Femme fatale 2:the return

Τελεια ενωση !

Περπάτησαν ο ένας δίπλα στον άλλον πάνω στην χρυσαφένια άμμο . Το ολόγιομο φεγγάρι άστραφτε πάνω στην πλέον ήρεμη θάλασσα , ο αέρας είχε κοπάσει λες και έτσι θα έκανε και η φουρτούνα που καταπλάκωνε την ψυχή της . Τύλιξε προστατευτικά τα χέρια γύρω από τον εαυτό της καθώς σταμάτησε για να τον κοιτάξει . Ένιωθε μέσα της τον θυμό να εξαφανίζεται και τον πόνο που την έκανε να βυθίζεται σε μια πρωτόγνωρη θλίψη όλα αυτά τα χρόνια να σβήνει και βα την πλημμυρίζει με ελπίδα για καλύτερες μέρες . Έπρεπε να προστατεύσει τον εαυτό της , να είχε αρνηθεί να μιλήσει μαζί του, να βρεθεί μόνη της με εκείνον μπροστά της . Δεν ήξερα πως ήταν δυνατόν να είναι τόσο σκληρή και ψυχρή απέναντι σα όλους τους άλλους εκτός από τον Νίκολας . Μπροστά του γινόταν τόσο ευάλωτη που πίστευε πως και μόνο ένα του βλέμμα μπορούσα να την σκοτώσει , ήταν σαν η ζωή της να κρεμόταν από κάθε λέξη που θα ξεστομίζαν τα χείλη του . Ήταν γελοίο , τραγικό πως μπορούσε να εξαρτηθεί τόσο πολύ από έναν άνθρωπο που το μόνο που την προσέφερα ήταν ο πόνος και η θλίψη . Κάθε λογική έλεγε να μείνει μακρυά του , και όμως κάτι την τραβούσε πάλι κοντά του σαν μαγνήτης .
« κρυώνεις;»
« τι ; ... συγνώμη αφαιρέθηκα για λίγο .»
« τρεμεις ολόκληρη μήπως κρυώνεις ;»
« όχι .... δεν ... δεν τρέμω από το κρύο .»
« τότε ;» Τα μάτια του γυάλιζαν μοναδικά κάτω από το φεγγαρόφωτο , ήταν σαν να τον ερωτευόταν ξανά , σαν να μην είχε περάσει ούτε μια μέρα από την τελευταία φορά που τον είχε δει και ας είχαν περάσει τόσα χρόνια . Το μυαλ οτης έπαιζα επικίνδυνα παιχνίδια μαζί με την καρδιά της . Μέσα τηβ πάλευε το σωστό με το λάθος , η ζωή με τον θάνατο . Γιατί μακρυά του μόνο νεκρή ένιωθε.
Ξεφυσιξε ενώ βρήκε επιτέλους το θάρρος να τον κοιτάξει στα μάτια . Κατάπιε νευρικά . Ήταν τόσο όμορφος , πως γινόταν αυτό έπρεπε να ήταν παράνομη τόση ομορφιά . Πως πονούσε να κρατηθεί μακρυά του όταν το κορμί της ένιωθε να κουμπώνει τέλεια πάνω στο δικό του ; Λες και ήσαν πλασμένοι ο ένας για τον άλλον με τρόπο μοναδικό , μια μοίρα κοινή που εμπόδια προσπαθούσαν να χωρίσουν .
« τι θες εδώ μετά από τόσα χρόνια Νίκολας ;»
« μια δεύτερη ευκαιρία .»
« θυμάμαι να σου είχαν δώσει ήδη μια τέτοια , και εσυ την πέταξες έτσι αβίαστα σαν σκουπίδι στον κάδο απορριμμάτων. Τι σε κάνει να πιστεύεις πως αξίζεις έστω και την ευκαιρία να μου μιλήσεις ;»
« σε παρακαλώ μην μας το κανεις αυτό μικρή ...»
« μας ;» Γέλασε ειρωνικα . « το μας έπαψε να υπάρχει εδώ και τέσσερα χρόνια , όταν σε είχα την απόλυτη ανάγκη , όταν ήμουν έτοιμη να πεθάνω για να σωθείς εσυ και ενώ το μόνο που σου ζητούσα ήταν να παραδεχθείς επιτέλους τι νιώθεις και να μείνεις δίπλα μου , εσυ έφυγες ! Με διέλυσες ξανά και ξανά Νίκολας ... σου έδωσα την καρδιά μπυ και εσυ κάθε φορά το μόνο που καταφέρνεις είναι να την κατασπαράζεις .»
« άφησε με να σου εξηγήσω ..... δεν ήθελα να σε αφήσω αγάπη μου .»
« μην ... μην με ξαναπείς έτσι .. δεν είμαι η αγάπη σου και εσυ επέλεξες να μην γίνω ποτέ ! Το στο διαολο θες τώρα ;»
« έπρεπε να φύγω Σελινα ...»
