Çok Aşık

22.Bölüm

Laboratuardan çıktığımızda karşımızda Merti Gördük. Aramızda uzak bi mesafe vardı ama  bakışlarından kokuyordum. istemsizce Tunanın kolunu sıkmışım.
Tuna: hayatım sakin ol, ben burdayım. Benim yanımdan ayrılmıyorsun.
Ben: tamam sakinim sadece tedirgin oldum biraz.
Tuna: gel ben seni Mervenin yanına bırakacağım.
Ben: tamam.

Yürüdük Mert'te gözden kaybolmuştu. Onun okula dönüşü beni korkutmuştu. Ama Tunaya belli etmemeye çalışıyordum.

Tuna: Feyza bak ben seni hiç böyle sevmedim. Bu halin ne? Kendine gel. O sana bişey yapamaz.
Ben: tamam.
Tuna: Merve sen Feyzayla kal. tamam mı? ben Erdemi bulmaya gidiyorum
Merve: tamam Tuna. Erdem konser salonunda.
Tuna: tamam

Tuna gitmişti

Merve: ne oldu Feyza?
Ben: mert, gelmis.
Merve: ciddimisin?
Ben: evet.
Merve: neyse panik yapma
sakin ol.
Ben: tamam merve, sakinim.
Mere: ben de endişelendim.
Ben:neyse tamam. bosverelim artık onu .

Yemekhaneye indik. kızlarla yemek yedikten sonra yukarı çıktım. sınıfa girdiğimde Mert'te sınıftaydı. sınıftaki iki üç kişinin de çıkmasıyla Mert ve ben sınıfta yalnız kalmıştık. Hemen alel acele kitaplarımı toparlayıp sınıftan çıkacaktım. Mert seslendi,

Mert: bunu düşürndün feyza.

Arkamı döndüm. Mertin elinde Tuna ve benim birlikte çekindiğimiz fotoğrafımızın olduğunu gördüm.

Ben: ver onu bana.

Ani bi hareketle elinden almaya çalıştım ama alamadım. Elini geri çekti.

Ben: ver dedim.

fotoğrafımızı yırttı ve zerrelerini havaya savurdu.

Mert: işte böyle dağılıcaksınız. senden vazgeçmeyeceğim. anlıyor  musun?  vazgeçmeyeceğim. Bunu sakın unutma.

Ne olduğuna anlam veremedim ve olduğum yerde kaldım. Ne hareket edebiliyordum ne yutkunabiliyordum. Mert yanıma geldi. kolumu tuttu, sıktı.

Mert: seni almaya geleceğim Feyza. en kısa zamanda tekrar görüşeceğiz.

Canımın yandığını hissetmiştim ancak belli etmemiştim. Kolumu ondan kurtardım. Arkasını dönüp gitti. Bende sınıftan çıkıp sağa sola baktım, Tuna yoktu. içeri girdim. korkudan titremeye başlamıştım ki bir süre sonra merve geldi

Merve: feyza? bu yüzünün hali ne? kireç gibi olmuşsun.
Ben: merve, Mert buradaydı. Bana, bana saçma sapan bir sürü şey söyledi. Çok korktum.
Merve: tamam sakin ol. şimdi ben Tunayı arayayım Erdemle gelsinler.

Sakin olmaya çalışıyordum ama olamıyordum. ellerimin titremesini ve içimdeki korkuyu atamıyorum.

Merve telefonda Erdemle konuşuyordu

Merve: aşkım.
Erdem: efendim bir tanem ne oldu?
Merve: aşkım Tunayla hemen bizim sınıfa gelsenize.
Erdem: ne oldu hayatım kötü bişey mi var?
Merve:  gelin diyorum işte.
Erdem: tamam geliyoruz.

Yerde yığılmış bir vaziyette iki bacağımı kollarımın arasına aldım. süreki titriyordum ve bunu durduramıyordum.

Merve:  sakin ol canım geliyorlar şimdi tamam mı?
Ben: tamam sakinim.

Ne kadar sakinim desemde olmuyordu. bi 10-15 dakika sonra Tuna ve Erdem içeri girdi. Tuna girer girmez beni görünce

Tuna: feyza ne oldu sana?
Merve: tuna, Feyza Mertle karşılaşmış. Saçma sapan seyler söylemiş kıza.
Tuna: doğru mu bu?
Ben: doğru. ne olur gitme yanımdan. çok korkuyorum.
Tuna: tamam, sakin ol . gitmiyorum bir yere. bak ellerin buz gibi olmuş, yüzün sapsarı. korkmana gerek yok tamam mı?
Ben: tamam iyiyim ben.
Tuna: gel buraya.

sarıldı. öylece kalmayı çok isterdim. ama gitmemiz gerekiyodu. Tuna bundan sonra güvenliği daha da arttırmıştı. Bir saniye bile yanımdan ayrılmıyordu ayrıldığında da mutlaka kızları yanıma bırakıyordu. Okuldan Çıktığımızda bu sefer tuna erdem ve okan bizi yurda bıraktılar

Okan: feyza, sen korkma biz burdayız hep tamam mı?
Tuna: evet aşkım korkmuyorsun artık. burdayım ben Erdemler de burda.
Ben: tamam, dikkat et olurmu?
tuna: sen beni düşünme
Ben: olur mu öyle şey? Ne demek beni düşünme.
Tuna: tamam aşkım hadi sen çık yukarıya.

camdan her baktığımda Tunanın Aşağıda olduğunu bilmem bana güven veriyordu. çok yorulmuştum, uykuya yenik düştüm. En son baktığımda tuna kapıdaydı.
...
Gece uyurken bir kaç tıkırtı duyar gibi oldum ama aldırış etmedim. kaldığımız odanın kapısı açıldı. Iceride ağır bir koku vardı.

Bölüm sonu.