26.Bölüm

133 11 2
                                    

Yine aynı şey. Neredeyim ben?  şaşırmamak gerek. Yine bir hastahane odasındayım. Gözlerimi korkunç bir rüyadan uyanırcasına açtım. Bu sefer Yanımda Tuna vardı ama uyuya kalmıştı.
Hareket etmeye çalışsam da belime ve karnıma aldığım sert darbeden sonra hareket edemez oldum.son yaşananları hatırlamaya çalışıyordum. sahi ne olmuştu?

Mert beni kaçırmıştı. Tuna Erdem Serter ve Okan kurtarmaya geldiklerinde Mertin beni yere ittigini karnıma ve belime tekme attığını, Tunanın ona yalvardığını, silahın patladığını. sanki film karesi gibi gözümün önünden kesik kesik geçiyordu yaşadıklarım.

Tuna elimi sıkıca tutmuş başı yatağın kenarına dayalı bir biçimde uyuya kalmıştı. boynumda ki boyunluk öylesine rahatsız ediyordu ki Tunaya doğru dönemiyordum. Boynumda ki boyunluk, kolumdaki damar yolu, parmağımda ki nabız ölçer ve  ağzımdaki solunum cihazı.
kurtulduğum için şükrediyordum. şu son zamanlarda yaşadıklarım  bir filmi andırmayacak cinsteydi.
Yaşadıklarımı anlamaya çalışırken Tunanın uyandığını gördüm.  gözlerini açtıktan sonra hemen başını kaldırıp bana baktı.

Tuna: aşkım uyandın mı sen? Neden bir işaret vermiyorsun? uyanmışsın. Ben, uyuya kalmışım. Özür dilerim bitanem.

Elleriyle saçlarımı yüzümden çekiyordu. huzur... işte tam anlamıyla buydu.

Ben: ne Özürü aşkım. sen, mahvoldun. biliyorum.  uyu sen.
Tuna: olur mu. olur mu öyle şey.

Saçlarımı öptü, ellerimi... elleri ellerimdeydi.

Ben: aşkım. ne zaman geldik buraya? ben hic bir şey hatırlamıyorum.
Tuna: hatırlama. geçti zaten. bak ben buradayım. tamam mı? ben buradayken sana hiçbir şey olmaz.
Ben: mert, ona ne oldu?
Tuna: polisler onu götürdü. adam kaçırmadan hapis cezası alacakmış. Öyle söylediler.

İçime sanki soğuk bir Sürahi su boşaltmışlardı.

Ben: Anladım.
Tuna: bütün yaşadıklarını unutturacağım sana. buna söz veriyorum.  sana bir sey olacak diye çok korktum.
Ben: bende.
Tuna: aşkım beni bir daha korkutma olur mu? ben, ben sensiz nefes anlamadığımı anladım.
Ben: bende sensiz. beni hiç bırakma Tuna. ben, sensiz nasıl yaşanır bilmiyorum.
Tuna: asla bırakmam. hadi sen uyu biraz. ben seni yordum. iki saat sonra şu solunum cihazından kurtulacaksın. bende seni rahat rahat Öpebileceğim.
Ben: hangisine sevinebilirim? Seni seviyorum.
Tuna: bende seni. hadi yat.

Gözlerim uykuya yenik düşmüştü. iki saat sonra hiç haberim bile olmadan solunum cihazını ve boyunlugu çıkarmışlardı. baska ve  daha ferah bir odaya geçmiştim. Tuna yine yanimdan hic ayrılmıyordu. uyandığımda yine elleri ellerimdeydi.

Tuna: Günaydın aşkım.
Ben: Günaydın aşkım.

Biraz muzur bi şekilde

Tuna: bak, solunum cihazı ve boyunluk gitti. artık seni öpmemek  için hiçbir engelim yok.
Ben: doğru yok. gel istersen.
Tuna: dur bakalım.

Yaklaşmaya başlayınca kapı tıkladı.

Tuna: seni çok özlemistim ama,

Çok AşıkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin