28.Bölüm

125 11 7
                                    

Tunanın kapıya yaklaşmasıyla kapı zorlandı.

Ben:  kim o?
Tuna: bir saniye aşkım.

Kapıyı açtığında kapıda yaşı bize göre bayağı büyük bir kadın vardı. Tuna,

Tuna: Anne?

tunanın ailesi gelmişti. annesi odanın kapısının önündeydi. Tuna tekrar söze girdi,

Tuna: anne siz neden geldiniz?
Annesi: oğlum nasıl neden geldik. burası bizim evimiz. sen ne yapıyorsun? sen burada kalmazdın?

Kapı kapalı olduğu için annesi beni görmüyordu ama ben onları kapının önünde konuştukları için net olarak duyabiliyordum

Tuna: anne şey, şey ben aslında
Annesi: oğlum geveleyip durmasana söyle ne söyleyeceksen.
Tuna: anne aslında.
Annesi: içerde birimi var Tuna doğru söyle?
Tuna: var
Annesi: ne? Oğlum kim var içerde?
Tuna: anne bir sakin ol. içerde,
Benim sevgilim var
Annesi: ne sevgilin mi? Oğlum ne sevgilisi?
Tuna: anne sakin ol. lütfen gel, sana anlatacağım.

Tuna kapıyı açtı bana doğru kafasını uzattı.

Tuna:  ben geliyorum birazdan.
Ben: tamam tuna.

Annesi de kafasını uzatıp bana baktı ama ben utancımdan ona bakamıyordum. çok utanıyordum. Kim bilir ne kadar kötü bir izlenim bırakmıştım insanların gözünde. Hata bendeydi. En başından kabul etmeyecektim bunu.

Tunanın Gözünden; 

Kapıyı açmamla annemi görmemle cok şaşırmıştım durumu ona izah etmem lazımdı, bu yüzden hemen annemi salona aldım. bende peşinden gittim.

Ben: anne, gel söyle otur.
Annem: oğlum ne sevgilisi? nerden çıktı?
Ben: anne, Feyza ile biz uzun zamandır tanışıyoruz. birbirimizi seviyoruz.
Annem: tamam da oğlum.
Ben: anne bak Feyza biri tarafından kaçırıldı. zor zamanlar geçirdik. sizin haberiniz yoktu tabi. o aslında yurtta kalıyor ama hastahanedeydik dünden beri. o yüzden bende rahat etsin diye bize getirdim. yani kötü bir niyetim yoktu. anlıyor musun?
Annem: anladım oğlum. benim vefalı, yüreği güzel oğlum. iyi yapmışsın.
Ben: canım annem.birkaç gün bizde kalsın Feyza. misafirimiz dersin  soranlara olur mu?
Annem: tamam annecim öyle yaparız artık. Oglum kimdir bu kız biraz anlat bakalım?
Ben: anne Feyza izmirden ankaraya okumak için geldi. bizim okulda. ailesi izmirde evi izmirde... burada diğer kızlarla yurtta kalıyor.
Annem: anladım oğlum.
Ben: anne. sana bir sey söylemem gerek.
Annem: söyle oğlum? ne oldu?
Ben: anne ben Feyzayı çok seviyorum. diğerleri gibi değil. feyza başka. feyza benim eşim olacak kız. ben onunla ciddi düşünüyorum.
Annem: ne? Oğlum daha okulun bitmedi. ne evlenmesi?
Ben: anne bir dur. hemen evlenmeyeceğiz herhalde. ileride diyorum. ben hayatımı Feyzayla geçirmek istiyorum.
Annem: anladım oğlum, sen çok seviyorsun bu kızı...birazdan babanlar da gelir onlara da durumu izah et tamam mı yavrum.
Ben: tamam anne.

Annem yufka yüreklidir. hemen kabul etti feyzayı. ilk defa birine feyza hakkında böyle açık  konuştum. Böyle konuları annemle konuşacağım aklıma gelmezdi. Feyza beni fazlasıyla değiştirmişti. eskiden böyle konuların üzerinde hiç durmazdım. konuşulan yerden kaçardım. en uzun ilişkim bir hafta tamam abartmayayım, belki bir aydı. ama hiç bu denli aşık olmamıştım.

Çok AşıkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin