Femme fatale 2:the return

Ακομη σε αγαπω

Παρακαλώ αφιερώστε μερικά λεπτά να διαβάσετε το κείμενο στο τελος του κεφαλαίου . Θεωρώ πως είναι ένα σημαντικό θέμα .

Άνοιξε τα μάτια της διστακτικά . Ήταν τόσο κουρασμένη , ένιωθε εξαντλημένη . Όλο της το δώμα έτρεμε από το κρύο . Η όραση της ήταν θολή , της πήρε μερικά λεπτά μέχρι να καταφέρει να δει τον χώρο γύρω της .
Ήταν εντελως άγνωστος για εκείνη . Προσπαθούσε να θυμηθεί τι είχε συμβεί , όμως η εξάντληση δεν την βοηθούσε σχεδόν καθόλου . Ένα τεράστιο κενό κάλυπτε την μνήμη της . Το μόνο πράγμα που θυμόταν ήταν να βγαίνει στο κήπο  του δικού της σπιτιού και τώρα ξυπνούσε στο σαλόνι ενός αγνώστου γι αυτού μέρους .
Όταν η όραση της επανηλθε πλήρως , κατάφερε να περιεργαστεί πλήρως τον χώρο . Ήταν ένα από τα παραδοσιακά σπίτια της πόλης , κυριως επενδυμένα με ξύλο στο εσωτερικό . . Το τζάκι ήταν αναμμένο προσφέροντας της λίγη ζέστη .
« Σελινα ;»
Μια αγουροξυπνημένη φωνή την έκανε να αναπηδησει .
Περισσότερο επειδή ήξερε από ποιον προερχόταν . Με μιας έριξε κάτω τα παπλώματα που σκέπαζαν το κορμί της και σηκώθηκε όρθια . Τα πόδια της δεν την κρατούσαν , με αποτέλεσμα να πέσει στο έδαφος ζαλισμένη . Τον άκουσε να ξεφυσαει πριν σηκωθεί από την απέναντι πολυθρόνα για να έρθει προς το μέρος της ..
«Μ...μην .. μην με αγγίζεις .»
Του είπε αδύναμα, η φωνή της ήταν τόσο σιγανή που δεν ήξερε εάν είχε καταφέρει να την ακούσει ή όχι .
«Σταματά να είσαι τόσο ξεροκέφαλη μικρή ... που νομίζεις πως θα πας σε αυτή την κατάσταση ;» Η φωνή του ήταν απαλή και γλυκιά . Όμως έμοιαζε σαν να την μάλωνε για κάτι κακό .
«Α... άφησε με .»
« Σελινα έχεις πυρετό , και μάλιστα πολύ υψηλό . Περιμένεις πως θα σε αφήσω να μείνεις στο πάτωμα ;»
« γιατί όχι ... πολύ ωραίο μου φαίνεται εμένα το πάτωμα .» Του απάντησε αδύναμα όμως μέσα στην ειρωνία .
« απορώ που βρίσκεις το κουράγιο να αντιμηλας έτσι .»
«Οι πηγες μου είναι ανεξάντλητες για εσένα μην ανησυχείς .»
« Εχε χάρη ..» είπε μουγκρίζοντας πριν την σηκώσει στην αγκαλιά του . Δεν μπόρεσε να του αντισταθεί πολύ . Ήταν τόσο εξαντλημένη που ένιωθε την ανάγκη να αφεθεί στα χέρια του , εξάλλου της προσέφεραν ζεστασιά .
« καις ... πρέπει να σου ανεβαίνει πάλι . Κάθισε εδώ θα φέρω θερμόμετρο ..»
« όχι ... μην φύγεις ...» ειχε ήδη κλείσει τα μάτια της , της ήταν όλο και πιο δύσκολο να τα κρατάει ανοιχτά , όμως ήξερε πως έπρεπε να παραμένει ξύπνια .
« πρέπει να ελέγξω την θερμοκρασία σου Σελινα μην είσαι τοςο πεισματάρα.» Της απάντησε απλά και έκανε να σηκωθεί , όμως το χέρι της απλώθηκε αδύναμα πιάνοντας το δικό του .
« δεν ... δεν πρέπει να κοιμηθώ ... μην με αφήσεις να κοι...» ένας δυνατός βήχας διέκοψε τα λόγια της
«Περίμενε εδώ .., μην κοιμηθείς... δεν θα αργήσω πάνω από μισό λεπτό .»
Του ενευσε αδύναμα , πριν τον αισθανθεί να απομακρύνεται από κοντά της .
Γιατί έκανε τόσο πολύ κρύο ; Με όση δύναμη είχε τράβηξε και άλλο πάνω της τον σωρό από κουβέρτες , προσπαθώντας να ζεσταθεί , μάταια .
« άνοιξε λίγο το στόμα σου .»
Τον υπάκουσε αμέσως , και σύντομα ένιωσε το κρύο μέταλλο στο στόμα της .
«Έχεις 39 ... γαμωτο ... χρειαζεσαι επιγωντως αντιπυρετικό .»
«Δεν ... δεν έχεις ;»
« δεν μπορούμε να βγούμε έξω ... το χιόνι έχει αποκλείσει τα πάντα ... συγνώμη μικρή .»
«Δ...δεν φταις ..»
« μην ..μην τολμήσεις να κοιμηθείς Σελινα !»
Τη ν είχε να χαμογελάει αχνα . Ένα κύμα ανακούφισης τον κατέκλυσε , καθώς έκανε σιωπηλά νόημα στον Τομας να ετοιμάσει ξανά κομπρέσες . Έπρεπε να κάνει τον πυρετός να υποχωρήσει παση θυσία .
« μην ανησυχείς ... είμαι ξύπνια ... απλώς κουρασμένη ..»
« θα ... θα σου κάνω κομπρέσες , ο πυρετός θα πέσει .»
« ήρωα μου .» Ξανά ο τόνος της γινόταν ειρωνικός , ψυχρός .
« μην κανεις έτσι μικρή σε παρακαλώ ... θέλω να σου πως τόσα αλλά πρέπει να γίνεις καλά πρώτα .»
« δεν θέλω να ακούσω κάτι από εσένα Νίκολας .... στο ξεκαθάρισα αυτό Νομζιω .»
« πρέπει να με ακούσεις Σελινα ! Πρέπει μικρή .»
«Δεν έχω το κουράγιο αν σε αντιμετωπίζω πλέον Νίκολας ... δεν μπορώ να σε μισήσω και αυτό με πονάει .»
Το ήξερε πως του τα έλεγε όλα αυτά επηρεασμένη από τηβ ζάλη που της έφερνε ο πυρετός . Αλλιώς δεν υπήρχε περίπτωση να του εκομολογηθει πως δεν τον μισούσε . Ένα αυθόρμητο χαμόγελο εμφανίστηκε στα χείλη του , και εκείνη μπορούσε να το νιώσει ακόμη και εάν δεν το έβλεπε .
« συγνώμη για όλα .. εάν ...»
« δεν έχει νόημα να μου ζητήσεις συγνώμη ... το παρελθόν δεν θα αλλάξει , όσα μου έκανες δεν θα αλλάξουν .» Η φωνή της γινόταν πιο αδύναμη όσο περνούσαν τα λεπτά . Ο συνεχής της βήχας τον έκανε να ανησυχεί .
Άρχισε να ποτίζει το πανί με δροσερό νερό πριν το τοποθετήσει πάνω στο μέτωπο της . Ένας ήχος ανακούφισης ξέφυγε από τα χείλη της καθώς το κρύο πανί ακουμπούσε πάνω της .
« σε κάνει να νιώθεις καλύτερα ;»
« ναι ... σε ευχαριστώ.»
« μακάρι να μπορούσα να γυρίσω το χρόνο πίσω μικρή ...»
« ξέρεις , αυτό το εύχομαι και εγώ πολλές φορές ....» του εκμυστηρεύθηκε .
« δεν θα αφηνα ποτέ τον εαυτό μου να σε ερωτευτεί τότε ..» τα λόγια του τον πληγωναν, όμως δεν μπορούσε να της πει κάτι . Είχε δίκιο για ότι έλεγε . Γιατί να θέλει να τον γνωρίσει εάν ήξερε τι θα της έκανε ; Ίσως ο χαρακτηρισμός τέρας να του τεριαζε γάντι τελικά .
Συνέχισε να της κάνει κομπρέσες , ελπιζοτνας πως ο πυρετός θα υποχωρήσει στο και λίγο .
« πολύ σιωπηλός έγινες ξαφνικά ...»
« δεν έχω κάτι να σου πω Σελινα ... γι αυτό.»
« έχω εγώ ... ξέρεις ... αλήθεια σε ερωτεύτηκα .. ακόμη δηλαδή ...»
« μην συνεχίζεις μικρή , κανε μου την χάρη και μην πεις κουβέντα παραπάνω ...»
« άντεχα ότι μου έκανες πίεση έβλεπα τον πόνο σου , τον ένιωθα και εγώ , ήθελα να σε κάνω να ξεφύγεις απ Ότο σκοτάδι που σε είχε καταπιεί . Πραγματικά το ήθελα . Ξέρω θα με πεις χαζή έτσι ;»
« σε παρακαλώ Σελινα , μην κουράζεσαι άλλο ..»
« θα ανεχόμουν τα πάντα Νίκολας ... εκτός .. εκτός από αυτό που έγινε εκείνη την νύχτα ... εκείνο με έσπασε , με διέλυσε , με έκανε να μισήσω τον εαυτό μου . Εσένα όμως δεν κατάφερα να σε μισήσω .»
« Σελινα ..»
« πχι μην πεις κάτι . Δεν θέλω τος φθηνές σου δικαιολογίες ...σε αγαπώ ... και θα το κάνω πάντα . Όμως δεν μπορώ να είμαι δίπλα σου ποτέ ξανά , γιατί δεν μπορώ να σου συγχωρήσω τον τρόπο με τον οποίο διέλυσες την ύπαρξη μου .»
Τα μάτια του είχαν θολώσει από δάκρυα έτοιμα να πέσουν . Όμως γρήγορα συγκράτησε τον εαυτό του . Έπρεπε να την φροντίσει όλα τα αλλά μπορούσαν να λυθούν αργότερα . Δεν είχε σκοπό να παραιτηθεί από εκείνη τόσο εύκολα . Όσο τον αρνούνταν τόσο θα κολουσε πάνω της .
« Νίκολας ;»
« ναι μικρή ;»
« νυστάζω πολύ ...»
« όχι ... όχι Σελινα ... μην υποκύψεις ... μην κοιμηθείς μικρή ..»
« δεν ... δεν μπορώ .... το θέλω πολύ ...κρυώνω ..»
« να βάλω και αλλά ξύλα στο τζάκι ... να σου φέρω και άλλη κουβέρτα ... απκω μην κοιμηθείς .»
« θα μου κανεις μια χάρη ;»
« ότι θες ..»
« μπορείς να ξαπλωσεις δίπλα μου , το σώμα σου είναι ζεστό ..» ήξερε πως ο πυρετός μιλούσε όμως η καρδιά του φτερούγισε ακανόνιστα . Ήθελε τόσο πολύ να την χώσει στην αγκαλιά του , πραγματικά το ήθελε .
« ξέρω πως με μισείς και θες να με πονέσεις όμως ..»
« σσσς πάψε επιτέλους Σελινα . Σταματά να βγάζεις βιαστικά συμπεράσματα . Δεν σε μισώ ... εγώ ..  εγώ σε έχω ερωτευτεί με τι το κόκαλο .»
« ψέματα .» Μουρμούρισε .
Ο Νίκολας άφησε την λεκάνη στην άκρη πριν χωθεί μέσα από τα σκεπάσματα , ξαπλωνοτας δικά της . Την έχωσε με προσοχή στην αγκαλιά του . Τηβ είδε να τσιτώνεται όμως δεν έκανε καμία προσπάθεια να τον απομακρύνει . Δεν ήξερε εάν έφταιξε ο πυρετός γι αυτό όμως θα το απολάμβανε όσο κρατούσε .
« ποτέ δεν λέω ψέματα για όσα νιώθω μικρή .» Της ψιθύρισε όμως εκείνη ήδη είχε κοιμηθεί .

Τελειώνοντας αυτό το κεφάλαιο θα ήθελα να μιλήσω για κάτι αρκετά σοβαρό . Δεν κάνω συχνά σοβαρές συζητήσεις τόσο ανοιχτά  και ειδικά σε ένα μέρος όπου προορίζεται για ψυχαγωγία και χαλάρωση . Όμως νιώθω πως πρέπει να το ακούσουν όσο περισσότεροι γίνεται . Και πιστεύω πως αυτό το βιβλίο είναι το καταλληλότερο .
Πολλές γυναίκες , κορίτσια στην εφηβεία ή κι μετά από αυτή , νιώθουν πως είναι επιτακτική ανάγκη να αποκτήσουν αγόρι . Ναι η κοινωνία και τα σημερινά πρότυπα που προβάλλονται από κάθε μέσο κοινωνικής δικτύωσης ή ενημέρωσης έχουν περάσει αυτή την  αντίληψη . Το αποτέλεσμα ; Κορίτσια μπλέκουν σε τοξικές σχέσεις , με αρκετά μεγαλύτερους τους συχνά , απλώς για να νιώθουν πως ανήκουν , να νιώθουν ασφαλείς . Δέχονται λεκτική ή σωματική βία από τους συντρόφους τους , εξαθλιώνονται ψυχολογικά και έχουν μια απαίσια αντίληψη του τι θα πει ερωτευμένος , μόνο καο μόνο για να μην τις δείχνουν με το δάχτυλο ως κάτι παράξενο. Τα περισσότερα κορίτσια κάνουν σεξ πρώτη φορά χωρίς πραγματικά να το θέλουν ή να το απολαμβάνουν , επειδή αυτό επιτάσσει η σημερινή κοινωνία . Ανέχονται τρομερές πιέσεις , παράλογες κρίσεις ζήλειας , ξυλοδαρμούς , περιορισμό της βούλησης και της ελευθερίας τους . Και όλα αυτά γιατί ; Για να λένε πως έχουν ένα αγόρι , το οποίο φυσικά και θα διαφημίζουν ως το καλύτερο στο κόσμο στους γύρω τους , ακόμη και εάν μέσα τους νιώθουν καταπιεσμένες ή δυστυχισμένες .
Η αλήθεια είναι όμως πως είναι εντάξει να μη έχεις αγόρι όσο είσαι στο σχολείο ακόμη και μετά . Είναι εντάξει να μην κανεις σεξ πριν από τα 20 ή τα 17 σπυ γιατί πλέον αυτό θεωρείται το φυσιολογικό ( αλίμονο !) κανένας δεν μπορεί να σε χαρακτηρίσεις εφόσον εσυ μάθεις να νιώθεις καλά με τον εαυτό σου , να αποδέχεσαι την ζωή οπως σου έρχεται . Να αφήσεις τα πράγματα να κυλήσουν φυσιολογικά και να μην παίζεις καταστάσεις , γιατί το πιθανότερο να βρεθείς σε μια τοξική σχέση . Δεν είσαι χαζή εάν δεν έχεις αγόρι από το γυμνάσιο . Δεν είσαι άσχημη εάν κανένας δεν σε πλησιάζει επειδή ξέρει ποσό δυνατός χαρακτήρας είσαι και πως θα είναι δύσκολο να σε χειριστεί οπως θέλει αυτος για να σε κάνει στο τελος να νιώθεις άσχημα . Δεν είσαι φυτό ή χωρίς κοινωνική ζωή εάν επιλέγεις τις σπουδές σου και εάν σίγουρο επαγγελματικό μέλλον από μαι εφήμερη και επίπονη σχέση .
Και εάν παρόλα αυτά έχεις πέσει θύμα λεκτικής , ψυχολογικής ή σωματικής βίας από το αγόρι ή τον σύντροφο σου , μην νιώσεις ντροπή να το παραδεχθείς , να μιλήσεις . Κανένας δεν έχει τηβ τέλεια ζωή . Γιατί να αφήσεις την δίκη σου να γίνεται χειρότερη μέρα με την μέρα μόνο και μόνο για να νομίζεις ότι έχεις κλείσει μερικά στόματα . Το να παραδέχεσαι πως δεν περνάς καλά δεν είναι αδυναμία . Είναι τεράστια δύναμη . Μην ανέχεσαι μια συμπεριφορά που δεν αρμόζει στην αξία σου . Κάθε άνθρωπος εχει δικαίωμα στην ευτυχία . Εσυ γιατί να μην είσαι ευτυχισμένη ; Το αξίζεις !
Σταματά να σκύβεις το κεφάλι , να δικαιολογείς την άσχημη συμπεριφορά του αγοριού σου , να νιώθεις υπεύθυνη για ότι σε κατηγορεί , να κλαις μόνη σου τα βραδιά !
Το μόνο που έχεις να κανεις είναι να μιλήσεις σε κάποιον που νιώθεις κοντά σου , να τον αφήσεις να σε βοηθήσει για να βγεις από αυτόν τον βούρκο .
Μην μένεις σιωπηλή !