Ankaraya dönüş.
Evet bugün ankaraya, okulumuza, yurduma tuna ile beraber dönüş yapıyorduk. tatilimiz bitmişti ve okulların açılmasına az bir zaman kalmıştı. annem babam cansu büşra ve diğerleri benim geri dönmek durumumdan hoşnut olmasalarda mecburduk. yaz tatilinde doya doya görüşecektik. hem orada ki arkadaşlarımı da çok özlemiştim . kahvaltımı yaptıktan sonra son bir kez valizlerimi kontrol için odama çıktım. buraya veda etmek zor olacaktı. herşeyim tamam kıyafetlerim,Aksesuarlarım ve bazı ufak tefek ıvır zıvırlar...şöyle bir göz gezdirdikten sonra telefonum çaldı...Arayan tunaydı.
Ben: alo aşkım.
Tuna: hayatım nasılsın? hazır mısın? ben seni almaya geleceğim yarım saat sonra
Ben: tuna. ben hiç hazır değilim. uyuya kalmışım bu saatten sonra nasıl hazırlayacağım. Galiba bizim biletler yandı.
Tuna: ciddimisin? şöyle yapalım sen hazırlan ya da dur cansulari ara. Veya annende yardım edebilir
Ben: şaka yaptım. tabiki hazırım.
Tuna:yüreğime iniyordu
Ben: korktun mu, Kıyamam
Tuna: bu sefer uçakla dönüyoruz
Ben: ne? ucak mı? Tuna biliyorsun bende panik atak var. neden ucak?
Tuna: unutmuşum, ben daha rahat edelim diye ucak bileti aldım.
Ben: tamam aşkım artık iki saat dayanacağım.
Tuna: hadi hayatım kapatıyorum ben görüşürüz yarım saat sonra
Ben: tamam aşkım seni seviyorum görüşürüz
Tuna: bende seni bitanem
Tuna telefonu kapattıktan sonra avuçlarımın terledigini hissettim. biraz tedirgin etmişti beni bu uçağa binme fikri. sakinligimi korumaya çalışıyordum ...kapı tıkladı
Ben: gel
Cansu: biz geldik hanımefendi
Büşra: evet
Ben: hoşgeldiniz vedalaşmaya mı geldiniz?
Cansu: öyle deme. zaten çok Üzgünüz.
Büşra: aynen feyza. zaman nasıl geçti anlamadık.
Ben: bende kızlar. sizi seviyorum ve ozleyecegim
Cansu: bizde öyle.
Yarım saat sonra.
Cansu: feyza. feyza, tuna gelmiş hadi gel.
cansunun sesini duymuştum . artık gitme vakti gelmişti. valizlerimi alıp son bir kez odama bakıp Aşşağıya indim...annem babam cansu büşra kardeşlerim hepsi kapıdaydı birde kapının ağzından bana gülümseyen bir aşk.
Ben: işte geldim.
Herkesle vedalaştıktan sonra kapıya doğru yöneldim babam Tunaya;
'Kızım sana emanet delikanlı'
Demişti. tunada onaylar anlamında gülümseyerek kafasını salladı. bu duruma hoşnut olmuştu. yüzündeki gülümseme den anlayabiliyordum.
Vedalaşma faslı bitmiş artık taksiye bitmiştik... annem yaşlı gözlerle arkamızdan su döküyordu. babamsa annemi teselli ediyordu...
Tuna: hayatım ağlıyor musun?
Ben: yok aşkım biraz hüzünlendim evden ayrılmak zor geliyor sadece.
Tuna: haklısın. seni çok seviyorum biliyorsun değil mi?
Ben: biliyorum. bende seni çok seviyorum.
Havaalanına gelmiştik... inceden panik atağın seslerini duyabiliyordum. uçağa binmemize az bir zaman vardı. yolcu odasında çağırılmayı bekliyorduk. ayağa kalkıp yürüyordum ellerim titriyor ve terliyordu aynı zamanda tuna tedirginligimi anlamış olmalı ki ayağa kalktı
Tuna: feyza sakin ol lütfen. ben burdayım, yanındayım.
Ben: hep böyle oluyorum ben. ister istemez. biliyorum buradasın.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Çok Aşık
Фанфикİzmir'den Ankara'ya uzanan bir aşk... Tek tutkuları müzik olan iki insan, bir yanda başarılı ve yakışıklı solist Tuna,diğer yanda güzeller güzeli genç kız Feyza...Müzik yapmaktan başka bir hedefleri olmayan bu iki insanın yolları nasıl kesişti? -Nas...
