπούν όμως προσπάθησα να της καταπνίξω . Ο καρλ δνε γα με πονούσε ... έπρεπε να αφεθώ .
Προσπάθησα να βγάλω το πουκάμισο του όμως τα χέρια του με σταμάτησαν κρατώντας απαλά μα σταθερά τους καρπούς μου .
«Σσσσς άφησε με να τα κάνω όλα εγώ απόψε .» Τον άκουσα να μου λέει καο αυτό ακριβώς εκανα . Τα χέρια μου έπεσαν άψυχα δίπλα από το κορμί μου , αφηνοτας το να με καθοδηγεί .
Ήμουν σφιγμένη . Μπορούσα να το νιώσω , και προφανώς και ο ίδιος .
«Χαλάρωσε μωρό μου ... δνε θέλω να σου κάνω κακό ούτε να σε πονέσω εντάξει ;» Μου έλεγε καθώς άφηνε μικρά φιλία στο μήκος του λαιμού μου . Το φόρεμα μου είχε φύγει από πάνω μου προ πολλού  .

«Ν...ναι ..»
με οδήγησε προς το κρεβάτι , χώρος  να σταματάει να με φιλάει . Προσπαθούσα πραγματικά να νιώσω κάτι , όμως τα αγγίγματα τους άφηναν αδιάφορη . Ήταν άδικο για εκείνον ...
Μου χαμογέλασε . Ηεξρα γιατί ήθελε να με προετοιμάσει , για κάτι που φοβόμουν τα τελευταία 4 χρόνια οπως ο διάολος το λιβάνι .
«Θα είναι εντάξει ... εμπιστεύσου μα .»
«Το κάνω ...»
έκλεισα τα μάτια μου καθ σ τον ένιωθα να μπαίνει μέσα μου . Πονούσα . Δάκρυα άρχισαν να τρέχουν από τα μάτια μου όμως προσπάθησα να τα κρύψω . Δεν έφταιξε αυτος σε κάτι ... όλα ήταν δικό μου πρόβλημα .
Δεν άργησε να τελειώσει μέσα μου πειν βγει λαχανιασμένος .
Το πρόσωπο ότου έλαμπε ολόκληρο . Δεν μπορούσα να του στερήσω αυτή την χαρά . Του χαμογέλασα και εγώ καθώς με έκλεισε κουρασμένα στην αγκαλιά του .
Έξω ο καιρός γινόταν χειρότερος γρήγορα . Σύντομα θα χιονιζε ξανά .
«Σε ευχαριστώ ...» του ψιθύρισα αχνα .
«Όχι Σελινα ... εγώ σε ευχαριστώ ..»
μου είπε πριν κλείσει τα μάτια του . Ο ύπνος τον πήρε γρήγορα , όμως εγώ δεν μπορούσα να κοιμηθώ . Απλώς δεν γινόταν .
Σηκώθηκα προσεκτικά από δίπλα του και έβαλα ένα βαρύ παλτό πριν βγω έξω στον κήπο ο αέρας ήταν παγωμένος ο να δεν με ένοιαζε . Ένιωθα περίεργα , άσχημα . Λες και πρόδιδα κάποιον με αυτό που μόλις εκανα . Μια ακατανίκητη επιθυμία μέσα μου μου έλεγε βα κλάψω .
Πριν το καταλάβω ένα χέρι τυλίχθηκε γύρω απ ο την μέση μου με δύναμη . Πριν προλάβω να φωνάξω ένα δεύτερο χέρι έκλεισε το στόμα μου . Το κορμί μου συγκρούστηκε με τον κρύο τοίχο του σπιτιού , τηβ ίδια στιγμή που οι πρώτες χιονονυφαδες έπεφταν πάνω μου .
Άνοιξα τα μάτια μου μόνο για να αντικρυσω εκείνον . Η ανάσα του έπεφτε πάνω μου ζεσταίνοντας με .
Τα μάτια του είχαν σκουρινει περισσότερο . Ήταν θυμωμένος .
«Άφησες να σε πηδήξει αυτος ;!» Γρυλισε .

Ξέρω ξέρω το αφήνω στο καλύτερο. 😂
Όμως πιθανώς θα καταφέρω να ανεβάσω και άλλο κεφάλαιο το βράδυ όποτε υπομονή 😅😅
Επίσης χαρούμενες ευχαριστίες για όσους γιορτάζουν
Είναι ευγνωμον για πολλά πράγματα στη ζωή μου . Κυριως για την οικογένεια μου , τις ευκαιρίες που μου δίνει η ζωή και τους υπέροχους φίλους μου που με κρατάνε ψηλά όταν θέλω να πέσω στα χαμηλά
Φυσικά νιώθω ευγνώμων για όλους εσάς . Δεν περίμενα ποτέ πως τόσα άτομα θα διάβαζαν τις ιστορίες μου . Ήταν κάτι που δεν μπορούσα να φανταστώ ούτε στα πιο τρέλα μου όνειρα όταν ξεκίνησα να γράφω . Χωρίς την υποστήριξη σας δνε θα γινόταν τίποτα . Σας ευχαριστώ όλους ❤️
Εσείς για ποια πράγματα είστε ευγνώμων ; 😊