Çok Aşık

83.Bölüm

Telefonu açtım.

Ben: babacığım?
Babam: canım kızım. Nasılsın? Ne yapıyorsunuz?
Ben: iyiyim babacığım nasıl olayım . Tuna ile oturuyoruz. Siz nasılsınız?
Babam: bizde iyiyiz güzel kızım . Tuna oğlum nasıl iyi mi?
Ben: o da iyi baba. Gayet iyi.

Tunaya bakıp gülümsedim. Babama bir torunu olacağını henüz söylememiştim .

Babam: aman iyi olun. Kızım. Biz sizi çok özledik. Ne yapsanız, bir kaç günlüğüne Izmir'e mi gelseniz?

Durup düşündüm. Aslında iyi bir fikir gibi gözüküyordu . Stresten biraz da olsa kaçmak benim icin gerçekten iyi olurdu.

Ben: olabilir aslında baba. Tuna ile de konuşup sana haber veririm ben. Ayrıca ben de sizi çok özledim.
Babam: tamam kızım. Senden haber bekliyorum. Kendinize çok iyi bakın . Görüşürüz.
Ben: görüşürüz baba. Siz de.

Telefonu kapattım .

Tuna: babam ne diyor hayatım?
Ben: bizi çok özlemişler . Bir kaç günlüğüne buraya gelseniz diyor. Tuna, aslında çok iyi olmaz mı? Biraz burdan uzaklaşmak. Belki bana da iyi gelir. Çünkü çok bunaldım ve kendimi çok yorgun hissediyorum .
Tuna: sen nasıl istersen sevgilim. Peki işin ne olacak?
Ben: işi bırakacağım . Zorlanıyorum . Hem de fazlasıyla . Minik rahat durmuyor.

Tuna karnıma dokundu.

Tuna: ufaklık. Neden annene rahat vermiyorsun? Anneciğine cok fazla eziyet etme. Doğmuş olsaydın eğer seninle ben ilgilenirdim. Ancak şuan öyle bir şey yapamıyoruz. O yüzden aramızda anlaşalım .

Gülümsedim . Tunanın bebeğimizle karşılıklı konuşuyormuş gibi davranması bana her zaman komik geliyordu.

Tuna: bakıyorum keyfin yerine geldi Feyza hanım.
Ben: biraz öyle oldu. Düşünüyorum da. Daha ne olsun? Kocam yanımda. Beni güldürüyor neşelendiriyor.
Tuna: seni seviyorum.

Biraz duraksadı.

Tuna: sizi seviyorum.

Sanırım bu dünyada duyduğum en güzel cümleydi. "Sizi seviyorum." Tekrar gülümsedim .

Ben: o zaman yarın çıkıyoruz yola?
Tuna: tamam olur. Ben bir okanla konuşayım . Ofiste ki isleri o halletsin bir kaç günlüğüne .
Ben: azra merve ikimizi de öldürecek biliyor musun?
Tuna: neden?
Ben: kocasını çok fazla calistiriyorsun da bu yüzden .
Tuna: bak haklısın. Ama kıyamaz o. Herşey yeğeni için.
Ben: doğru diyorsun aslında .

Derin bir nefes alıp verdim.

Ben: herşey yeğeni için.

Bir sürelik sessizlikten sonra

Tuna: hadi sen biraz uyu. Dinlen. Sabah da uyuyamadın zaten. Yarın ilk uçakla gideriz Izmire.
Ben: peki hayatım. Tuna?
Tuna: efendim?
Ben: dizinde uyuyabilir miyim?
Tuna: gel bakalım.