Czy to tylko dym papierosów

69. Ziemniaki

Obudziło mnie pipanie. Odrazu zerwałam się z wygodnego fotela. Szczeże dopiero po chwili skapłam się że jestem na moim własnym statku . Znaczy własnym nie własnym w każdym bądź razie leciałam na gwiazdę śmierci. I szczeże byłam już tylko kawałek od mojego celu. Odrazu siadłam na miejsce pilota. I tak już chwilę potem stałam w hangarze. Nie wiele myśląc wybiegłam wręcz z statku po drodźe zabijając kilku szturmowców.
- Jezu Merry?!
- W samej osobie
Moje oczy zerkały na zdziwionego generała
- co ty tu robisz?
- nie ważne...
Po tych słowach odrazu zerwałam się z miejsca i pognałam do pokoju kylo .
- Kylo!
-  Merry co ty tu  robisz?
- Nie twój interes a teraz ręce
- co?!
- Rence albo będzie źle..
Po tych słowach kylo praktycznie odrazu złapał za swój miecz świetlny. Odruchowo zrobiłam to samo. Zanim się obejrzałam klinga czerwonego miecza prawie rozcieła mi policzek. A jednak na coś przydały się treningi szepłam sama do siebie robiąc zwinny ruch mieczem ktury kylo szybko odbił. I tak już chwilę potem na ścianach pokoju kylo nie  było tapet ani nic.. Wszędzie tylko metal i porozwalane żeczy. Byłam już szczeże zmęczona i zdyszana widać było że mój pszeciwnik też. Zadałam kolejny cios tym razem w okolice głowy kylo odbił go jednak.. Szczeże w tej chwili zaczęłam wieżyć w Boga.. Albo w szczęście.. Pszypadkowym ruchem wytrąciłam mu miecz z ręki. Teraz był bezbronny..
- I co teraz zrobisz?
Nie dostałam żadnej otpowiedzi. Kylo prubował się jeszcze bronić ale w końcu udeżyłam go poprostu rękojeścią miecza w głowe. No to mam kolejną śpiącą krulewne.. Szczeże nie miałam ochoty go taszczyć ale to była część planu. Więc zwinnie wzięłam kylo pod pachę i pszjeściami technicznymi wiłam się powoli do changaru. Szczeże kylo nie był ani poręczny ani nic. Wolałbym nieść worek ziemniaków ale trudno..