Femme fatale 2:the return

Το ηξερα !

Σκούπιζε το πρόσωπο της όταν άκουσε τηβ πόρτα της τουαλέτας να ανοίγει . Σήκωσε τπ βλέμμα της έτοιμη να χαιρετήσει οποία κοπέλα μπει μέσα , όμως κανένας δεν μπήκε στο χώρο . Κούνησε τπ κεφάλι της προβληματισμένη .
«Πραγματικά παύει να είναι αστείο όλο αυτό .» Είπε λίγο πιο δυνατά απ όροι θα ήθελε καιως σκούπισε τα χέρια της έτοιμη να βγει έξω . Το βλέμμα της έπεσες το λευκό χαρτί που είχε καρφωθεί με ένα μαχαίρι στην πόρτα .
Το αναγνώριζε εκείνο το μαχαίρι .... τόσο πολύ που έκανε το δέρμα της ανατριχιάζει από τον φόβο .
Νευρικά άπλωσε το χέρι της για να πάρει το σημείωμα .
~σε μια ώρα πίσω από το κτήριο . Μην τολμήσεις να μην έρθεις .~
Ξαναδιάβασε τις λέξεις παγωμένη . Η καρδιά της σε λίγο θα έφευγε από την θέση της . Τι μπορούσε να κάνει ; Όλο αυτό σίγουρα ήταν κάποιο κακόγουστο αστείο κάποιου που την ήθελε τρελαμένη. Είχε αποκλείσει την ιδέα εκείνος να ήταν πραγματικά εδώ . Όχι επειδή δεν ήταν πιθανό , απλώς επειδή η ίδια δεν ήθελε να είναι . Δεν μπορούσε να τον αντικρυσει ξανά ..  ήταν απλώς αδύνατον . Ήθελε να τσαλακώσει το χαρτί , να το πετάξει και να μην δώσει σημασία στα όσα έγραφε , από την άλλη μια ακατανίκητη επιθυμία μέσα της της έλεγε να συναντήσει τον μυστήριο αποστολέα σε μαι ώρα .
Προσεκτικά δίπλωσε το χαρτί βάζοντας το στην τσάντα της και βγήκε ξανά έξω .
Ο κόσμος είχα γίνε περισσότερος . Με το βλέμμα της προσπαθσηε να εντοπίσει τον καρλ , κι όταν τον είδε πήγε κατευθείαν κοντά του .
Έπρεπε να του πει για αυτά τα σημειώματα . Ήταν άντρας της έπρεπε να ξέρει ... όμως γιατί τόσες μέρες δίσταζε να πει κουβέντα ... και ακόμη και τώρα δεν θα του έλεγε κουβέντα . Δεν ήξερε εάν αυτό ήταν καλό ή κακό . 
Έβαλε ένα ψεύτικο χαμόγελο καιως έφτανε δίπλα του . Το χέρι του πέρασε γύρω από την μέση της κτητικα , σφίγγοντας την με λίγη παραπάνω δύναμη πάνω του.
Η συμπεριφορά του τηβ παραξένεψε , όμως δνε έδωσε παραπάνω σημασία .
« που ήσουν τόση ώρα .» Της ψιθύρισε στο αυτί . Ο τόνος του ήταν αυστηρός , αρκετά πιο απότομος από ότι είχε συνηθίσει . Την έκανε να νιώθει περίεργα, φοβισμένα .
«Σ... συγνώμη έπρεπε να πάω στο μπάνιο ..» η φωνή της έτρεμε , χωρίς να ξέρει τον λόγο ένιωθε ενοχές που δεν του έλεγε για το σημείωμα .
Το βλέμμα του μαλάκωσε καθώς την γύρισε προς το μέρος του και την φίλησε απαλά μα κτητικα στα χείλη .
«Τι...τι κανεις ; Υπάρχει τόσος κόσμος γύρω .»
«Ακριβώς γι αυτό το κάνω . Όλοι σα κοιτάζουν . Καιρός να καταλάβουν πως είσαι δεσμευμένη .» Της είπε πάνω στα χείλη της παρασέρνοντας την σε ένα ακόμη φιλί .
Ένα απαλό βαλς άρχισε να παίζει με αποτέλεσμα αρκετά ζευγάρια να αρχίσουν να κινούνται στον ρυθμό .
«Χορεύεις ;»
« τι;» Γελασε  ελαφρώς με την ερώτηση του .
«Έλα θα δεις ..»
«Όχι όχι .... καρλ θα γίνουμε ρεζίλι δεν ξέρω να χορεύω ... δεν το έχω κάνει ποτέ .»
«Έλα απλώς θα ακολουθείς τα βήματα μου .»
