35.Bölüm

140 10 5
                                    

Tunadan ayrılınca  yukarıya odama doğru yürüdüm . salonun kapısının önünden geçerken gözlerimi sildim ve yürüyüşüme hız verdim. derken babamın sesini duydum.

Babam: feyza kızım gel buraya

cansu ve büşra merdivenin başında bana bakıyorlardı.  onlara baktım. gözlerim doldu. derin bir nefes alıp geri döndüm ve odaya girdim.

Ben: efendim baba?
Babam: kızım gel, biraz otur.
Ben: uyumak istiyorum. yorgunum baba. sonra konuşsak?
Babam: kızım bak, ben senin iyiliğini istiyorum...Tuna...iyi çocuk. sevdim. ama bunlar için henüz erken kızım anlıyor musun? okulun bitmeden izin veremem. aklın hep bir yerde olur, okulunu aksatırsın diye korkuyorum. görüyoruz, gözümüzün önünde örnekler var. bak ahmet amcanın kızı selen'e oda birini bulup evlendi. okulu bıraktı. kızım ahmet amcan ne kadar üzülmüştü. hatırlamıyor musun?
Ben: haklısın baba. ama ben selen gibi olmayacağım. zaten buna tunada izin vermez. bizim acele etmemizin nedeni aramızda bir resmiyet olsun istemiştik. hepsi bu.
Babam: okulunuz bitince herşey  olur kızım.  sen git dinlen. yarın konuşuruz.

Odadan çıkınca içerde zar zor tuttuğum göz yaşlarımı bıraktım. birer birer akmaya başladılar. koşar adımlarla yukarı çıkıp kendimi yatağıma attım. o sırada cansu ve büşra da yanımdaydılar. 

Büşra: feyza. kuzucum lütfen üzme kendini. bak babanda senin iyiliğini düşünüyor.
Cansu: evet feyza. biraz daha sabredin hersey olacağına varır.
Ben: biz çok sabrettik kızlar. Çok zor zamanlar atlattık . 
Cansu: biliyoruz canım yaşadıklarınızı. tunanın seni ne kadar çok sevdiğini de biliyorum. artık inanıyorum.
Büşra: seni üzmesinden korkuyorduk. ama gözlerinin içine bakışını gördük. okadar gerçek, okadar aşkla bakıyordu ki ben bi ara size daldım.
Ben: çok seviyorum onu.
Cansu: tamam artık yeter bu kadar ağlama. kızıyorum artık. olmaz böyle. en sonunda olacak. söz dediğin nedir ki? tuna alsın bi yüzük takın işte.
Büşra: evet öyle. takın işte hazır burdayken.
Ben: olur mu öyle? sonra babama ne derim?
Cansu: sen ağlamayı bırak da bir sonrasını düşünürüz.

Tunanın Gözünden;

Gergin bir akşamın üstesinden gelmiştik. ama sonuç istediğimiz gibi değildi . Feyza'nın babası okul bitmeden hiçbişey olmaz demişti. Biz birbirimizi çok severken o neden karşı çıkmıştı? Onun da kendine göre bir düşüncesi vardır diye düşündüm . Telefonum çaldı. arayan erdemdi.

Ben: alo erdem.
Erdem: alo tuna. abi ne oldu? ne yaptın? gittin mi görüşmeye ailesiyle?
Ben: gittim.
Erdem: sonuc?
Ben: sonuç, valla sonuç yok. erdem, ailesi çok iyi insanlar da babası izin vermedi.
Erdem: ne? izin vermedi mi? Nasıl izin vermedi? ne dedi abi?
Ben: okulu bitmeden feyzayı kimseye vermezmiş. kızının aklının karışmasını istemiyormus.
Erdem: baba olarak böyle düşünmekte haklı aslında.
Ben: evet öyle
Erdem:  takma. siz feyzayla birbirinizi seviyorsunuz. okul bitince olur ne olacak. hem sen mesleğini eline almış olursun. ozaman direk düğün yaparsınız.
Ben: bilmiyorum. feyzanın babası beni sevmedi sanırım.
Serter: olur mu öyle şey. sen sevilmeyecek adam mısın?
Erdem: bak serter ne diyor duydun mu?
Ben: duydum duydum. okan ne yapıyor
Erdem: abi okan merve azrayla bozuşmuş biraz odada bişiler yazıp çiziyor bizide tembihledi girmeyin diye.
Ben: Hayda. Ne oluyo size? rahatlik batıyor mu anlamadım. niye üzüyorsunuz kızları? sende merveyle bozuştun. aldın mı kızın gönlünü? Almamışsındır kesin.
Erdem: bilmiyorum. üstümüze kara bir şeyler dolaşıyor ama anlamadım. tam mutlu olacağız diyoruz bir şeyler çıkıyor. gelinde bizim aramızı yapın.
Ben: sizi elime alacağım zaten ben. Neyse sabredin iki gün sonra dönüyoruz. ozaman konuşuruz.
Erdem: tamam abi görüşürüz. hadi sende dinlen. baya gerilmissindir. stres yapmışsındır.  
Ben: sorma...evet hadi görüşürüz iyi geceler.
Erdem: sanada.

Çok AşıkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin