Çok Aşık

34.Bölüm

Kapıyı açar açmaz evdekilerle bir sevgi yumağı oluşturmuştuk. onları uzun zaman sonra ilk defa görüyordum. çok özlemiştim. gözümden süzülen bir iki damla yaşa engel olamadım. annem, babam hepsini çok seviyordum. arkadada gizli kahramanlar Cansu ve Büşra ufaklık kardeşim Alya ve erkek kardeşim Efe bana bakıyorlardı .

Annem: kızım. yavrum. çok özledim seni annesinin kuzusu.
Ben: bende seni çok özledim annem. canımın içi.
Cansu: zehra teyze bizde özledik feyzayi bize de bırak azıcık.
Büşra: aynen zehra teyze.
Annem: ne yapayım ana yüreği. kuzumu yolladım yaban ellere okumaya. özlemişim yavrumu çok mu?
Büşra: tamam tamam siz hasret giderin biz sonra da sarılırız.

Anneme, babama sarıldıktan  sonra kardeşim efeye sarıldım ve minik kuşum alya'mı da kucağıma alıp bağrıma bastım. Canim kardeşim onu çok özlemiştim. en küçüğümüz olduğundandı herhalde. cansu ve büşra ile de sarıldıktan sonra annemlerle salona geçtik. hiçbişey değişmemiş, herşey yerli yerinde...koltuk takımımız hemen başındaki duvarda asılı olan lale tablosu, limon sarısı duvarlarimiz... Her seyi yerli yerinde görmek beni mutlu ediyordu. etrafı incelerken babam

Babam: hadi kızım bu gece büşra ve cansuda bizde kalacak sen odama çık . yol yorgunusundur. yarın konuşur, hasret gideririz olurmu?
Ben: olur babacım. tamam. hadi yukarı çıkalım
Cansu: tamam

Cansu, büşra, ben evimizin merdivenlerinden üst kata odama doğru çıkarken mutfağa şöyle bir göz attım. annem...yine döktürmüş.
Odaya çıktığımızda yine odamda da hicbir değişikliğin olmadığını gördüm.

Büşra:feyza hanım. bize anlatacakların olmalı.
Cansu: aynen feyza. bak herşey  yerinde hiçbirşey değişmedi. ama sen degiştin... Artık hayatında bir adam var ve onunla evlenmeyi düşünüyorsun. oysa biz seni böyle göndermemiştik. 
Büşra: sanki senin yokmu?
Cansu: var ama feyza kadar hızlı değilim. evet feyza, seni dinliyoruz en başından anlat bakalım.
Ben: tamam herseyi anlatacağım ama üstümü değiştireyim. sizde şu pijamalari giyin. hadi bakalım

Üzerimizi değiştikten sonra yatağımin hemen ucunda serili olan büyük yumuşak yuvarlak halıya oturduk. cansu ve büşra bana merak dolu gözlerle bakıyordu.

Ben:  nerden başlayayım?
Büşra: kimdir bu tuna?  Nasıl sevgili oldunuz?
Cansu: aynen
Ben: tuna...tuna, bizim okulda ikinci sınıfta okuyor. nasıl sevgili olduğumuz konusu biraz karışık. Yani,
Cansu: geveleme hadi anlat.
Ben: yani ben ona aşık oldum. ilk görüşte aslında önemli değildir göz dalmasıdır falan diye düşünüyordum. sonra beni ona bağlayan birseylerin olduğunu hissettim. sonra da arkadaş ortamında onun yakın arkadaşı aynı zamanda grup arkadaşı erdem benim sınıfımdaydı. onun sayesinde tanıştık. çok çapkın diyorlardı korkuyordum ama hiç öyle biri olmadığını anladım
Cansu:  demek öyle
Büşra: ne güzel.
Cansu: benim merak ettiğim seni nasıl ikna etti?
Ben: bir gün ben bunu bir kızla görmüştüm.  ozaman deneme asamasindaydik.
Cansu: ne? kız mı?
Büşra: vay.
Ben: sonra artık bitti dedim kendi kendime. umduğum gibi biri çıkmadı dedim. konuşmak istedi konuşmadım. bir gün kaldığım yurda gelip gece benimle konuşmak istedi. ben yine diretince kolumdan tutup beni bir yere götürdü . Üstüne bir de kapıyı kilitledi. Konuştuk hallettik.
Cansu: ne? kapıyı mı kilitledi? olaya bak
Büşra: ne romantik.
Cansu: sonra?
Ben: sonrası öyle işte. aşıktık  birbirimize.  mert olayını biliyorsunuz zaten ondan sonrada sözlenmeye karar verdik. biraz ani oldu ama.
Cansu: sen şimdi sözlenecek  misin? Şaka gibi.
Büşra: ben senden ayrı kalmaya dayanamam feyza. canım kardeşim benim.
Ben: durun, sakin olun. evlenmiyorum sonuçta. kimsenin biyere gittiği yok. yarın tunayi bize çağıracağım. babamlarla konuşmak istiyor.
Cansu: Anladım. inşallah mehmet amca kabul eder.
Büşra: inşallah.
Ben: aynen hadi yatalım.  ben çok yorgunum.
Cansu: aynen.