Los bywa różny lecz zawsze prowadzi do przeznaczenia!

Wszystko dzieje się tak szybko

Wybaczcie za spóźnienie od jutra czeka was coś ciekawego! Kto był rok temu ten wie!
Miłego czytania!

Dłoń Capsa, którą zranił wcześniej o lustro już dawno mocno pobrudziła bandaż, ale jego to nie obchodziło, czuł, że będzie MUSIAŁ unikać Tony'ego, bo na każdym kroku będzie chodził jego 'przyjaciel' i mu dokuczał. A właśnie, że bardziej był teraz za towarzystwem Tony'ego niż Buck'a. Sam Stark nie chciał się wtrącać w przyjaźń Steve'a i jego przyjaciela z dawnych czasów. Wolał siedzieć już w warsztacie i coś zrobić pożytecznego oprócz spania. Bucky czuł, że za bardzo przegiął i szybko Steve mu nie wybaczy. W sali treningowej można było wyczuć spiętą atmosferę, nikt się nie odzywał aby nie dostać ochrzanu od Steve'a.
Nikt nie chciał go bardziej denerwować choć trening nie zapowiadał się na łatwy.

-Panie Rogers radzę wymienić opatrunek - rzekł Jarvis.

-Odmawiam Jarvis, to tylko opatrunek. -powiedział spokojnie.

-Mam poinformować Pana Stark'a o tym?

-Po co? To nie potrzebne! -wbił zranioną rękę w piach.

-Może wdać się zakażenie, a pan panie Rogers musi dojść do zdrowia.

-Ja sobie poradzę i jestem zdrowy. -usiadł po turecku na podłodze przed workiem i zaczął rozwijać brudny bandaż.

-Dłoń nie mówi o tym - rzekł Jarvis.

-Umh paskudne. -zaczął przecierać ranę tymi po plamionymi sznurami.

-Radził bym opukać dłoń pod bierzącą wodą!

-Nie. -stwierdził.

-Jeśli pan panie Rogers z tym nie dojdzie do porządku powiadomię pana Stark'a aby się tym zajął!

-Muszę pilnować treningu, nie mam teraz czasu na głupoty. -Obtarł dłoń o podkoszulek. -I jest w porządku widzisz Jarvis?

-To raczej nie jest dobre rozwiązanie - odparł głos - Pan Stark każe ci abyś to chociaż przemył albo wymienił bandaż. - Steve warknął pod nosem i wstał, by podejść pod ławkę i wziąć z niej ścierkę i zawiązać ją na ręce.

-Nie potrzebuje od nikogo pomocy.

-Jednak protokół, który stworzył pan Stark jasno mówi abym zajmował się i informował o takich rzeczach.

-Nie potrzeba. Możesz zamilczeć. Na razie nikt nie wołał o pomoc.

-Jak pan każe - powiedział jarvis i ucichł. Tony westchnął gdy Steve olał jego prośbę, ale jeśli nie miał zamiaru go słuchać to i on nie zamierzał i jego słuchać. Rogers nie miał czasu przejmować się takimi bzdetami jak jego małe ranki, to było teraz zbędne. Wiedział, że spławił słowa Tony'ego jak wodę, ale nie chciał zostawiać w sali treningowej wszystkich tylko po to aby zmienić sobie opatrunek.

-Jarvis. -zaczął Steve z westchnięciem gdy SI było ciche od dłuższego czasu. -Przekaż panu Stark'owi, że przepraszam i, że później o patrzę dłoń. I ciebie też przepraszam.

-Przekazałem - odparł - Pan Stark powiedział, że to twoja dłoń i powinieneś dbać o takie rzeczy... Mówi również iż jest teraz zajęty - powiedział Jarvis przekazując słowa Tony'ego.

-Dalej siedzi nad zabezpieczeniami Wieży? -westchnął. -Spytaj go kiedy zacznie siedzieć nad reaktorem, bo się do niego przejdę.

-Pan Stark stwierdził, że na wszystko ma czas i nie ważne czym teraz się zajmuje.

-Jasne. -westchnął. -Nic mu już nie mów, niech sobie spokojnie pracuje.

-Wedle rozkazu - odparł i ucichł.