Çok Aşık

73.Bölüm

Evliliğimizin üzerinden neredeyse bir ay geçmişti. Her sabah aynı insanla, aynı güne, aynı güneşe gözünü açmak muazzam bir duyguydu. Sanki uzun yıllardır huzur bulmak için bu anı bekliyormuşum gibi bir his uyandırıyordu içimde. Bir elim Tunanın yüzünde, gözlerim kapalı gülümserken

Tuna: neye gülüyorsun öyle bakalım?

Gözlerimi açtım.

Ben: sen gözlerin kapalıyken beni nasıl görebiliyorsun?
Tuna: ben seni her sekilde görürüm. Gözüm kapalıysa kalp gözüm açık...
Ben: bak sen...

Gözlerini açtı. Yüzüme dokundu.

Tuna: nekadar huzurlu bir sabah değil mi sevgili karıcım?
Ben: evet öyle gerçekten

Odanın penceresinden dolan güneş ışığı gözümü almıştı. Gözümün biri acık diğeri kapalı bi şekilde Tunaya bakıyordum.

Tuna: şubat ayında olmamıza rağmen hava nekadar güneşli
Ben: evet gözümü açamıyorum. Bahar havası var dışarıda.
Tuna: gel bakalım şöyle

Başımı göğsüne bastırdı.

Ben: galiba boğuluyorum.
Tuna: hic bisey olmaz merak etme.
Ben: tuna tamam nefes alamıyorum bırak.
Tuna: bir şartım var
Ben: söyle?
Tuna: bana beni sevdiğini söyle
Ben: bunu hergün düzenli olarak yapmıyor muyum zaten?
Tuna: olsun.
Ben: tamam pes. Seni seviyorum.

Bıraktı.

Ben: biraz daha bırakmasaydın nefessizlikten kollarında can verecektim. Sonra sende üçüncü sayfa haberlerine konu olurdun. Iki haftalık eşini bogarak öldüren adam...

Gülmeye başlamıştı.

Ben: hadi bakalım koca bebek. Kalk artık. Bizimkileri kahvaltıya çağırdım birazdan gelirler.
Tuna: hic kalkasım yok. Akşama kadar uzansak böyle. Surdan da bir film açarız. Olmaz mı? Bence çok güzel olur.
Ben: kulağa guzel bir fikir gibi geliyor ama ben senin açlığa pek dayanabilecegini sanmıyorum. Hadi bakalım.

Elinden tutup yataktan çekerek kaldırdım.

Ben: hadi aşağıya inelim. Rock star kocam Bana yardımcı olacak mı acaba kahvaltı hazırlarken?
Tuna: rock star kocanın biraz düşünmesi lazım...