Bir saat süren İzmir yolculuğumuz sonunda sona ermişti. Memleketimdeydim. Özlediğim toprakları,çocukluğumu bebeğimle birlikte gezme fırsatı bulacaktım . Bunun için oldukça heyecanlıydım.
Tuna: geldik hayatım .
Tuna elimden tutup beni kaldırdı .
Uçaktan inince izmirin deniz kokan havasını ciğerlerime çektim.
Ben: özlemişim.
Tuna: özlenmez mi? Doğup büyüdüğün yerler.
Ben: aynen öyle .
Beraber havaalanının içine girdik. Annem ve babam bizi almaya gelmişlerdi . Onları görünce Tunanın elini bırakıp küçük bir kız çocuğu gibi yanlarına koştum. Ilk önce anneme sonra babama sarıldım. Babama sarıldığımda uzun bir süre ayrılmadım .
Ben: sizi çok özlemişim.
Annem: bizde sizi çok özledik yavrucum.
Tuna: annecim.
Tuna anneme ve babama sarıldıktan sonra hep beraber eve gitmek için arabaya geçtik.
Babam: nasıl geçti yolculuk?
Ben: zorluydu.
Annem: ne yaptın da yoruldun kızım?
Işin zorlu kısmı mide bulantılarımdı. Anne ve babam Bir torunları olacaklarını henüz bilmedikleri için bir bahane uydurdum.
Ben: anne beni biliyorsun. Uçak yolculuklarını sevmiyorum.
Annem: doğru ya.
Bir süre sonra eve gelmiştik. Ismail ve Büşra da buradaydı.
Ben: siz de mi buradaydınız?
Büşra: yemeğe ve kutlamaya geldik. Bizsiz olur mu?
Babam: ne kutlaması kızım?
Büşranın Yüzüne baktım.
Büşra: yani şey. Geldiler ya. Onun kutlaması .
Neyse ki durumu toparlamıştık .
Annem biz geleceğiz diye yine çok güzel şeyler hazırlamıştı. Sofraya yardım etme bahanesiyle mutfağa geçtim ve içeride oturan Tunaya yanıma gelmesi için mesaj attım. Bir süre sonra Tuna yanıma geldi
Tuna: efendim aşkım? Bir şey mi oldu?
Ben: evet hem de çok büyük .
Tuna: hayırdır? Sancın mı var yoksa?
Ben: hayır tuna. Biz, annemlere nasıl söyleyeceğiz bir torunları olacağını.
Tuna: bir torununuz olacak?
Ben: tuna...
Tuna: ne yapalım aşkım? ortaya çıkıp baba oluyorum diye bağırmamı ister misin?
Ben: hemen işi dalgaya vur zaten. Söylemedikçe huzursuz oluyorum. Söylemek istiyorum ama ne bileyim.
Tuna: utanıyorsun?
Ben: galiba
Yüzümü avuçlarinin içine alıp sarıldı .
Tuna: canım karım. Benim söylememi ister misin?
Ben: olur.
Annem içeriden sofraya gelmemiz için seslenmişti.
Tuna: hadi gel.
Elimi tuttu. iceri geçip yerimize oturduk. Hem açlığım hem de hamileliğin getirdiği fazla yeme isteğiyle durmadan yemek yiyordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Çok Aşık
أدب الهواةİzmir'den Ankara'ya uzanan bir aşk... Tek tutkuları müzik olan iki insan, bir yanda başarılı ve yakışıklı solist Tuna,diğer yanda güzeller güzeli genç kız Feyza...Müzik yapmaktan başka bir hedefleri olmayan bu iki insanın yolları nasıl kesişti? -Nas...
