Femme fatale 2:the return

Θα τα καταφερει

Μπορούσε να ακούσει φωνές πάνω από το κεφάλι της , όμως της ήταν αδύνατον να ανοίξει τα μάτια της . Ήταν ξαφνικά πολύ βαριά , λες και ολόκληρο το σώμα της είχε παραλύσει εντελως . Το σώματι κρύωνε και ένιωθε καυτό την ίδια στιγμή .
«Γιατί δνε ξυπνάει ;»
«Ηρεμισε νικ ... άκουσες την γιατρό , είναι πνευμονία . Τα πρώτα 24ωρα είναι κρίσιμα .... μπορεί να μην είναι αρκετά δυνατή να ξυπνήσει ...»
«Η Σελινα που ξέρω μπορεί να αντιμετωπίσει τα πάντα !»
«Έχουν αλλάξει μερικά πράγματα Νίκολας ..»
«Τι ... τι εννοείς ;»
«Δνε θα σου πω τίποτα γιατί δεν είναι δίκη μου δουλειά . Καλύτερα να αφήσουμε εκείνη να σπυ τα πει.»
«Ωωω έλα τώρα ξέρεις πως δνε μπορέσω να της βγάλω κουβέντα .»
«Τότε γιατί την έφερες εδώ ; Ας την άφησε σπίτι της . Ξέρεις πόσοι θα την ψάξουν ; Και εδώ το μέρος δνε είναι αχανές ... δεν Νομζιω πως ο καρλ θα σπυ κάνει την χάρη να σε αφήσει ετις .»
«Χεστηκα τι θα κάνει αυτος ! Ας τολμήσει να έρθει και θα του πω εγώ.» Γρυλισε εκνευρισμένα ενώ τα χέρια του έγιναν απευθείας μπουνιές .
«Ο καρλ αγαπάει την Σελινα ..»
«Δεν με ενδιαφέρει ... η Σελινα είναι δίκη μου .. εμένα θέλει το βλέπω στα μάτια της όσο και να το αρνείται .»
«Έχει πονέσει πολύ όμως Νίκολας , και εσυ συνεχίζεις να την πλησιάζεις άγαρμπα . Δεμένο στόμα και χέρια ; Αλήθεια τώρα ;»
«Δεν είχα άλλη λύση για να την φέρω κοντά μου ... δεν θα με ακολουθούσε αλλιώς .»
«Κανεις βλακείες ... ο σκοπος μας ήταν να προσπαθήσεις να την πείσεις , όχι να την πιέσεις...»
« δεν ξέρω άλλον τρόπο ... αυτό ήταν που εκανα πάντα .»
«Εάν την θες πραγματικά να μάθεις άλλον τρόπο ! Και εγώ στην θέση της θα σε παρατούσα για τον φλωρο το Γάλλο .»
« σκάσε ! Εσυ με ποιανού το μέρος είσαι τώρα ;»
«Με το δίκιο ... και εξάλλου συμπαθώ πολύ την μικρή . Από την αρχή της συμπαθούσα.»
« το ξέρω ... μακάρι να μην ήμουν τόσο μαλακας , μακάρι να μην της είχα κάνει όλα αυτά .»
«Τα έκανες όμως . Το παρελθόν δνε θα αλλάξει πσο καο εάν προσπαθήσεις εσυ να το αλλάξεις . Απλώς προσπάθησε να διορθώσεις το παρόν .»
Ο Νίκολας δεν απάντησε . Τράβηξε μαι γερή τσζουρα από το τσιγάρο του και γύρισε να την κοιτάξει . Έμοιαζε τόσο αδύναμη , σαν πορσελανινη κούκλα που φοβόσουν να την αγγίξεις μην τυχόν και σπάσει . Το δέρμα της ήταν τόσο χλωμό , ενω τα μάγουλα της ήταν ένα έντονο πορφυρό χρωμα καθώς καιγόταν από τον πυρετό . Άπλωσε το χέρι του χαϊδεύοντας απαλά το μέτωπο της , πριν την σκεπάσει καλύτερα για να νιώθει πιο ζεστά . Ο άτομα είχε σηκωθεί από την θέση του για να βάλει λίγα ακόμη ξύλα στο τζάκι . Το σπίτι δεν είχε θέρμανση , και με τέτοια χιονοθύελλα έξω ήταν αρκετά δύσκολο να κρατήσουν την ζέστη .
«Θα γίνει καλά έτσι ;»
« η Σελινα έχει συνέλθει από τόσα .... δεν θα αφήσει μαι γελοία ασθένεια να την νικήσει . Μην ανησυχείς φίλε .»
Προσπάθησε να του χαμογελάσει για να τον εμψυχώσει , όμως το πρόσωπο του Νίκολας παρέμενε ανήσυχο . Φοβόταν μήπως δνε μπορέσει να την προστατέψει για δεύτερη φορά , μήπως την χάσει για πάντα πλέον .
« πήγαινε να κοιμηθείς λίγο νικ ... εγώ έχω ξεκουραστεί , ενώ εσυ δεν θα τα βγάλεις πέρα.»
«Εάν πάθει κάτι ;»
« θα μείνω εγώ μαζί της ... εάν συμβεί κάτι θα σε ξυπνήσω .»
«Δνε θέλω να την αφήσω ...»
«Εάν είσαι πτώμα , θα είναι χειρότερα μετά . Γι αυτό σου λέω πήγαινε .»
«Εάν συμβεί το παραμικρό θέλω να με ξυπνήσεις ...»
« μην ανησυχείς ..... εάν κόψει λίγο το χιόνι θα πάω να πάρω και τα φάρμακα που είπε η γιατρός .»
Ο Νίκολας ενευσε κουρασμένα πριν φύγει από το σαλόνι για να πάει στο υπνοδωμάτιο .
Δεν μπορούσε να της βγάλει από το μυαλό του , όμως η κούραση του τον έκανε να κοιμηθεί σχεδόν αμέσως .