MECZUP

34.Bölüm

1 Hafta Sonra Barış'ın Ağzından ||

"Yarın yok musun yani huysuz kedi?" "Artık buradan çıkmam gerekli bence." "Ziyaretime gelir misin peki? Burada yalnız bırakma beni." "Ayarlamaya çalışırım ama gelemeyecek olursam yani izin vermezlerse Sevgi abla sayesinde konuşuruz tamam mı? Sen sıkma canını." "Beni unutma olur mu? Ben buradan çıkınca görüşelim yine." "Yaa kıyamam sana ben. Görüşelim tabii. Hem bebeğimi görmeye gelirsin değil mi?" "Gelirim. Yani umarım. Ama unutma sen çok güzel bir baba olacaksın." Çağla'ya kocaman gülümsedim. "Gerçekten mi?" "Gerçekten."

"Ben biraz korkuyorum sanırım. Böyle doğduğunda minicik oluyormuş. Bir de hiçbir şeyi söyleyemiyor ya bize..." "Bence onu gördüğün an tüm korkuların uçup gidecek, çok seveceksin onu. O da seni çok sevecek." "Sever mi?" "Neden sevmesin ki?" "Korkuyorum sevmezse diye. Ona iyi bir baba olamazsam diye... Şuan her şey yolunda ama ya bizde olduğu gibi ben de bebeğimin sesi yüzünden öfkelenirsem?" "Barış sen benim çeneme dayandıysan bebeğe her türlü dayanırsın." Çağla gülerken ben de güldüm. "Sence kız mıdır erkek mi?" "Bilmem ben nereden bileyim? Sem hangisini istiyorsun?"

Durup düşündüğümde yüzüme kocaman bir gülümseme yayılmıştı. "İkisi de çok güzel. Hangi hayatı istediğimi bilmiyorum. Nisa'm yanımda olsun da... Ama onunla onun seçtiği bir spor dalında beraber uğraşmak isterim. Çünkü hem yeteneği olur hem de öfkesini atmasına yardımcı olur. Annesinden de arkadaşlarına nasıl davranması gerektiğini öğrenir. Nisa çok asil ve zarif birisi çünkü. Keşke onun gibi olabilsem..." "Nisa öyledir elbette ama sen de öylesin." "Çağla çok güzel değil mi benim Nisa'm?" Bana bakıp gülerken ben de Nisa'yı düşünüp gülümsüyordum. "Çok güzel tabii de sen fena aşıksın haberin olsun."

"Öyleyim. Zaten o karşıma çıkmasa ben baba falan hayatta olmazdım. Nisa için kabul etmem bu kadar kolay oldu. Başta hiç istemedim bebeği yalan yok. Ama Nisa mutluydu, bebek masumdu. Sonra bir baktım ki bu bebeği ben de çok seviyorum. Ona bir şey olacak diye ödüm kopuyor. Ki ben ilk duyduğumda bu bebeği aldıralım demiştim." "Ya işte hayat  bu belli olmuyor. Bak sen neler planlarken nasıl bir hayatın oldu?" "Ben yeni yaşamaya başlıyorum. Nisa yarın çıkacağımı bilmiyor. Ona sürpriz yapacağım." "Yaa nasıl mutlu olur seni görünce. Keşke o anı görebilseydim." "Sence ona ne götürebilirim? Yani bebek için..." "Bilmem ki. Hiç bebeğim olmadı Barış. Yanlış insana sordun."

Alt kalttan bağırış sesleri gelirken Çağla'yla umursamadık bile. Buranın bir klasiğiydi bu artık. Her gün birisi kriz geçiriyordu zaten. Çağla yüzünü ekşitip bana baktı. "Sen bu saçmalıklardan kurtuldun." "Aman daha da kurtulmayalım mı? Ben geleli yıl oldu be." "Harbi o kadar oldu mu?" "Bence burada en uzun süre kalan hasta olabilirim." "Bence buranın en tatlı kedisisin. Şu yanaklara bak şu gözlere bak." "Teşekkür ederim." "Ay bir de utandı şuna bak." "Manyak ya." "Sensin manyak. Huysuz ve manyak bir baba kedi." "Nisa bana kedi dediğini duymasın bence." "Yengemi çok severim ama sen kediysen kedi demek benim de hakkım değil mi?" "Ben karışmam Nisa'm ne derse o."

...

Sabah uyanıp güzel bir duş aldım. Üzerimi değiştirdikten sonra eşyalarımı da son kez kontrol etmiştim. Her şeyin tamam olduğundan emin olunca Sevgi ablanın odasına gittim. Kapıyı tıklatıp içeri girdiğimde bana bakıp kocaman gülümsemişti. "Gel oğlum benim, gidiyor musun bugün?" "Sonunda." Sevgi Ablaya sarılırken o da sıkıca sarmıştı beni. "Mutlu ol tamam mı?" Onu başımla onaylarken yanaklarına birer öpücük kondurdum. "İyi ki varsın Sevgi abla." "Sen de iyi ki varsın. Beni unutmayın olur mu?" "Seni unutmamız mümkün mü? Senin sayende biz birbirimize böylesine sarıldık Nisa'yla. İkimize de çok destek oldun."

"Olacağım tabii sen benim oğlumsun Nisa ise kızım." Ona yeniden sıkıca sarıldım. "Teşekkür ederim her şey için." "Ben de teşekkür ederim yıllardır oğlum gibi oldun beni hiç üzmedin. Sen harika bir çocuktun şimdi de harika bir baba olacaksın. Nisa'ya çok yardımcı ol tamam mı? O şimdi daha çok sevgi ve ilgi beklediği bir dönemde üzme sakın kızımı." "Elimden gelenden daha fazlasını yapacağım. Onu üzmeyeceğim. Ama bana destek olursun yine değil mi?" "Tabii ki olacağım. Sen ne zaman istersen... Oğlum değil misin benim?" "Öyleyim. Seni çok seviyorum Sevgi abla." "Ben de öyle."