13.Bölüm

118 14 0
                                    

koskoca arşiv odasında tek başımaydım ve haliyle korkuyordum . Şimdi yanımda Tuna olsaydı diye geçirdim içimden. Ona sarılırdım, gülüşünü izlerdim. Neyse Feyza fazla hayallere dalma istersen diye kendi kendimi uyardım. Bu mert meselesi de aklımı iyice karıştırmıştı. bir ara bu durumu düşünürken dalmışım. Arşiv odasının kapısından gelen bir tıkırtı duydum ve ürktüm,

Ben: kim var orda?

Ayak sesleri geliyordu. Tekrar bağırdım.

Ben: kim var orda diyorum.

ses veren olmadı. Bu seferde kitapliklarin arasında dolaşan birini görür gibi oldum. ileri doğru bakarken arkamdan biri sarıldı.

Ben:  bırak beni, kimsin sen? bırak diyorum.
Tuna: sakin ol Feyza. Benim.

Gelen Tunaymış.

Ben: Tuna ne yapıyosun sen? Kim var orada diyorum değil mi? Insan bir ses verir.
Tuna:  kusura bakma hayatım Özür dilerim. Sana şaka yapmak istemiştim.
Ben: ne kadar korktum tahmin edebiliyor musun?
Tuna: gel bakalım buraya.

Kollarını açmış beni bekliyordu. Bütün bir haftanın özlemi içimizden fışkırmış olmalıydı, öyle bir sarılmışız ki sonsuza dek  öyle kalacakmışız gibi.

Tuna:  aşkım ben seni çok özledim
Ben: bir de bana sorsana?
Tuna: kokunu özlemişim.
Ben: bende senin.

Yere oturduk. Bir süre sonra kapı açıldı. Gelen Mertti.

Mert: ben yanlış bir zamanda mı geldim?
Tuna: hayır Mert.
Mert: tamam ozaman.

Oturduğumuz yerden kalktık. 

Tuna: hadi gidiyoruz.

Mertin bakışları beni rahatsız ediyordu.

Bölüm sonu.

Çok AşıkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin