Femme fatale 2:the return

Κινηση 1η

Βγήκε έξω στο μπαλκόνι μόνη της , χρειαζόταν τον καθαρό αέρα της μικρής πόλης , να ξεκαθαρίσει το μυαλό της για να δει πως θα διαχειριζόταν όλη την κατάσταση . Δεν είχε αποφασίσει ακόμη εάν το ότι ο Γκρεγκορι είχε καταλάβει πως ο Νίκολας ήταν υπαίτιος για ότι είχε γίνει πριν τέσσερα χρόνια ήταν καλό ή κακό ... εάν το μάθαινε με κάποιο τρόπο ο πατέρας της τότε τα πράγματα δνε θα ήταν καλά ... ήταν σίγουρη γι αυτό . Και από την άλλη ο γκρεκ της έλεγε πως δεν εμπιστευόταν τον καρλ , πως θεωρούσε ότι κάτι έκρυβε , και αυτό την έβαζε σε σκέψεις που δεν είχε διανοηθεί πως μπορούσαν να υπάρξουν . Από ότι θυμόταν ο καρλ υπήρξε πάντοτε τύπος και υπογραμος απέναντι της . Ίσως σε ύποπτο βαθμό , όμως ποτέ του δεν έσπειρε μέσα της τον σπόρο της αμφιβολίας για το οτιδήποτε . Τώρα πλέον δεν ήταν τόσο σίγουρη για τις αγνές του προθέσεις . Το σημερινό του βλέμμα έκρυβε κάτι που δεν είχε δει άλλη φορά , κάτι απόκοσμο και κρύο , κάτι που την τρόμαζε . Ξαφνικά φοβόταν να του μιλήσει και να ξεκαθαρίσει μαζί του . Όμως ήξερε ότι έπρεπε να το κάνει . Αλλιώς πιθανώς τα πράγματα να κατέληγαν πιο άσχημα από ότι τώρα .
Ξεφυσιξε αγανακτισμένη . Τι μπορούσε να κάνει ; Τα πάντα της φαινόταν ένας συνεχής μονόδρομος που κατέληγε πάντα σε γκρεμό .
Τύλιξε τα χέρια της γύρω από το σώμα της για να περιορίσει το κρύο που τηβ έκανε να τρέμει . Δεν ήθελε να αφήνει τον Νίκολας για πολύ μόνο του , όμως την ίδια στιγμή θεωρούσε πως έπρεπε να κρατήσει κάποια απόσταση από εκείνον για την ώρα , τουλάχιστον μέχρι να ξεκαθαρίσουν τα πράγματα .
« Σελινα ;» Η ζέστη φωνή του την έβγαλε από τις σκέψεις της , κάνοντας την να γυρίσει προς το μέρος του ξαφνιασμένη μα όχι ανήσυχη . Δεν μπορούσε να νιώθει άσχημα όσο εκείνος ήταν δίπλα της , και ας μην τολμούσε να του το παραδεχθεί ακόμη . Η καρδιά της φοβόταν να τον εμπιστευτεί ξανά , σχεδόν τόσο όσο το μυαλό της , και παράλληλα υπέκυπτε με τηβ πρώτη ευκαιρία στα καλέσματα του έρωτα του , των γοητευτικών , σκοτεινών και εκφραστικών ματιών του, μέσα στα οποία μπορούσε να χάνεται για ώρες αναζητώντας να μάθει περισσότερα για το χαρακτήρα του και το παρελθόν του . Κάθε τι πάνω στο κορμί του Νίκολας ήταν ένα μυστήριο που την καλούσε να το εξερευνήσει , από την αρχή αυτό ήταν που την τραβούσε πάνω του , ήταν τόσο ελκυστικό που κανένας δεν θα μπορούσε να ξεφύγει από τα δυχτια του . Πως εκείνη ήταν δυνατόν να γλειτωσει ; Ήταν η μοίρα της , και ήλπιζε πως και η ίδια θα ήταν γ δικ ητου μοίρα , κάπου στο βάθος του μυαλού του .
« που ήσουν τόση ώρα , σε έψαχνα , ρώτησα τον φίλο του πατέρα σου μα δεν ήξερε να μου απαντήσει .» Συνέχισε καθώς την έβλεπε να μην απαντάει , παρά μόνο να τον κοιτάζει με εκείνα τα εκφραστικά , τόσο αγνά της μάτια που έβλεπαν πάντα το καλό στους άλλους , που κατάφερναν με ένα τους μόνο βλέμμα να ξεθάψουν το καλό μέσα σε εκείνον .
« ήθελα λίγο αέρα ... συγνώμη εάν σε ανησύχησα .»
« απλώς , κάτι δεβ νου πάει καλά εδώ πέρα ... θέλω να είμαι δίπλα σου όσο μπορώ .» Την ψιθύρισε πλησιάζοντας και άλλο κοντά της , προσπαθώντας να την αγκαλιάσει .
Η Σελινα απέφυγε διακριτικά την αγκαλιά του κοιτάζοντας γύρω της ανήσυχη .
« τι συνέβη τώρα μικρή ;»
« δεν .. δεν νομίζω πως αυτό που πας να κανεις είναι καλή ιδέα ... πραγματικά όχι.»
« γιατί ; Που το κακό στο να σε αγκαλιάζω ; Εκτός εάν δεν θες ...»
« δεν ... δεν είναι αυτό , απλώς μπορεί κάποιος να μας δει ..»
« και ; Νόμιζα πως αυτοί είναι άντρες σου . Ακούν πίστα εσένα χωρίς να κρίνουν , ή να κουτσομπολεύουν με το τι γίνεται στη προσωπική σου ζωή .»
« δεν είναι μόνο δικοί μου άντρες Νίκολας , είναι και του καρλ , άνετα θα μπορούσαν να του πουν κάτι .. και ..»
« άστο . Μην συνεχίζεις Σελινα , κατάλαβα ότι ήταν να καταλάβω .» Της είπε κοφτά , θυμωμένα . Γύρισε την πλάτη του έτοιμος να φύγει , το χέρι της όμως δεν τον άφησε να κουνηθεί .
« μην θυμώνεις ... σε παρακαλώ . Απλώς δεν θέλω να μάθει κάτι από άλλους πριν του μιλήσω , φαντάσου λίγο πως θα του φανεί . Εσυ πως θα αντιδρούσες ;»
« έχεις δίκιο... συγνώμη όμως δνε τον πάω καθόλου , δνε θέλω να είσαι δίπλα του , κάτι δεν πάει καλά με αυτόν τον τύπο ....»
« μέχρι εχθές εάν με ρωτούσες δνε θα αμφέβαλλα για το ποσό καλός και αγαθός ήταν ο καρλ ...»
« τώρα όμως ; Τι σε έκανε να αλλάξεις γνώμη ;»
«Το γεγονός πως ο πατέρας μου είχε τραυματιστεί εδώ και δυο μέρες και αυτος όχι απλώς δεν έκανε τα πάντα για να τον σώσει , αλά εξαφανίστηκε από το σπίτι μέχρι που τηλεφώνησα ..»
« ποιος σου το είπε αυτό ;»
« ο Γκρεγκορι ... και ο Γκρεγκορι πάντα μου λέει την αλήθεια ..»
« το ήξερα! Ξεκαθάρισε μαζί του όσο πιο σύντομα γίνεται μικρή , δεν τον θέλω δίπλα σου , δεν μπορώ να μην σε προστατεύω , να αναγκάζομαι να το παίζω άγνωστος ..»
« κανε λίγη υπομονή , τώρα που ξέρω πως ο μπαμπάς μου είναι καλά θα του μιλήσω ...»
« εντάξει μικρή , εντάξει .» Της είπε αφηνοτας ένα τρυφερό φιλί στο μέτωπο της .
« έλα πάμε μέσα , θα κρυώσεις .»
« θέλω να καθίσω λίγο ακόμη , πήγαινε στον Γκρεγκορι και ζήτησε του να σου δείξει το δωμάτιο που θα κοιμηθείς . Θα έρθω να σε βρω εκεί .» Του είπε και ο Νίκολας ακολούθησε Τία οδηγίες της δίχως περαιτέρω παράπονα .