31.Bölüm

127 10 4
                                    

Bir hafta sonra.

çabucak bir hafta geçmişti. Okullarımızın tatil arası olmasıyla birlikte söz hazırlıkları da başlamıştı. bende artık yurtta kalıyordum. Tunanın annesi her ne kadar bırakmak istemesede, bu doğru değildi. iyiki tanımışım onları. çok iyi ve sevecen insanlardı. sözün heyecanından olsa gerek Tuna, beş dakikada bir arar olmuştu. Eskiden de çok arardı ama su sıralar aramaları sıklaşmaya başladı.

-alo aşkım napıyosun? iyimisin? seni çok özledim, Heyecanlı mısın? ben çok heyecanlıyım. Seni çok seviyorum.

konuşmaları genellikle bu şekildeydi. Izmirde ki arkadaşlarımı aramak icin telefonuma davrandım. Telefon bir iki çalmadan sonra açıldı.

Cansu: alo? feyza ne yapıyorsun?
Ben: iyiyim bitanem. sen ne yapıyorsun?
Cansu: bende iyiyim. okul ev falan. aynı.
Ben: büşralar nerede?
Cansu: oda evinde. aynı okula gidiyoruz geliyoruz beraber.
Ben: cansu aslında ben bir şey söyleyecektim sana.
Cansu: evet, söyle canım.
Ben: cansu bizim okul tatile girdi. bizde Tunayla sözlenmeye karar verdik. Bir iki güne söz olur. sizleri ankaraya çağıracaktım
Cansu: ne? Ne sözü feyza? Iyi misin? daha tunayı ailenle tanıştırmadın. hem ne der annen baban?
Ben: haklısın. ama Tuna hemen yapalım diyor.
Cansu: olur mu? ailene açıklayamazsın ki. seni affetmezler. tuna ile izmire gelin ailenle tanıştır onu.
Ben: haklısın. bunu birde tunayla konuşayım.
Cansu: bende isterim bitanem senin mutluluğunu ama zor durumda kalmanı da istemem sakın yanlış anlama
Ben: bilmezmiyim bitanem Sağol akıl verdiğin için.
Cansu: ne demek bitanem
Ben: ben bi tunayı arayayım büşrayı çok öp. selamlarımı ilet.
Cansu: tamam canım görüşürüz.

Telefonu kapattıktan sonra düşündüm. evet cansu haklıydı. eğer böyle bir şeyi yaparsam aileme nasıl açıklayacaktım? tunayla konuşmam lazımdı. onu aramak için telefonu açtım.

Ben: alo aşkım.
Tuna: aşkım benim. nasıl özledim seni.
Ben: bende. beni almaya gelir misin? Seninle konuşmam gereken bir şey var.
Tuna: tamam bende beraber kahvaltıya gidelim diyecektim. sen önce davrandın.
Ben: bebeğim benim. tamam ben hazırlanıyorum ozaman.
Tuna: tamam hayatım geliyorum bende birazdan.
Ben: seni seviyorum.
Tuna: bende seni.

Tuna telefonu kapattıktan sonra hemen bir mutlulukla hazırlamaya başlamıştım. bu sırada Tunayla nasıl konuşacağımı düşünüyordum. hazırlandıktan yirmi dakika sonra tunadan mesaj geldi,

Tuna
Aşkım ben geldim yurdun önündeyim. hadi in, beni bekletme.

Tunanın mesajını okuduktan hemen sonra çantamı alıp aşağıya indim. koşar adımlarla kapıdan çıktım ve boynuna sarıldım.

Tuna: bu gidişle kollarında öleceğim.
Ben: bende senin. ama bunu şimdi düşünmek istemiyorum.
Tuna: yaşayacağımız çok güzel şeyler var.
Ben: evet.

Elimi sıkıca tuttuktan sonra yürümeye başladık.

Tuna: nereye gidelim kahvaltıya?
Ben: bilmem. sen nereyi istersen. sen nereyi seviyorsan oraya gidelim.
Tuna: olur mu öyle? ben yiyeceğim sen aç kalacaksın.
Ben: maşallah öyle bir yiyorsun ki, seni izlerken ben doyuyorum zaten.
Tuna: vay, bak sen ufaklık seni.
Ben: seni çok seviyorum
Tuna: bende seni aşkım. herşeyden, herkesten çok.

Çok AşıkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin