Right person, wrong time. (+18)

44

هرماینی توی اینه قدی اتاقش به خودش نگاه کرد ، شلوار جین طوسی ، کاپشن نازک همرنگش و شال گردن و بوت مشکیش ست کرده بود .

دلانی اونقدر مجبورش کرده بود که ست بپوشه که عادت کرده بود!

تویه اینه نگاهش به تختش افتاد ، که سه شب بود کسی روش نخوابیده بود، بعد از اون شب ، هرماینی هر شب تو بغل دراکو می‌خوابید!

و هنوز هیچی نشده به بغلش عادت کرده بود ، اما بغلش تنها چیزی نبود که هرماینی بهش وابسته شده بود!
به صبح بخیر گفتناش با اون صدای گرفته‌ی اول صبش یا هر شب بوسه های قبل از خوابش!

هرماینی با صدای دراکو که گفت : بهتره تا یک دقیقه‌ی دیگه اماده شده باشی!

از فکر اومد بیرون و نفسشو فوت کرد و زیر لب گفت: واقعا خوشحال میشدم اگه حرف زدنتم شبیه رفتارت بود!

وقتی اومد توی سالن دراکو با یه کتاب تو دستش کنار کتابخونه ایستاده بود ، هرماینی از تعجب یکی از ابروهاشو بالا برد، با وجود اینکه نمرهای دراکو بد نبودن اما فکر نمی‌کرد از وقتی که اومدن اینجا یه بارم اونو کنار کتابخونه دیده باشه!

دراکو کتابی که توی دستش بود و توی کتابخونه گذاشت و از سالنشون اومدن بیرون ، هنوز چند قدم دور نشده بودن که دراکو گفت : بچه‌ها الان منتظرمونن .

هرماینی یک دفعه ایستاد و با تعجب پرسید : بچه‌ها ! مگه فقط من و تو نمی‌ریم!

دراکو نگاهی به هرماینی انداخت ، نمی‌تونست درک کنه چرا انقدر تعجب کرده !
برای همین با تک خنده‌ای گفت: ویویان و هرمن و هیرو هم باهامون میان هاگزمید دقیقا کجای ماجرا این قدر برات عجیبه؟

هرماینی اخم کوچیکی کرد و گفت : ولی قرار ما این نبود! قرار بود ما دوتا بریم !

دراکو دستی به موهای کشید و با لبخند کجی روی لباش پرسید: الان منظورت اینه باید برات توضیح بدم چیکار می‌کنم و چیکار نمی‌کنم ؟

هرماینی دستاشو توی هوا تکون داد و نفسشو فوت کرد و با قدمای سریعش سعی کرد چند قدم بین خودشو دراکو فاصله بندازه .

می‌دونست ادامه‌ی این بحث بی‌فایدست!

اما دراکو با قدمای بلندش خودشو بهش رسوند و اروم زیر گوشش گفت : هرمن و ویویان سره یه شرط بندی یا یه همچین چیزی قراره امروزو با هم باشن، هیرو هم با یکی دوستاش قرار داره ، ماهم میریم پیش مادرم و اسکورپیوس .

هرماینی سرعتشو کمتر کرد و با دراکو هم قدم شد ، اما قبل از اینکه چیزی بگه ، دراکو با لحن جدی گفت: و دیگه نمی‌خوام از این رفتارای بچگونه ببینم !