Çok Aşık

30.Bölüm

Bizimkiler yanımıza gelmişti.

Erdem: Tuna.
Tuna: bir dakika erdem.
Merve: tuna bırak kızı, kime diyorum? canını yakıyorsun. görmüyo musun?
Tuna: bir dakika dedim, bir dakika!

Bende acı içinde kıvranırken Aramızdaki en çetrefilli arkadaşım Azra Merve, Tunanın kolundan tutup suratına bir tokat attı . Ona kızmıyordum.  çünkü acı çekmeme izin vermek istemedi. Mervenin tokadından sonra Tuna kendine geldi ve kolumu bıraktı ağlayarak esraya sarıldım. Tuna yüzüme bakamıyor, konuşmuyordu.

Okan: abi ne yapıyorsun sen ? kız yaşadıklarını atlatamadı daha. nasıl canını Yaktın görmüyor musun?
Tuna: feyza, Özür dilerim. ben hiç bir şeyin farkında değildim. senin canını yakmak ister miyim ben?  sana Kıyamam. Özür dilerim bir anlık sinirle oldu.
Esra: tuna git
Tuna: feyza, bak.
Esra: tuna git diyorum, git.
Merve: erdem tunayı götürür müsün?
Erdem: tamam.

Erdem tunayı sürükleyerek götürdü. gitmek istemiyordu ama zorla götürdüler. bense ağlamaya devam ediyordum. kızlarla birlikte okulun boş bir sınıfına geçtik.

Esra: feyza, ağlama artık bak tuna seni üzmek istememiştir. sinirle olmuş belli.
Hilal: evet feyza. sinirlendi sanırım.  ne konuştunuz? çok sinirliydi.
Merve azra: kızın kolunu bırakmıyordu. feyza, kusura bakma canım. tokat attım ama, senin için.
Ben: biliyorum, önemli değil.
Merve: evet ne oldu aranızda feyza anlat

Ağlamaya devam ediyordum

Ben: kızlar, canım çok yanıyor
Merve: canım, gel buraya.

Sarıldık.

Esra: tamam hadi kendine gel artık. aglamanı istemiyorum.

Gözlerimdeki yaşı sildim. kızlar da etrafıma oturup beni dinlemeye koyuldular. ben elimde peçete ile  gözümü silerken merve tekrar sordu;

Merve: feyza anlat hadi artık dinliyoruz.
Ben: kızlar dün ben tuna da kalırken sabaha karşı ailesi eve geldi.
Hilal: ne, ailesi mi?
Merve: hani gelmeyeceklerdi?
Ben:  bende gelmeyecekler diye biliyordum. hatta tuna da.
Esra: ne oldu sonra?
Ben: sonra tuna annesiyle konuşmuş. babasına bizim sözlü olduğumuzu söylemişler.
Merve: ne? Sözlü mü? Bildiğimiz sözlü?
Ben: evet. bende bu yalana alet oldum.
Merve: sonra ne oldu? babası bir şey dedi mi?
Ben: yok bir şey demediler. çok iyi insanlar. anlayışla karşıladılar.  ama babası kahvaltıda, söz töreni yapalım dedi. tuna da babasının lafı üstüne istemeye gidelim feyzayı dedi .
Merve: ne güzel işte.
Esra: evet neden üzülüyorsun?
Ben: kızlar bizim okullarımız  bitmedi. ben daha tunayı ailemle tanıştırmadım.  beni istemeye gelseler ailemin tepkisi ne olur?
Merve: haklısın feyza. tuna biraz patavatsızlık yapmış.
Merve Azra: evet, öyle şey olur mu? kız zor durumda kalmış.
Ben: sonra bende tunaya tavır yaptım. okuldan önce aşıklar tepesine gittik. orda konuştuk. tunada beni sevmiyor musun, beni istemiyorsun falan dedi. sinirlerimi bozdu. okula gelince de böyle yaptı
Esra: bak sen şuna. anlamadan dinlemeden.
Ben: evet, canımı çok yaktı. onu kolay kolay affedeceğimi sanmıyorum.ben onu çok seviyorum.