Los bywa różny lecz zawsze prowadzi do przeznaczenia!

Jesteś psem zapamiętaj to!

Jego umiejętności były przekleństwem dla chłopaka, który po każdej karze się regeneruje, ale nie znaczy że nie czuje bólu, a owy czuł aż za dobrze.
Jednak nikt go nie chciał oszczędzać w Hydrze, wiedzieli o jego umiejętnościach i wykorzystywali go do własnych potrzeb. Nie obchodziło ich, że go coś boli. Chłopak jęknął z bólu gdy kolejny bat z kabli uderzył go tym razem w twarz rozcinając ją i robiąc pionową linię ciągnącą się w dół.

-Wstawaj Wilson! -krzyknął Goodman w rozkazie patrząc na niego w pogardzie. Drzwi do sali tortur otworzyły się i strażnicy wtargali Steve'a i bez słów zapięli go na kajdanach aby patrzył na przedstawienie. Deadpool ciężko przełknął ślinę, ale nie podniósł się nie mógł nie chciał wręcz więc bardziej się skulił starając się zniknąć.
-Powiedziałem wstawaj! -uderzył go mocno kablami po plecach.

-Hej! Co tak delikatnie! -warknął Rogers chcąc zwrócić na siebie uwagę.

-T-tak jest - powiedział cicho Wade i obolały zaczął się podnosić.

-Nikt nie prosił cię o dodanie słowa, a teraz Wilson seria pompek na drążku tyłem. -przygotował kable hałustem o ziemię. Chłopak posłusznie lecz powoli podszedł do drążka gdyż czuł, że chociaż będzie robić ćwiczenie to i tak oberwie. Jego plecy były zakrwawione, a rany dopiero się leczyły. Goodman nie chciał odpuścić płazem im obydwóm. Najpierw chciał zgładzić Deadpool'a, a później miał się zająć Rogers'em.

-Uległem przecież wykonywałem każdy prawie rozkaz. Dlaczego więc zawsze musisz mnie katować na śmierć nawet jeśli robię dobrze? - Wade powiedział cicho, ale i tak podniósł się na drążek. Goodman uderzył go w plecy kablami.

-Co to za pyskowanie!? Kara! -uderzył go jeszcze kilka razy zanim się podniósł. Chłopak przytrzymał się drążka, by nie upaść chociaż to bardziej otworzyło jego rany przez co cicho warknął. -Słyszałem, że warczysz, dostaniesz kolejną karę zaraz. -powiedział ostro Henryk.

-P-przeprassam - wyszeptał bojąc się odezwać już w jakikolwiek sposób.

-No ja myślę. I jak Rogers widzisz jak przez ciebie cierpi Wilson? -podszedł do Kapitana.

-Myślałem, że będziesz bardziej brutalny. Doktorek obiecywał mi niezapomniany spektakl, popcorn. - Chłopak miał ćwiczyć, ale nie potrafił unieść się na rękach przez ból pleców. Nie słuchał to co mówił Goodman po prostu patrzył się w jedno miejsce.

-Co proszę, ja nie jestem brutalny? Jaki do cholery popcorn! -skupił się na Stevie i tym samym pozwolił odpocząć Wade'owi.

-No nie jesteś. Takie uderzenie pfhy, gdybym tylko dał radę ustać na nogach pokazał bym ci jak bić kablami aby było dokładnie. - Chłopak słysząc taką wymianę słów za trząsł się bardzo widocznie. Rogers wkurwiał właśnie jego co oznaczało dla niego tylko ból.

-Zamknij się! -powiedział groźnym tonem Goodman jednak Steve się zaśmiał.

-Co ci nerwy puszczają? Ohh tak mi przykro albo albo i nie nie jest mi przykro. Uczę się być taki jak wy jak Hydra. Śmiać się z kogoś z czyjegoś cierpienia. -zaśmiał się i irytował go bardziej.

-Przestań - warknął chłopak - w cale nie pomagasz! Nie wkurwiaj go! - Henryk dał znak Deadpool'owi aby zamilkł i z obojętnym wyrazem twarzy podszedł do bohatera.

-Coś jeszcze chcesz wy szczekać? -zacisnął mocno pięść na kablach.
-Że Hydra zostanie pokonana raz, a dobrze. -splunął mu w twarz i poszarpał się trochę chcąc się uwolnić z kajdan jednak te były silniejsze. Chłopak spuścił głowę w dół i westchnął cicho. Szef Hydry uderzył Rogersa najpierw w nos łamiąc mu go i tak żeby polała się krew, a później wrócił do Wade'a, który jak to zobaczył aż się spiął gdy Goodman ruszył do niego.