« έπρεπε ; Τι ακριβώς σε ανάγκαζε να φύγεις ; Ο υπέρμετρος εγωισμός σου ; Ή η δειλία σου να παραδεχθείς ότι ένιωθες ότι ένιωθα και εγώ για εσένα ; Μιλά γαμωτο ! Τόσα χρόνια βασανίζομαι τόσα χρόνια αναρωτιέμαι γιατί δεν μπόρεσα να έχω ποτέ την αγάπη σου!»
« πάντα είχες την αγάπη μου μικρή , από την πρώτη στιγμή που αντίκρυςα τα μάτια σου τότε , στην φαν ότου θείου σου .»
« τον θείο μου μην τον πιάνεις στο στόμα σου ..... σε εμπιστεύτηκα δυο φορές Νίκολας , δυο φορές σου έδωσα τα πάντα για να με αποτελειώσεις ... ελπίζω τώρα να έχεις κατευνάσει τον μίσος σου .»
« δεν είναι έτσι μικρή ... δεν μπόρεσα να σε μισήσω , όσο και να ήθελα δεν μπόρεσα γιατί σα ερωτεύτηκα γαμωτο ! Σαν τρελός έφηβος ! Δεν ήθελα να σε ακουμπάει κανένας άλλος , όταν έμαθα τι είδε γίνει τότε τρελάθηκα ! Γι αυτό και σε έδιωξα μακρυά μου , για να είσαι ασφαλής ... όμως δεν μπόρεσα να κρατηθώ άλλο μακρυά Σελινα ... γι αυτό ήρθα στην Γαλλία για εμάς ...»
« και μετά με πρατησες ξανά ... οπως την πρώτη φορά , να μείνω γεμάτη ερωτήματα που με τρελαιναν , με τον πόνο από τον θάνατο του θείου μου . Δεν μπορούσα να τα διαχειριστώ όλα αυτά Νίκολας ... δεν ξέρεις ...»
« όλα τα ξέρω μικρή ... όλα .. δεν υπήρχε μέρα που να μην μαθαίνω τι κανεις ... που να μην ονειρεύομαι αυτά τα υπερχοα μάτια σου να μην είναι γεμάτα θλίψη αλλά χαρά .»
« λες ψέμματα !»
« έπρεπε να φύγω τότε Σελινα ... πίστεψε με καρδιά μου ..»
« γιατί ; ΓΙΑΤΙ ΓΑΜΩΤΟ ! Πες μου τον λόγο !»
« το είχα υποσχθει ..»
« σε ποιον;»
« ο πατέρας σου ήξερε .... έμαθε το παρελθόν μας .... προσφέρθηκε να βοηθήσει σου να σε φέρω πίσω σώα και αβλαβής , εάν ... εάν μετά έφευγα και σε αφηνα στην ησυχία σου.»
« δνε μπορεί ... μην βρίσκεις φθηνές δικαιολογίες ο πατέρας μου θέλει βα είμαι ευτυχισμένη ..»
« γι αυτό ακριβώς ήθελε να με διώξει μακρυά σου Σελινα .... ήξερα πως σου προκάλεσα τόσο πόνο πως... ο κάθε πατέρας θα το έκανε αυτό ...»
« γιατί δνε μου το είπες τότε ;! Θα βρίσκαμε μια λύση γαμωτο ! Σε χρειαζόμουν ... τίποτα άλλο δεν ήθελα σε ζητούσα για μέρες ! Μέχρι να μου πουν ότι είχες φύγει είχα την ελπίδα πως θα εμφανιστείς ...γιατί δεν μιλήσεις γαμωτο !»
« τότε πίστευα και εγώ πως αυτό ήταν το καλύτερο .... σου είχα προκαλέσει τόσα ... μόνο κακό εκανα δίπλα σου ..»
« ήθελα εσένα Νίκολας ... εσυ όμως πάλι επέλεξες τον εύκολο δρόμο ..»
« ο πατέρας σου με ενημέρωνε σχεδόν κάθε μέρα για το πως είσαι ... κατάλαβε και ο ιδιος πως δεν είσαι ευτυχισμένη έτσι , γι αυτό και μου είπε πως είσαι στην μαλτα και πως ήταν καλύτερα να έρθω να σε βρω και να στα εξηγήσω όλα .»
Προσπάθησε να την πλησιάσει όμως εκείνη έκανε ένα βήμα πίσω .
« μωρό μου; Τι συνέβη τώρα ;»
« τίποτα ... ήρθες και μου τα είπες όλα ... σε ευχαριστώ που τουλάχιστον έλυσες τις απορριες μου ..»
« μόνο αυτό έχεις να πεις ;»
« σαν τι άλλο να πω ;»
« ξέρω πως με θες ακόμη Σελινα , και ξέρω πως ήδη με έχει συγχωρήσει . Γιατί κανεις την δύσκολη μάτια μου ;»
« ναι σε θέλω ανά τρελή , πέθαινω μακρυά σου και ναι γαμωτο σε έχω συγχωρήσει από την πρώτη στιγμή που σε είδα ξανά , χωρίς να μου είχες δώσει καμία εξήγηση γιατί πολύ απλά είμαι τόσο ερωτευμένη μαζί σου που θα σου συγχωρώ τα πάντα . Όμως μαζί εμείς οι δυο δεν μπορούμε βα είμαστε ξανά ..»
« τι ; Τι λες ; Καταλαβαίνεις τι είπες μόλις ;! Με θες και σε θέλω σαν τέλεια μικρή !»
« φυσικά και καταλαβαίνω τι είπα Νίκολας ... όσο και να σε αγαπώ , δεν μπορώ να σπυ δώσω ξανά την καρδιά μου και να ζω με τον φόβο πως ανά πάσα στιγμή μπορείς να με πληρώσεις ξανά ! Δεν αντέχω όλο αυτό , δεν θα το αντέξω ξανά ! Προσπάθησα να αυτοκτονισω ! Αυτό στο είπε ο πατέρας μου ;»
« ο..όχι ... δνε ... Σελινα τι έκανες ;»
« δεν είναι δουλειά σου ...»
« γαμωτο εγώ ευθύνομαι ! Όποτε ναι είναι δουλειά μου !» Την έπιασα με δύναμη από τους καρπούς κάνοντας την να μορφασει .
« μιλά !»
« δνε ήθελα να ζήσω άλλο .. είχα χάσει τα πάντα ! Την μητέρα μου , τον Γκρεγκορι , εσένα , το παι..»
« το παιδί μας ;»
« πως;...»
« μεγάλη ιστορία ... συνέχισε .»
« μια μέρα ο πατέρας μου έλειπε απο το σπίτι και εγώ πήρα το αμάξι και το έριξα επίτηδες πάνω σε ένα δέντρο ... το μόνο που κατάφερα ήταν να σπάσω το χέρι μου ...»
« γαμωτο Σελινα ! Σκέψου λίγο τον εαυτό σου ! Κανένας δνε θέλει να πεθάνεις ...εγώ δνε έξω να σε χάσω !»
« αργά το θυμήθηκες ... σε παρακαλώ καλύτερα να το τελειώσουμε εδώ όλο αυτό ... καλύτερα να φύγεις .»
Του είπε καθώς του γύρισε τηβ πλάτη έτοιμη να απομακρυνθεί .
Το χέρι του ταχύτατα έπιασε το μπράτσο της κολλώντας το κορμί του πάνω στο δικό της . Τα χείλη του αναζήτησαν τα δικά της παρασέρνοντας την σε ένα βίαιο και παθιασμένα ο φιλί .
« τι... τι στο καλό κανεις ;»
«Εμείς οι δυο δεν θα τελειώσουμε ποτέ μωρό μου ! Και θα στο αποδείξω εδώ και τώρα αυτό !»
«Ην κανεις βλακείες Νίκ...» δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει την φράση της , ο Νίκολας την είχε σηκώσει στους ώμους του πηγαίνοντας γρήγορα προς την θάλασσα .
« Νίκολας ! Είσαι τρελός θα ξεπαγιασουμε !»
« σσς μωρό μου .» Της είπε αισθησιακά και την επόμενη στιγμή το σώμα της ήρθε ες επαφή με το παγωμένο νερό . Μπορούσε να νιώσει την ζέστη του κορμιού του και παράλληλα τηβ παγωνιά της θαλσσα . Τα χείλη του επιτέθηκαν ξανά στα δικά της καιως της αφαιρούσε τα ρούχα . Έκαναν έρωτα εκεί στην παραλία , κάτω απ Ότο φεγγάρι , νιώθοντας ζωντανοί και πλήρεις , ελαφρωμένοι απ ο κάθε βάρος για πρώτη φορά εδώ και καιρό .

Καλή χρόνια σε όλους ! Μια νέα δεκαετία άρχισε επιτέλους και είμαι πολύ θετική πως θα είναι η καλύτερη μέχρι τώρα 💕 ξεκινάω αυτή τη χρόνια πιο δυνατή από ποτέ και ελπίζω και εσείς να έχετε θέσει στόχους και να νιώθετε έτοιμες/οι να τους υλοποιήσετε !
Αυτό και αλλά στο κεφαλαία με ρι το τελος. Δεν είχα σκοπό να ανεβάσω σήμερα επειδή ήμουν πτώμα εχθές αλλά για κάποιο λόγο δεν με έπαιρνε ο ύπνος όποτε κατάφερα και έγραψα ☺️
Ελπίζω να το απολαύσετε 😘😘😘