91.Bölüm

23 5 0
                                    

Ben: size inanmıyorum! Bu, bu muhteşem.

Ellerinden gelenin en iyisini yapacaklarını biliyordum ama bu kadarını beklemiyordum. Gördüğüm manzara karşısında hem büyülenmiş hem de çok mutlu olmuştum. Stüdyonun arka bahçesinin duvarına 'Tuana Arya' yazdırmışlardı. Bol ışıklı yazının etrafında yıldızlar ve notalar vardı. Yerler mor, beyaz balonlarla süslenmişti. Ortaya beyaz, uzun bir yemek masası konulmuş masanın üzeri de mum ve çeşitli çiçeklerle süslenmişti.

Ben: Bu, hayal ettiğimden de güzel. Sizi cok seviyorum.

Azra Merve yanıma gelip sarıldı.

Azra merve: bizde seni, sizi, küçük ailenizi cok seviyoruz.

Gülümsedim. Cansu yanıma geldi.

Cansu: bunu gördün mü?

Elimden tutarak beni karşı duvara doğru götürdü. Duvarda üniversite yıllarımızdan bu yana çekildiğimiz çeşitli fotoğraflar bir mandal yardımıyla duvara gerdirilen ipe tutturulmustu. Zaman makinası gibiydi. Ne kadar büyüdüğümüzü ve degistigimizi gördüm. Çok güzel bir değişimdi bu. Bir süre sonra Tuna ve diğerleri de yanıma geldi. Gözlerimle tek tek fotoğrafları gezerken birinde takılı kaldım. Tuna ile tanıştığımız ilk zamanlarda hep beraber bir kafeye gitmiştik. O zaman çekilen bir fotoğraftı. Herkes gülüyor ve oldukça mutlu gözüküyordu. Şimdi ki gibi... ellerimi fotoğrafın üzerinde gezdirdim. Arkamı dönüp arkadaşlarıma baktım. Aynı şekilde bana gülümsüyorlardı. Tunaya dönüp sarıldım.

Okan: hadi ama bu kadar duygusallık yeter. Feyza, bizi de ağlatacaksın.

Ellerimle yüzümü sildim.

Ben: tamam.

Hep beraber hazırlanan yemek masasına geçtik.

Cansu: sizi şöyle baş köşeye alalım. Gecenin sahibi sizsiniz nede olsa.

Gülümsedim. Tuna ile birlikte gösterilen yere oturduk.

Serter: şimdi, hanginiz konuşma yapacak? Prensesimizin annesi mi? Babası mı?
Tuna: annesi yapsın bence.
Ben: pekâlâ... öncelikle her şey için, hepinize çok teşekkür ederim. Guzel olacağını biliyordum ama bu gerçekten hayal ettiğimden de güzel. Ne kadar mutlu olduğumu inanın bilemezsiniz. Birkez daha şükrettim, sizin gibi dostlara sahip olduğum icin. Ilk çekildiğimiz fotoğrafta neyse, bugün de aynı. Aynı sevgiyle, aynı dostlukla... iyi ki varsınız.

Alkış sesleri yükselmişti.

Okan: o zaman herkese afiyet olsun.

Çok AşıkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin