4,5 χρόνια πριν . Μιλανο , βόρεια Ιταλία .
Πετάχτηκε ξανά όρθια με τους εφιάλτες της να την βασανίζουν . Το κορμί της είχε γεμίσει ιδρώτα για άλλη μια φορά , ενώ η αναπνοή της έβγαινε βαριά. Δεν ήξερε ποσό ακόμη θα άντεχε όλη αυτή την κατάσταση . Οι τελευταίοι 6 μήνες ήταν καταστροφικοί για την ψυχική της υγεία . Δεν την ένοιαζε τόσο που το κορμί της είχε γεμίσει μολωπες και σημάδια . Αυτά ήταν εύκολα να τα κρύψει ή να δικαιολογήσει την ύπαρξη τους .
Ακόμη και εάν ήθελε να τα ξεχάσει όμως δεν της άφηναν οι συνεχείς εφιάλτες που την άφηναν ξάγρυπνη για βραδια ολόκληρα . Είδε πλέον φτάσει στα όρια της . Έπρεπε να μιλήσει σε κάποιον , δεν την ένοιαζε ποιες θα ήταν οι συνεπειες . Δεν την ένοιαζε τίποτα πλέον .
Ο Νταβίντ ερχόταν σχεδόν κάθε βράδυ στο δωμάτιο της . Είτε νυμφαλιος είτε μεθυσμένος , όμως ποτέ σε υπερβολικό βαθμό . Η ελάχιστη ζάλη που του προκαλούσε το ποτό τον έκανε πιο τρομαχτικό σα μάτια της . Δεν τολμούσε να σηκώσει το βλέμμα της πάνω του , αν του φέρει καμία αντίδραση . Δνε ήθελε να μάθει τι μπορούσε να της κάνει εάν θύμωνε περισσότερο από το φυσιολογικό .
Χωρίς να το ελέγξει δάκρυα άρχισαν να τρέχουν από τα μάτια της , έλαμπαν στο ελαχιστο φως που έδινε το φεγγάρι .
Ήταν από τις λίγες νύχτα ποτά δνε την είχε επισκεφθεί . Είχε επιχείρηση με τους γονείς της και θα έλειπε μέχρι το επόμενο μεσημέρι . Αυτό της έδινε την ευκαιρία να ξεκουραστεί χωρίς να φοβάται , όμως οι εφιάλτες της δεν την άφηναν ήσυχη ούτε λεπτό . Την κρατούσαν πάντα σε εγρήγορση , καθώς από λεπτό σε λεπτό φοβόταν πως η πόρτα του δωματίου της θα άνοιγε και εκείνος θα ερχόταν έτοιμος να επιτεθεί στο κορμί της . Στην αρχή το απέφευγε όταν ο Γκρεγκορι ήταν στο σπίτι . Ίσως ο τελευταίος να τον είχε υποψιαστεί , ίσως ο Νταβίντ απλώς να τον φοβόταν . Ο Γκρεγκορι τους είχε πετύχει να μιλάνε μερικές φορές και είχε δώσει μερικές απειλητικές ματιές στον νεαρό άντρα .
Η Σελινα ήξερε πολύ καλά ότι ο Γκρεγκορι μπορούσε να γίνει πολύ τρομαχτικός εάν ήθελε να προστατέψει κάποιον που αγαπούσε .
Όμως μετά από μερικούς μήνες η κατάσταση αυτή άλλαξε . Έδειχνε να μην τον νοιάζει που ο Γκρεγκορι κοιμόταν στο κάτι όροφο και τρύπωνε στο δωμάτιο της με ιδαιτερη ευκολία . Την απειλούσε να κάνει ησυχία , και εκείνη δεν είχε άλλη επιλογή από το να τον υπακούσει . Θεωρούσε τον εαυτό της αδύναμο . Ήταν αδύναμη . Ένα χαζο κορίτσι που ενώ το είχε ανάγκη φοβόταν τα λόγια ενός εγκληματία και δεν μιλούσε κανέναν
Είχε χάσει την όρεξη της σχεδόν για τα πάντα . Μόνο στην εκπαίδευση που της έκανε ο Γκρεγκορι συνχως ξεπερνούσε τον εαυτό της και γινόταν καλύτερη . Ήθελε να είμαι αρκετά δυνατή για να μπορέσει να υπερασπιστεί κάποια στιγμή τον εαυτό της . Να καταφέρει να τον διώξει .
Κουκουλώθηκε μέχρι πάνω και προσπαθσηε να πιέσει τον εαυτό της για να κοιμηθεί ξανά . Έπρεπε να δείχνει όσο πιο υγιής μπορούσε , και η αϋπνία της δεν βοηθούσε την κατάσταση της .
![](https://img.wattpad.com/cover/200327648-288-k475227.jpg)
YOU ARE READING
Femme fatale 2:the return
Romance«Σε εμπιστεύτηκα . Σου έδωσα τα πάντα . Αψηφησα τους γονείς μου γι αυτό . Για να ειμαι μαζί σου . Πίστεψα σε εσένα , σε εμάς , σε αυτό που είχαμε . Γιατί μου το κανεις αυτο ;» Ο άντρας χαμογέλασε πλατιά . Ένα σατανικο χαμόγελο . Ποτέ άλλωτε δεν τον...