Θα την καψω και θα καω .

639 68 11
                                    

Η Σελινα ξύπνησε μισή ώρα αργότερα νιώθοντας το κεφάλι της τόσο βαρύ που με τα βίας κατάφερε να σηκωθεί και να σταθεί στα πόδια της . Απέδωσε αυτή της την κατάσταση στην ψυχολογική της κατάπτωση . Δεν ήξερε για πόση ώρα κατάφερε να κοιμηθεί , όμως ήταν σίγουρη πως ο ύπνος της ήταν για άλλη μια φορά ταραγμένος . Μόνο που τώρα ένιωθε να μην μπορεί μα ξυπνήσει από τους εφιάλτες της . Ήταν λες και ήταν παγιδευμένη σε αυτούς δίχως καμία σωτηρία . Ήταν τρομαχτικό .
Μπορούσε να καουσει βουητα από το σαλόνι . Πιθανώς ο Νίκολας να έχει προσκαλέσει κάποιον από τους φίλους του . Εξάλλου ήταν σπίτι του . Μπορούσε να κάνει ότι θέλει . Εκείνη απλώς είχε εισβάλει μέσα σε αυτό έτσι , αναστατώνοντας τα σχέδια του .
Έριξε μια μάτια έξω . Ήταν ακόμη πυκνό σκοτάδι , που σήμαινε πως πρέπει να ήταν ξημερώματα .
Έβαλε κάθε δυνατή προσπάθεια να σταθεί αξιοπρεπώς στα πόδια της πριν στρώσει το φόρεμα της και βγει έξω . Δεν ήξερε εάν έπρεπε να βγει ή εάν ο Νίκολας προτιμούσε να κρατήσει κρυφή την ύπαρξη της στο δωμάτιο . Όμως χρειαζόταν απελπισμένα ένα παυσίπονο , και δεν είχε κανέναν άλλον τρόπο να τον ενημερώσει , καθώς θυμήθηκε πως είχε αφήσει το κινητό της πίσω στο εστιατόριο .
Με διστακτικά βήματα πλησίασε προς το σαλόνι , κρύβοντας το σώμα της πίσω από έναν τοίχο , και αφήνοντας το κεφάλι της να ξεπροβάλει . Οι ψίθυροι είχαν σταματήσει και στο σαλόνι μπορούσε να δει μόνο τον Νίκολας να κοιτάζει κάτι αφοσιωμένος στο λαπτοπ του , χωρίς να την έχει καταλάβει .
~θα έχει φύγει .~  σκέφτηκε ανακουφισμένη που δνε θα έπρεπε να παρεβρεθει σε μια άβολη γνωριμία . Η αλήθεια ήταν πως δεν ήξερε πως να παρουσιαστεί σε κάποιον φίλο του . Τι ήταν για τον Νίκολας . Φίλη , κάτι παραπάνω ή απλώς το κορίτσι που περνούσε την ώρα του αυτή την εβδομάδα . Πιθανώς το τελευταίο συλλογιστικέ  απογοητευμένη . Εκείνος ποτέ  δεν θα ένιωθε το παραμικρό για εκείνη , ενώ η ίδια είχε αρχίσει να τον ερωτεύεται , και ας ήξερε ότι ήταν λάθος και δεν θα οδηγούσε σε τίποτα άλλο από την δίκη της κατάρρευση . Είχε σκοπό να το απολαύσει όσο θα κρατούσε . Το χρειαζόταν . Το κορμί της τον ήθελε τόσο όσο το μυαλό της και κάθε λογική περίσσευε .
Ήταν τόσο απορροφημενη στις σκέψεις της που δεν κατάλαβε ότι ο Τομας είχε βγει από το μπάνιο λαι στεκόταν ακριβώς από πίσω της .
«Γεια σου όμορφη .» Η φωνή του ήταν τόσο σιωπηλή , η ανάσα του έπεφτε πάνω στο γυμνό δέρμα του ωμού της , κάνοντας την να ανατριχιάσει από φόβο .
Αντανακλαστικά γύρισε τον κορμό της φυλακίζοντας τον άγνωστο σε αυτή άντρα στον τοίχο . Το ένα της χέρι ήταν σταθερά στην κοιλια του , ενώ με το από κρατούσε τον λαιμο του με τον κατάλληλο τρόπο για να μπορέσει να τον σπάσει .
«Ώπα ώπα ... σιγά αγριόγατα. Ηρεμισε δίνει λέω να σε πειράξω .»
Τα λόγια του αντί να την ανακουφίζουν την έκαναν να σφίγγει περισσότερο το κρατημα της .
«Μην .. με λες έτσι . Δνε σου έδωσα κανένα δικαίωμα. Κατάλαβες ;»
Ο Τομας κοιτάζοντας το κορίτσι μπροστά του εντυπωσιασμένος απ Ότο θάρρος και την δύναμη της . Ήταν πραγματικά κάτι ξεχωριστό από ότι είχε δει ποτέ του . Δύσκολα έβρισκες γυναίκες που είχαν τον δυναμισμό να υπερασπιστούν την θέση τους και πχι να τα χάσουν .
Καταλάβαινε γιατί ο φίλος του είχε κολλήσει έτσι .
«Με συγχωρείς ... δεν το είπα για κακό .»
«Να μην το λες  καθόλου . Δεν με ξέρεις από εχθές .» Του είπε νευριασμενη .
«Δεν θα επαναληφθεί .»
«Καλώς .» Ξεφωνησε καθώς χαλάρωνε το κρατημα της .
Δεν σταμάτησε στιγμή να τον κοιτάζει καχύποπτα στα μάτια . Εάν  ήταν κλέφτης ;
«Και δεν μας λες τι δουλειά έχεις εσυ εδώ ;»
«Νομίζω πως έχω δικαίωμα να χρησιμποιησω το μπάνιο στο σπίτι του φίλου μου .» Της είπε χαμογελώντας πλατιά . Το βλέμμα της αμέσως μαλάκωσε και ένα ελαφρύ κοκκίνισμα ντροπής απλώθηκε στα μάγουλα της , που την έκανε απίστευτα γλυκιά . Αυτή η γυναίκα μπορούσε να σε τρελάνει . Την μια έμοιαζε με άγριο ζώο που θα σε κατασπάραζε και από την άλλη ήταν το πιο αθώο πλάσμα στο κόσμο .
«Είσαι φίλος του Νίκολας ; Μ..με συγχωρείς , δεν είχα σκοπό να σε γνωρίσω έτσι ... νόμιζα πως ήσουν κλέφτης ή κάτι τέτοιο .»
Του απάντησε ξύνοντας το χέρι της αμήχανα .
~μπράβο Σελινα ... τι θα νομίζει τωραπ άνθρωπος για εσένα ;~ έβρισε από μέσα τον εαυτό της .
«Μην σκας . Με εντυπωσίασες με τα αντανακλαστικά σου .»
«Ναι ...πήγαινα σε μαθήματα πολεμικών τεχνών  εδώ και Πόλακ χρόνια . Μάλλον το έχω εξασκήσει .» Του είπε χαμογελαστά αυτή τη φορά .
«Γνωρίστηκατε βλέπω .» Η φωνή του Νίκολας ακριβώς από πίσω της έκανε και τους δυο να γυρίσουν και να τον κοιτάξουν .
«Ναι .. όχι ακριβώς δηλαδή ... η κοπέλα σου πήγε να με σκοτώσει .»
«Δεν είμαι η κοπέλα του .» Πρόλαβε να διορθώσει η Σελινα , εισπρατωντας ένα βλοσυρό βλέμμα από τον Νίκολας . Μα καλά είπε κάτι τόσο κακό ;
Αφού αυτό που είχαν δεν ήταν σχέση .. δεν ήταν τίποτα .
«Κοπέλα μου είναι ... απλώς ξέρεις μωρε ντρέπεται λίγο το μωρό μου .» Είπε και με το χέρι του την έπιασε από την μέση κολλώντας την πάνω του κτητικα . Τι στο καλό σκέφτηκε η κοπέλα όμως δεν αντέδρασε .
«Λοιπόν σενιοριτα , το όνομα μου είναι Τομας . Χαίρομαι για την γνωριμία .»
Απλώς το χέρι του για χειραψία , την οποία η κοπέλα ανταπέδωσε αμέσως, χαλαρή πλέον . Ένιωθε μια θετική αύρα γύρω από εκείνον τον άνθρωπο , ακριβώς το αντίθετο από αυτό που ένιωθε πσο ήταν κοντά στον Νίκολας . Εκείνος εξέπεμπε μόνο σκοτάδι και πόνο . Ατελείωτο πόνο . 
«Σελινα . Και εγώ χάρηκα . Και συγνώμη γι όλο αυτό πριν .»
«Μην σκας ... έχω υποστεί και χειρότερα. Λοιπόν το λέτε ; Πάμε σε κανένα μπαράκι ;»
«Μπααα εμείς λέμε να καθίσουμε εδώ . Ε αγάπη μου ;» Ψιθύρισε την τελευταία λέξη στο αυτό της νιώθοντας την να ανατριχιάζει . Χαμογέλασε ικανοποιημένος . Λάτρευε την επιρροή που είχε πάνω της . Τόσο πολύ όμως .
«Ν..ναι.» Απάντησε ενώ τα πόδια της την εγκατέλειπαν . Πως άφηνε τον εαυτό της να δείχνει την αδυναμία της μπροστά του ;
«Καλώς να σας αφήσω τότε .» Ο Τομας έκανε διακριτικά νόημα στον Νίκολας  και εκείνος αφηνοτας την από την αγκαλιά του τον ακολούθησε μέχρι της έξοδο .
«Πως σου φάνηκε ;»
«Νίκολας επειδή σε νοιάζομαι πραγματικά ... σταματά το όλο αυτό όσο είναι καιρός . Διωξε την, σκότωσε τον πατέρα της , βρες άλλο τρόπο . Άφησε την να φύγει .»
«Καταλαβαίνεις τι λες ; Μου λες τι σε έπιασε;»
«Η κοπέλα δνε αξίζει τίποτα από όσα έχεις στο μυαλό σου να της κανεις . Την περίμενα ένα ψωνισμένο πλούσιο κορίτσι που πιστεύει ότι θα κρύβεται πάντα πίσω από το δάχτυλο το πατέρα της . Δεν είναι καθόλου έτσι ... ακόμη και εσένα σε μαλάκωσε ... το βλέπω νικ.»
«Δεν ξέρεις τι λες ! Εγώ δεν υποχωρώ απ Ότο σχέδιο μου . Θα την κάψω και θα καώ και εγώ .» Του είπε σταθερά .
Ο Τομας δνε είπε τίποτα άλλο μόνο του  έριξε μια θλιμμένη μάτια πριν τον χαιρετήσει και κατέβει βιαστικά τα σκαλιά του ορόφου .
Ο Νίκολας ξεφυσιξε κλείνοντας την πόρτα πίσω του . Τα λόγια του ήδη τον είχαν προβληματίσει .

Femme fatale 2:the return Onde histórias criam vida. Descubra agora