Second Chance(System) [Completed]

Arc-2.5

(Zawgyi)

Arc-2.5

ယေန႕ Jole..Sum..Corn..Rain..Black.. ၅ေယာက္လုံး မ်က္ႏွာမသာမယာ ျဖစ္ေနၾကသည္။ အေၾကာင္းမွာ ၎တို႔၏ Bro-con ေလး မ်က္ႏွာညိုးေနေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။

ထိုအက်ိဳးဆက္အား ခံစားၾကရသူမ်ားမွာ သူတို႔တပ္ဖြဲ႕ခြဲမွ အဖြဲ႕သားမ်ားသာ ျဖစ္သည္။ ျပင္းထန္ ကာ ညွာတာမႈမဲ့ေသာ ေလ့က်င့္ခန္းမ်ားေၾကာင့္ ေသခ်င္မိသည္အထိ ပင္ပန္းမႈကို ခံစားေနၾကရသည္။ ထိုျပသနာမ်ား၏ အရင္းျမစ္ျဖစ္သူ Jackမွာေတာ့ ပန္းပု႐ုပ္ကဲ့သို႔ ၿငိမ္သက္စြာ စဥ္းစားခန္းဝင္ေနေလ သည္။

သူ...မ်ားလား မဟုတ္ေလာက္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဟုတ္ေနရင္ေရာ..။ အေခၚအေဝၚတူေနယုံေလးဘဲ ကို...။ ဒါေပမယ့္ အဲ့သူကိုျမင္တိုင္း တစ္မ်ိဳးႀကီးခံစားရတယ္။ အထူးသျဖင့္ အဲ့လူႀကီးရဲ႕ မ်က္ဝန္းအၾကည့္ ေတြ... စူးစူးရွရွ အညိုေရာင္မ်က္ဝန္းေတြ..။

ထူးထူး အလိုက္တသိပင္ တိတ္တိတ္ေလး ေနေနေပးလိုက္သည္။ Host ကို တစ္ေယာက္ထဲ အခ်ိန္ ေပးတာ အေကာင္းဆုံးဘဲမလား...။

"ထူးထူးေလး... သူလို႔ထင္လားဟင္...."

မိမိအား ေမးလာေသာ Host ေၾကာင့္ ထူးထူးေလး အလိုက္သင့္ ျပန္ေျဖလိုက္သည္။

[ထူးထူးလဲ မသိပါဘူး....Host...]

"ငါ့လိုလူက အၿမဲကံဆိုးေနတာ သူမျဖစ္နိုင္ပါဘူး...။ ဟား...ဟား... ဟုတ္တယ္ ငါအေတြးလြန္ေန တာ..."

ကိုယ့္ကိုယ္ကို သတိေပးကာေျပာေနရင္း စီးက်လာေသာ မ်က္ရည္မ်ားကို ဝသန္ မသုတ္မိပါ။ ဒီေန႕ တစ္ရက္ေတာ့ ငိုပါရေစ...။

ထူးထူးေလး သက္ျပင္းသာခ်မိသည္။ ထူးထူးေလးလည္း တကယ္ကို မသိေတာ့ျခင္းျဖစ္သည္။

ေနာက္တစ္ေန႕မနက္.....

ဝသန္ ေစာေစာထ၍ မနက္စာျပင္ေနျခင္းျဖစ္သည္။ ဝသန္ သိပါသည္ အစ္ကို ၅ ေယာက္လုံးက ကြၽန္ေတာ့္အေပၚ ညီအရင္းေလးတစ္ေယာက္လို ခ်စ္ၾကမွန္း...။ မိမိမ်က္ႏွာမေကာင္းတာနဲ႕ သူတို႔မွာ အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္...။ တကယ္လည္း ရီရတဲ့ အစ္ကိုေတြ..။ အခုလည္း ဝသန္ သူတို႔အတြက္ မနက္စာ ထျပင္ေပးေနျခင္း ျဖစ္သည္။ သူတို႔က အစားသမားေတြေလ..။