Second Chance(System) [Completed]

Arc-3.2

(Zawgyi)

Arc-3.2

ဒီကမာၻကို ကြၽန္ေတာ္ ေရာက္တာ ဘယ္အခ်ိန္လဲ သိလား..။ ဟမ့္.!!..ေစာပါေသးတယ္...။ ေဆးစြဲ ယုံဘဲရွိေသးတယ္ေလ မေသေသးဘူး။ တစ္ပတ္ႀကီးမ်ားေတာင္ လိုေသးတယ္။ ဟုတ္ပါသည္ တကယ္ ကို တစ္ပတ္ဘဲ လိုေတာ့တာပါေသဖို႔ေလ.... ေသဖို႔....!!!!..။

ဒီေလာက္ေစာတာဘဲ ေက်းဇူးျပန္တင္ရမည္။ ဈာပနက်မွ အေခါင္းထဲက ထမလာရတာဘဲ ကံ ေကာင္း..။ ေနာက္ဘဝဆို ေျမႀကီးထဲက ကိုယ့္ဘာသာ တူးထြက္ရမလား မသိ..။ ဝသန္ အခုနိုးလာေတာ့ အိပ္ယာထဲတြင္ျဖစ္သည္။ လူလဲႏုံးခ်ိေနကာ ထလို႔ေတာင္ မရ။ ဘယ္ရမလဲ..ထက္ဦးေဝ ဆိုတဲ့ သေကာင့္ သားက ညကမွ ေဆးခ်ထားတာကိုး..။ ေတာက္~~!!!..လူကို မူးေနာက္ေနတာဘဲ ဝသန္ ယခုခ်ိန္တြင္ ဘာမွမေတြးနိုင္ေသး..အားျပည့္ေအာင္ ျပန္အိပ္မွ ျဖစ္မည္သာ..။

"ထူးထူးေလးေရ ေျဖရွင္းခ်က္ကေလး အသင့္ျပင္ထား ၾကားလား..!!!.."

မအိပ္ခင္ ေျပာျဖစ္ေအာင္ ေျပာသြားေသာ ဝသန္ စကားအဆုံး ထူးထူးေလး ငိုမဲ့မဲ့ ျဖစ္သြားရသည္။

[အေဟာက္ခံလိုက္ရသူ ထူးထူးေလး-"..............." မိုးနတ္မင္းကို report ထုလို႔ ရလားဟင္..။ သူဖန္ဆင္းသမွ် ထူးထူး က လိုက္ရွင္းေနရတယ္]

တိတ္ဆိတ္ ၿငိမ္သက္ေနေသာ အခန္းေလးထဲသို႔ တံခါးဖြင့္သံႏွင့့္အတူ လွမ္းဝင္လာေသာ တစ္စုံ တစ္ေယာက္။ အိပ္ယာေပၚတြင္ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ ေကာင္ေလးအား ၾကည့္ရင္း ႏႈတ္ခမ္းလွလွမ်ားတြင္ မဲ့ၿပဳံးတစ္ခုက ျဖစ္တည္လာသည္။

"ဟမ့္..!!...အသက္ျပင္းလိုက္တာ မေသနိုင္ေသးဘူးလား လူ႕အမွိုက္..."

ေအးစက္စက္ စကားဆိုကာ ေၾကာက္စရာေကာင္းေသာ အၾကည့္မ်ားျဖင့္ ၾကည့္ေနေလသည္။ တစ္ခဏအၾကာ ထိုသူ အခန္းတြင္းမွ ျပန္ထြက္သြားသည္ႏွင့္ ေျဖညွင္းစြာပြင့္လာေသာ မ်က္ဝန္းနက္နက္ မ်ား။ ေဆးသမား တစ္ေယာက္ကဲ့သို႔ ထိုင္းမွိုင္းေတြေဝျခင္း၊ မိန္းေမာျခင္းမ်ား မရွိသည့္အျပင္ ေႏြးေထြး ျခင္းကင္းမဲ့ကာ ျပတ္သားထက္ျမက္မႈမ်ားက အထင္းသား..။ ေတာက္ပေနေသာ အနက္ေရာင္ မ်က္ဝန္း မ်ားက ရက္စက္ေတာ့မည့္ နတ္ဆိုးတစ္ပါး အသြင္ေဆာင္ေနေလသည္။ ေသြးနီေရာင္ လႊမ္းေနေသာ ႏႈတ္ခမ္းမ်ား လႈပ္ခတ္႐ုံ ေျပာလာသည္က...