Ένιωθε όλο το κορμί της να τρέμει , όμως δεν μπορούσε να ανοίξει τα μάτια της . Ολ ο της το κορμί πονούσε , έναν πρωτόγνωρο πόνο , πιο δυνατό απ ο τον σωματικό . Ήταν διαλυμένη . Η καρδιά της ήταν σαν να είχε σπάσει σε χίλια κομμάτια . Ένιωθε τόσο αδύναμη , λες και δεν μπορούσε να σηκώσει το βάρος του κορμιού της .
Μπορούσε να ακούσει τα πάντα γύρω της όμως της ήταν αδύνατον να σηκωθεί , λες και το σώμα της είχε παψει να υπακούει στις εντολές που έδινε το μυαλό της .
«Τι στο καλό της έκανες.»
«Ηρέμησε Τομας ... θα συνέλθει .» Είπε ο άντρας αφηνοτας τον καπνό απ Ότο τσιγάρο του να αφεθεί στην ατμόσφαιρα . Είχαν περάσει 24 ώρες από τότε που την βίασε , όχι δνε το σκεφτόταν έτσι , την έκανε δίκη του . Για κάποιον λόγο ο όρος βιασμός του προκαλούσε ανατριχίλα όταν τον χρησιμοποιούσε πάνω της . Την είχε μεταφέρει στο ίδιο δωμάτιο με πριν , και την παρακολουθούσε συχνά περιμένοντας να συνέλθει . Αλήθεια ήταν πως αργούσε πολύ περισσότερο από κάθε άλλη κοπέλα που είχε φέρει , γι αυτό και κάλεσε τον Τομας και πήγε να την δει ο ιδιος από κοντά . Δεν θα άντεχε να το κάνει μόνος του .
Το μελανιασμένο πλέον σώμα της καλύπτονταν από την μισοσκισμενη μαύρη μπλούζα , που κάλυπτε ελάχιστα και την άφηνε να παγώνει . Ξταν δοκιμασμένη τακτική , το κρύο τος έσπαγε γρηγορότερα . Ήταν πολύ δύσκολο να συγκεντρωθείς στο να ξεφύγεις όταν το κορμί σου έτρεμε από την υπερβολικά χαμηλή θερμοκρασία .
Δεν το πίστευε ότι πριν λίγες ώρες την είχε κάνει επιτέλους δίκη του , είχε αγγίξει οπως ήθελε αυτόν το σώμα της προκαλώντας της πόνο. Δνε θα αρνούνταν σε κανέναν πως το είχε ευχαριστηθεί , και πως ξαπερνουσε κάθε του φαντασία και προσδοκία . Είχες όλες φορές την ευκαιρία να κανει γυναίκα ένα κορίτσι .. και δεν ήξερε τον λόγο όμως ήθελε ιδιαίτερα πολύ να το κάνει με την Σελινα .. ήθελε να νιώθει πως αυτό το σώμα θα του ανήκε κατά αποκλειστικότητα . Λάτρευε να ακούει τα ουρλιαχτά της , τα παρακάλια της .
Και ανησυχούσε που δεν είχε ξυπνήσει τόσες ώρες μετά ... δνε ήθελε να τελειώσει μαζί της τόσο απλά ... είχε πολλά ακόμη στο μυαλό του για να αποσυνθέσει κάθε ισχνός ηθικής και συνείδησης πάνω της ... πολύ σύντομα θα ζούσε χωρίς να έχει ψυχή , ένα σώμα παγιδευμένο στον κόσμο των ζωντανών . Οπως ακριβώς ήταν και εκείνος εδώ και πολλά χρόνια .
«Δεν ξυπνάει όμως ! Γαμωτο σου Νίκολας .... έπρεπε να της φερθείς έτσι ; Να την αφήσεις για να την χτυπήσουν μετά ; Δεν σου ήταν αρκετό που ..»
«Σιωπή ! Δεν θέλω να ξανακούσω αυτή την λέξη !»
«Γιατί ; Δεν είναι η αλήθεια Νίκολας ;! Σου είπα πως το κορίτσι δεν αξίζει τίποτα από όλα αυτά πως σε έχει ερωτευτεί ... έπρεπε να κανεις πάλι το δικό σου !»
«Αυτος ήταν ο σκοπος μου να τηβ κάνω να με ερωτευτεί και μετά να την διαλύσω !»
«Δεν έπρεπε όμως ... είμαι σίγουρος πως και εσυ το έχεις μετανιώσει ...»
«Δεν μετανιώνω για τίποτα ... το ξέρεις πολύ καλά αυτό .. κάθε μου κίνηση είναι απολύτως σίγουρη πριν τηβ πραγματοποιήσω ...»
«Όχι αυτή όμως ... γιατί Νίκολας δεν υπολόγισες κάτι πολύ σημαντικό ... ότι θα την ερωτευόσουν και εσυ .»
«Μην κες βλακείες ! Δεν πιστεύω σε τέτοιες γελοιότητες οπως ο έρωτας . Δεν υπήρχε καμία περίπτωση να ερωτευτώ ποτέ αυτή ! Ξέρεις πιάνου κόρη είναι .»
«Ακριβώς Νίκολας ! Κόρη δεν είχε γεννηθεί όταν πέθανε ο πατέρας σου , πολύ πιθανόν να μην έχει την παραμικρή ιδέα για το ότι έγινε ... εάν θες την συμβουλή μου άφησε το τώρα που είναι νωρίς ... γλειτωσε και τον εαυτό σου από όλο αυτό .»
«Δεν γίνεται αυτό που λες .»
«Ωραία λοιπόν , εάν θες πραγματικά να διαλυθεί , άφησε την να την αγγίξει οποίος θέλει εδώ μέσα ... πίστεψε με πολλοί από τους άντρες μας το θέλουν και με το ζόρι κρατιούνται . Θα χαρούν παρά πολύ βα έχουν την άδεια σου για να την αγγίξουν . Όχι δηλαδή πως δεν θα το κάνουν κάποια στιγμή .»
Το σώμα του Νίκολας τσίτωσε απότομα .
«Τι εννοείς;» Γρυλισε γυρίζοντας να τον κοιτάξει για πρώτη φορά μετά από ώρα . Τα μάτια του είχαν ασυναίσθητα καρφωθεί πάνω της , κοιτάζοντας την απαλή της αναπνοή .
«Πιστεύεις πως όλοι σπυ είναι τόσο πιστοί για να μην θελήσουν να γευτούν λίγο από ότι κρατάς για τον εαυτό σου ; Φυσικά και θα το κάνουν Νίκολας . Και θα την γαμησουν , ίσως και λίγο πιο έντονα από εσένα !»
«Σκάσε γιατι θα σε πάρει ο διάολος ! Την Σελινα δεν θα την αγγίξει κανένας άλλος εκτός από εμένα !»
«Θα το ήθελες αλλά δνε θα γίνει Νίκολας .»
«Θα φροντίσω εγώ για να γίνει .»
Είπε περισσότερο στον εαυτό του πετώντας κάτω την γόπα από το τσιγάρο του .
«Τι σκέφτεσαι ;»
«Θα μπορούσαμε να την είχαμε στο σπίτι πάνω ;»
«Κι που μένουμε εμείς ; Για ποιον λόγο ;»
« μου ήρθε μια ιδέα ... εάν οπως λες με έχει ερωτευτεί τος πολύ ... υπάρχουν και άλλοι τρόποι για να διαλύσω την ψυχή της ....»
«Τι έχεις βάλει πάλι στο μυαλό σου Νίκολας , μην κανεις χειρότερα τα πράγματα ...»
«Δεν θα είναι εδώ ... θα πρέπει να είναι ευγνωμον . Τηβ επόμενη εβδομάδα θα την ανεβάσουμε πάνω .. μέχρι τότε έχω δυο τρία πράγματα που θα την κάνουν να θέλει από μόνη της να γίνει σκλάβα μου ..»
«Νίκολας ...»
«Πες σε κάποιον να διαμορφώσει ένα δωμάτιο πάνω . Τώρα !»
Ο Τομας έριξε μια βιαστική μάτια στο αναίσθητο κορίτσι , πριν βγει από το δωμάτιο ξεφυσώντας . Φοβόταν πως είχε κάνει άθελα του τα πράγμα χειρότερα , πολύ χειρότερα .
Ο Νίκολας εστίασε ξανά την προσοχή του στηβ Σελινα . Με διστακτικά βήματα πλησίασε κοντά της και παραμέρισε λίγες τούφες από τα μαλλιά της .
Δο πρόσωπο της έμοιαζε αδύναμο , χλωμό και ταλαιπωρημένο από το ξύλο που είχε δεχθεί. Την είχε δει να δέχεται κάθε χτύπημα από τους άντρες του χωρίς να προσπαθεί να τους αντιμετωπίσει , λες και ήταν νεκρή μέσα της .
«Θα σε σπάσω μικρή ... όμως θα είσαι δίκη μου , μόνο δίκη μου κανένας άλλος δεν θα σε αγγίξει . Και πολύ σύντομα θα το καταλάβεις αυτό ..»
της ψιθύρισε και απομακρύνθηκε απευθείας από κοντά της καιως την έβλεπε να ξυπνάει .
Τα μάτια της πετάρισαν πολλές φορές μέχρι να συνηθίσει στο ελαχιστο φως που υπήρχε και έπειτα το βλέμμα της εστίασε πάνω στο δικό του . Περίμενε να δει το μίσος μέσα της , όμως το μόνο που έβλεπε ήταν θλίψη και αγάπη .
«Επιτέλους Σελινα ! Με έκανες να βαριέμαι απίστευτα πολύ που δεν είχα το παιχνίδι μου για να παίξω .»
Δεν του μίλησε, δεν προσπαθσηε να τον βρίσει , να τον χτυπήσει , τίποτα . Μόνο ανακαθισε με δυσκολία , μορφάζοντας σε κάθε της κίνηση και άφησε τς δάκρυα της ελεύθερα .
«Ελπίζω να απολαύσεις την πρώτη σου φορά ... δνε θα είμαι τόσο ευγενικός τις επόμενες .»
Της είπε χλευαστικά καθώς έβλεπε τον φόβο να αποτυπώνεται στις εκφράσεις της .
«Γιατί ;» Την άκουσε να ψελλίζει , τόσο αχνα που εάν δεν επικρατούσε απόλυτη σιγή δεν θα είχε καταφέρει να το ακούσει .
«Μην το παίρνεις πάνω σου μικρή ... κάποιος έπρεπε να πληρώσει για τον θάνατο του πατέρα μου , του αδερφού μου . Οι γονείς σου κατέστρεψαν την παιδικη μου ηλικία και εγώ θα καταστρέψω ότι πιο πολύτιμο έχει μείνει στον πατέρα σου . Εσένα . Και πίστεψε με θα το ευχαριστηθώ τόσο πολύ .»
«Εγώ σε αγάπησα ηλίθιε ...» την άκουσε να μουρμούρα αλλά δεν της έδωςε περισστερη σημασία .
Έβγαλε από την τσέπη του μια ηρεμιστική ένεση και την πλησίασε ακόμη περισσότερο .
«Τ...τι πας να κανεις ;»
«Σσσς . Ηρεμισε μικρή ....εάν δεν αντισταθείς δεν θα νιώσεις τίποτα .. πρέπει να πάμε στην επόμενη έκπληξη που σου έχω ετοιμάσει .» Της είπε πριν χώσει την βελόνα στο δέρμα της . Τα πάντα γύρω της άρχισαν πάλι να μαυρίζουν πριν χάσει ξανά τις αισθήσεις της .
CITEȘTI
Femme fatale 2:the return
Dragoste«Σε εμπιστεύτηκα . Σου έδωσα τα πάντα . Αψηφησα τους γονείς μου γι αυτό . Για να ειμαι μαζί σου . Πίστεψα σε εσένα , σε εμάς , σε αυτό που είχαμε . Γιατί μου το κανεις αυτο ;» Ο άντρας χαμογέλασε πλατιά . Ένα σατανικο χαμόγελο . Ποτέ άλλωτε δεν τον...