«Μα ....» δεν πρόλαβε να συνεχίσει την διαμαρτυρία της ο καρλ της είχε ήδη τραβήξει προς την πίστα και τοποθετούσε τα χέρια της γύρω από το κορμί του .
«Αφεσου .» Της ψιθύρισε καθώς άρχισε να στροβιλίζεται μαζί της .
«Καρλ δεν νιώθω άνετα ... όλοι μας κοιτάζουν ...»
«Εσένα κοιτάζουν ... είσαι εκθαμβωτική .»
Ακούμπησε το κεφάλι της απαλά στον ώμο του προσπαθώντας να χαλαρώσει .
Έριξε μαι μάτια στο μεγάλο ρολόι που ήταν στην άκρη της αίθουσας . Είχε δέκα λεπτά ακόμη για να φύγει .. έπρεπε να βρει δικαιολογία .
«Καρλ ...»
«Μμμμ ;»
«Δεν ..δεν νιώθω πολύ καλά κουραστικά αρκετά σήμερα ... θέλω λίγο αέρα ...»
«Θες μήπως να φύγουμε ; Συγνώμη Λινα ... αφαιρέθηκα εντελως και ξέχασα την κατάσταση σου ... κάτσε να χαιρετήσω κάποιους συναδέλφους και φεύγουμε ..»
«Όχι ..πχι δεν είναι απαραίτητο μα καταστρέψω την βραδιά .....θα πάω λίγο έξω να πάρω λίγο αέρα και .. και θα επιστρέψω .»
«Θες να έρθω μαζί σου ;»
«Θα είμαι καλά καρλ ...μπορώ να πάω μόνη μου .»
«Δεν έχουμε φέρει άντρες μαζί μας αν ..»
«Ο Νίκολας δνε θα με απαγάγει ξανά καρλ δεν χρειάζεται να ανησυχείς .»
Τον είδε να ξεφυσαει .
«Καλώς πήγαινε ... αλλά μην αργήσεις θα έρθω να σε βρω αλλιώς .»
Του χαμογέλασε αχνα .
«μην ανησυχείς θα είμαι πίσω πριν το καταλάβεις.»
Τον φίλησε απαλά στο μάγουλο πριν από μακρύνει . Τα χέρια της είχαν αρχίσει να ιδρώνουν  καιως έβγαινε έξω στην κρύα νύχτα.
Παρά το κρύο ο ουρανός ήταν ξάστερος και η θέα των αστεριών την έκανε να ηρεμίσει κάπως .
Τύλιξε τα χέρια της γύρω από το σώμα της για να ζεσταθεί . Βακστημισε που δεν είχε φέρει μαζί της το Πανοφορι της .
φτάνοντας στην πίσω όψη του κτήριο , βρήκε τον εαυτό της να είναι μόνη . Ελάχιστα φώτα έκαναν λιγότερο ανατριχιαστικό το μέρος όμως η αναπνοή της ήταν ήδη κομμένη . Η αδρεναλίνη της είχε ανεβεί στα ύψη .
Στήριξε το σώμα της στον τοίχο περιμένοντας . Ήταν σίγουρη πως όλο αυτό ήταν απλώς ένα κόλπο για να γελάσει κάποιος με την αφέλεια της, όμως βαθειά μέσα της εύχονταν να μην ήταν έτσι .
«Ποσό χαζή είσαι Σελινα ... φυσικά και δνε θα έρθει κανένας . Σε κοροϊδεύουν και εσυ το χάφτεις .» Είπε απογοητευμένη στον εαυτό της και απομακρύνθηκε από τον τοίχο έτοιμη να επιστρέψει πίσω .
«Δεν περίμενα πως θα έρθεις .» Η φωνή πίσω της την έκανε να παγώσει στη θέση της . Ήταν ίδια με τότε . Μόνο λιγότερο σκληρή , πιο ζεστη από ότι την θυμόταν . Το ίδιο άρωμα τρύπωσε στα ρουθούνια της . Το κορμί της άρχισε να τρέμει όχι από το κρύο αλλά από φόβο .  Έκλεισε τα μάτια της σφιχτά . Πρέπει να έκανε λάθος .
Ξεκίνησε να περπατάει όσο πιο γρήγορα της επέτρεπε το φόρεμα που φορούσε όμως ο Τομας εμφανίστηκε ξαφνικά μπροστά της κόβοντας της τον δρόμο .
Μια κραυγή τρόμου ξέφυγε από τα χείλη της , αναγκάζοντας την να κάνει μερικά βήματα προς τα πίσω , με αποτέλεσμα να πέσει πάνω στο στέρνο του Νίκολας  καο να χάσει την ισσοροπια της .
Έκλεισε τα μάτια της έτοιμη να δεχθεί την σύγκρουση με το έδαφος , όμως εκείνη δεν ήρθε ποτέ .
