MECZUP

44.Bölüm

Eve geldiğimizde kocaman bir gülümseme yayılmıştı yüzüme. Çalan telefonda Lale'nin ismini görünce aldırmayıp kapattım. Barış bedenimi sararken beni eve ilerletmişti. "Bedenini ben kontrol edeceksem haberim olsun Nisa'm. Çünkü eve giriyorum bir de bakıyorum ki minik sevgilim yok." Ben gülerken o da bana bakmıştı. Barış'ın boynuna kollarımı doladım. "Artık eve girelim çok bunaldım sıcaktan Barış." "Şu sıcağı ben nedense bir geceleri hisseder oldum." Barış'ın dudağına uzun bir öpücük kondurduğumda gülmüştü.

Nihayet eve girince üzerimdeki montla başlayıp her şeyden kurtuldum. Kazağımı çıkardığımda altıma da bir şort giymiştim. Barış da üzerine daha rahat bir şeyler giydiğinde bana bakıp gülümsedi. "Üzerine bir şeyler giymezsen hoş olmayan şeyler olacak burada." "Yaşatsan ya bana... Bence çok hoş olacağına eminim." Barış gözlerime bakıp gülümserken beni kendine çekip öpmeye başlamıştı ki kapı çaldı. "Allah'ım neden? Neden ben ne zaman bu kızı yemek istesem zil çalıyor?" "Tamam sakin ben gidip açıyorum kapıyı."

Ben gidecekken Barış beni hızlıca geri çekmişti. Gözlerime sertçe bakarken yutkundum. "Üzerine en azından bir kazak bir tişört giy. Hemen küçük hanım." Ben onun yanağına bir öpücük bırakıp üzerime tişört giymeye giderken o da kapıyı açmak üzere gitmişti. Üzerime Barış'ın tişörtlerinden birini giyerken Barış'ın yanına gittiğimde Lale'yi görünce gülümsemem silinmişti. "Niye ağlıyorsun Lale?" Lale'ye sarılırken Barış da ona su getirmişti. Bu adam niye bu kadar tatlıydı ya? Yanımızdan bir süreliğine uzaklaşırken Lale de toparladı kendini.

"Berkan'la kavga ettik, hani bu geçen gün Barış'ın dedikleri varya... Dört yıldır bir kere bile kavga etmeyen biz senin kocan yüzünden kavga ettik." Barış'la göz göze gelince yutkundum. Ama o gayet rahattı. Üzerime uzun bir hırka getirmişti. Giymemi sağladığında yanağıma bir öpücük kondurmuştu. "Üşüteceksin bak hırkasız gezme." "Tamam birtanem." Elini tutup bir öpücük kondurduktan sonra o da yanıma oturmuştu. Lale gözyaşlarını silerken Barış'ın sesiyle ona döndük ikimizden. "İyi ki almışsınız beni hayatınıza yoksa yaptığınız her kavgada mazallah kendiniz suçlu olurdunuz. Allah korusun."

Lale Barış'a bakarken derin bir nefes aldım. "Sen gelmesen öyle konuşmasan biz kavga etmezdik zaten." "Berkan'ın dört yıl boyunca seni oyalaması ve senin bu süre boyunca buna sessiz kalıp benim  konuşmamla patlaman beni hiçbir şekilde ilgilendirmiyor." Barış'ın elini tuttuğumda bana baktı. Tam gözlerine baktığımda ise beni başıyla onaylayıp susmuştu. "Sizin ikinizin kendinizi tutamayıp çocuk yapması ve bu yüzden aceleyle evlenmesi de beni alakadar etmiyor." "Ya o yüzden özellikle o sevgilin her saniye düğün sorup bizi bunaltıyordu." "Barış... Tamam." Barış bana sertçe bakarken derin bir nefes aldım.

Yine de susmuştu. O susmuştu ama Lale rahat durmuyordu ki... "Çünkü ortada bir bebek vardı ve seni bıraksa ona sahip çıkacak cesaretin de yoktu." "Benim bebeğim en başından beri sahipsiz değildi zaten. O Nisa'yla benim bebeğimdi. Annesi ve babası olarak biz de hep yanındaydık." "Annesinin farkındayız zaten ama sen..." "Lale yeter! Berkan'la kavga ettiysen bu onun aptallığı yüzünden Barış tek bir şey bile yapmadı!" Barış beni kendine çekip başımı göğsüne yaslamıştı. "Sakin ol... Gerilme bu kadar." "Nisa özür dilerim kızma bak hem bebeği de etkiliyor." Gözlerimi kapatıp derin bir kaç nefes aldım. Hayır çok sakinim ve Lale'yi öldürmek istemiyorum.

Barış'ı daha sıkı sararken boynuna bir kaç öpücük bıraktım. Sırf bunu yapabilmek için evde boyunlu kazak giymesini yasaklamıştım. "Barış sakinleştir beni." "Şşş sakin ol sevgilim." Beni sımsıkı sararken gülümsedim. Kokusu yetiyordu zaten bir de bana sevgilim dediğini duymak iyi gelmişti. Dudağına hızlıca bir öpücük bıraktım ve Lale'ye döndüm. "Bebek gayet iyi. Ama siz babasına böyle saçma sapan imalarda bulununca üzülüyor tabii. Keşke Barış'a ve bebeğime karıştığınız kadar kendi hayatınızla ilgilenseniz o zaman kavga etmezdiniz." Lale bu kez bana bakarken ben de gözlerinin içine baktım.