MECZUP

83.Bölüm

Bir Hafta Sonra Nisa'nın Ağzından ||

Nisa'yı mutlu görmek istiyordum. O ise her geçen gün benden uzaklaşıyordu. Bana kızgındı üstelik nedenini bile bilmiyordum. Tek bildiğim onu mutlu görmek için gerekirse tüm mal varlığımı feda edebileceğimdi. Neredeyse aylardır buna çabalıyordum. Bu kez onu mutlu edecektim. Ne olursa olsun... Gece ile birlikte kedilerimizi severken yanına gidip ona sımsıkı sarıldım. "Güneşim, nefesim, ömrüm, her şeyim. Bu çiçekler senin için." Nisa getirdiğim çiçekleri alıp belli belirsiz gülümsemişti. "Teşekkür ederim." "Sen iyi misin?" Bana baktığında gözleri dolmuştu. "Bizi unutmuşsun, önemsemiyorsun artık!" "O nereden çıktı Nisa'm..?"

"Ya... Eskiden beni mutlu etmek için bir şeyler yapardın ama artık yapmıyorsun... Bak bir çiçekle geldin çok teşekkür ederim. Ama Barış ben bize özel bir şeyler görmek istiyorum... Bunları herkes yapar." "Ama daha sürprizimi görmedin bile. Bugünü bana hediye eder misin?" Nisa bana bakarken gözlerine baktığımda gülümseyip onaylamıştı beni. Yanağına uzun bir öpücük kondurdum ve gülümsedim. "Gece'yi Yusuf amcasına bırakacağız ama çünkü uzun bir gün olacak." "Yaa o da gelseydi." "Ama baş başa olmamız gereken yerlere gideceğiz." "Hem ikimize özel bir şeyler istemiştin benden."

"Tamam ama biraz ilgilenelim öyle gidelim olur mu?" Gülümsedim ve Gece'min saçlarını okşadım.o da gülümseyip kedileri sevmeyi sürdürmüştü. Ara ara gücünü toplayıp bir iki adım atabiliyordu. Benim kızım büyüyordu. Nisa'm yanımdaydı. Daha ne isteyebilirdim bu hayattan?" Nisa bana sarılınca ben de onu sımsıkı sardım. "Saçma bir şey ise gerçekten küserim." "Anlaştık Nisa. Ama bence çok seveceksin." "Yaa... Ne ki? Bir şey mi aldın?" "Yani... Sana sadece bir sürprizim olduğunu düşündüren şey nedir?" "Yaa birden çok mu?"

"Öyle." Nisa bana bakarken kocaman gülümsemişti. "Kesin ev falan aldın bana? Umarım öyle değildir." "Ya kızım ruhun için, mutlu olman için sürpriz hazırladım. Ha ev istersen alırım o ayrı." "İstemem. Beni düşünerek bir şeyler yap istiyorum." "Tamam... Öyle bir şeyler yaptım zaten." Nisa heyecanla bana bakarken gülümsemişti. Dudağıma uzun bir öpücük kondurduğunda gülümsedim. "Seni çok seviyorum. Sadece uzak kaldık ya bu sevgimizi yaşayalım istiyorum. Yoksa aldığın minik bir çiçek bile beni delicesine mutlu ediyor. Hatta bir dokunuşun bile."

Bana sımsıkı sarıldığında kokusunu içime çektim ve yanağına uzun bir öpücük kondurdum. Nisa Gece'nin eşyalarını toparlarken ben de kızımla ilgileniyordum. Büyüdükçe daha da güzelleşiyordu. Annesi de ona öyle iyi bakıyordu ki tombul bir kedicik gibiydi. Nisa yanımıza gelip onu severken Gece de gülmüştü. Beraber kızımızı Yusuf'a bırakmıştık. Zaten bir kaç saat sonra mutlaka alacaktık onu ama yine de onda ayrılmak ikimize de zor geliyordu. Nihayet ikimiz de arabaya binmeyi başarmıştık. "Ah... Fazla uzun sürmez değil mi?" "Merak etme güzelim. Gece'miz büyümeden döneriz." "Yaa dalga geçme."

Nisa'nın Ağzından ||

Yol boyunca kalbim deli gibi atarken o tanıdık sokaklara girmiştik. Kliniğin önünde durunca Barış'a baktım gergince. Gelip kapıyı açtığında anlamamış şekilde ona baktım. "Buraya gelmek mi sürpriz?" "Burası bu hikâyenin başladığı yer. Ben de burayı satın aldım." Barış'ın yüzüne bakıp güldüm. "Yaa şakacı. Hani sürpriz nerede?" "Nisa ciddiyim." Gülmeyi bırakıp ona bakarken gergince bir nefes aldım. "Nasıl yani? Bana çok özel sürprizin bu muydu? Deli miyim ben?" "Nisa ön yargılı olma. Gel benimle." Barış elimi tuttuğunda beraber içeri girmiştik. Bizim katın penceresini gösterince kocaman bir çığlık atıp güldüm.

"Hey orada bizim resmimiz var! Pencere pervazın oturmuşsun yine. Beni izliyorsun!" "Sen de çok güzelsin yine..." "Aslında bu bal mumundan heykel yapıyorlar ya ondan yatıracaktım ama o çok uzun sürer dediler. Daha fazla beklemesini istemedim... Gel hadi içeridekilere bakalım." "İçeride de mi var?" Hızla içeri girerken yemekhaneye geldiğimizde etrafı süzüp güldüm. Orada bir masaya yerleşmiş resmi görünce güldüm. "Oradayız! Yemek yiyoruz. Birbirimizi izleyerek..." "Hep o an zaman dursun isterdik ya... Bizim için zaman durdu Nisa. Sonsuza kadar buradayız."