«Σε έπιασα .» Η φωνή του ήταν προς κοντά της που δεν τηβ άντεχε . Άνοιξε τα μάτια της για να βρεθεί στα χέρια του . Δίχως δεύτερη σκέψη απομακρύνθηκε από κοντά του κρατώντας αμυντική στάση .
« δεν ... δεν γίνεται ... απλώς σε φαντάζομαι ...»
«Είμαι εδώ Σελινα ...»
« φ...φύγε ... σε παρακαλώ απλώς φύγε ..»
«Σελινα ..»
πήγε να την πλησίασε όμως το χέρι της απλώθηκε αμυντικά εμποδίζοντας τον .
«Μ...μην ... μη ν τολμήσεις !» Η φωνή της ήταν σπασμένη και επιθετική την ίδια στιγμή . Ο Νίκολας σήκωσε το βλέμμα του πάνω στο δικό της . Μπορούσε μόνο να δει πόνο ... καο φόβο . Όλα αυτά της τα προκαλούσε εκείνος .
Τα δάκρυα της ήταν πλέον εμφανή .
«Σ..σε παρακαλώ ... απλώς φύγε ... μην ... μη ν μου κανεις κακό ..» ψιθύρισε αβέβαιη εάν θα την
άκουγε .
«Δεν θέλω να σε πειράξω ... απλώς να νε ακούσεις ..»
«Να σε ακούσω ;! Τι ακριβώς έχεις να μου πεις ;! Τι μπορείς να πεις ;!»
«Εγώ ... συγνώμη ...»
η Σελινα γέλασε .
«Συγνώμη ; Αλήθεια αυτό ήθελες να μου πεις ; Συγνώμη ! Ξ...ξέρεις τι πόνο ... τι μου έχεις προκαλέσει ;! Μιλά γαμωτο ! Ξέρεις ;!»
«Άφησε με να ..»
«Όχι ! Μην τολμήσεις ! Πως έρχεσαι εδώ ; Πως μου στέλνεις όλα αυτά ;! Τι νομίζεις πως θα πετύχεις ;! Με ποιο γαμημενο δικαίωμα ;!»
Δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει το κορμί της συγκρούστηκε στον τοίχο , με το δικό του να πιέζει πάνω της . Η ανάσα του έπεφτε πάνω στο πρόσωπο της .
«Α...άφησε με !»
« θα κάνω μόνο ένα πράγμα .. και μετά θα φύγω. .» Της είπε σιωπηλά πριν ενώσει τα χείλη του με τα δικά της  και μετά τραβηχτεί αφηνοτας την παγωμένη .
«Το ήξερα .» Της είπε κλείνοντας της το μάτι.
Πήγε να του μιλήσει όμως βήματα την έκοψαν στην μέση .
«Σελινα είσαι κα ... τι στο καλό κάνει αυτος εδώ ; Σε πειράξε;»
«Καρλ ...» του είπε μπερδεμένη ενώ κοιτούσε ακόμη τον Νίκολας . Όλα αυτά ήταν υπερβολικά περίσσοτερα από όσα μπορούσε να αντέξει
«Δνε γλειτωνεις αυτή τη φορά κάθαρμα .» Ο καρλ έριξε με όλη του την δύναμη μπουνιά στο πρόσωπο του Νίκολας .
«Καρλ ! Αρκετά ! Άφησε τον ...»
«Όχι Σελινα ... σε άκουσα μια φορά ..»
«Α...αςτον απλώς παμε να φύγουμε .. καρλ σε παρακαλάω πολύ .»
Του είπε καθώς τον φίλησε απαλά στα χείλη . Με την άκρη του ματιού της είδε τον Νίκολας να κρατάει την μύτη του και να τους κοιτάζει δολοφονικά . Ένιωσε τον καρλ να χαλαρώνει . Έριξε μαι τελευταία δολοφονική μάτια στον άλλο άντρα πριν αρχίσει να απομακρύνεται .

Η κοπέλα έκανε μερικά βήματα προς το μέρος του Νίκολας , πριν σταθεί μπροστά του .
«Δνε ξέρω τι ήξερε ή τι νόμιζες πως ήξερες. . Όμως από ότι βλέπεις  έκανες λάθος . Και μην τολμήσεις να βρεθείς ξανά μπροστά μου ..»
«Δεν έχουμε τελειώσει εμείς οι δυο Σελινα ...»
«Και πάλι λάθος .... εμείς τελειώσαμε  εκειν ήταν γαμημενη μέρα ...» του είπε πικρόχολα και δίχως δεύτερη σκέψη του γύρισε την πλάτη  φεύγοντας τρέχοντας από κοντά του .