12.Bölüm

115 13 0
                                    

Masada ki eşyalarımı toparlayıp çantama koydum. Sınıftan çıkmak için hareketlendim.

Mert: Feyza, bir dakika beklermisin?
Ben: efendim? Seni dinliyorum?
Mert: Feyza, biz seninle tanışmadık.
Ben: tanışmamızı gerektiren bir konu mu var?
Mert: Hayır yok ama sınıf arkadaşıyız sonuçta.
Ben: evet, haklısın.
Mert: ben Mert Tunanın ekipman arkadaşıyım.
Ben: evet sizi çalışırken gördüm.
Mert: tanıştığıma memnun oldum.

Dedi ve elini uzattı. Elini sıkmadım. bu kabalık değildi, tamamen kişisel tercihimdi. Tunadan başka kimsenin elini tutamazdım zaten. hele ki bu sevmediğim bir kişi ise...

Ben: bende memnun oldum.

Diyip sınıftan çıktım. ders notlarına göz atmak için bahçeye çıktım. Bir kaç saat sonra bahçe de otururken Tunayı aradım.

Ben: hayatım neredesin?
Tuna: okuldayım bebeğim. Sen neredesin ne yapıyorsun?
Ben: bende bahçede oturuyorum. Tuna, biz ne zaman görüşeceğiz?
Tuna: hayatım haftasonu olur mu?
Ben:  Hafatsonu mu?   ben dayanamam sanırım.
Tuna: hayatım durumları biliyorsun. sınavlar var. ben de dayanamam ama mecburuz.
Ben: tamam ozaman. Hadi görüşürüz, kendine iyi bak.
Tuna: sende aşkım. seni seviyorum.
Ben: bende seni.

Telefonu kapattıktan sonra telefonum çaldı. Arayan Cansuydu.

Ben; alo cansu
Cansu: feyza, canım benim nasılsın?
Ben: iyiyim, okul falan idare ediyoruz. çok özledim sizi. Sen nasılsın?
Cansu: bizde seni özledik. neyse ara tatile az kaldı bol bol görüşeceğiz.
Ben: aynen canım.
Cansu: Tunayla nasıl gidiyor?
Ben: iyi, Allaha Şükür. Bu hafta finaller başladı ondan görüşemiyoruz fazla. ama onun dışında iyi .
Cansu: sıkma canını buluşursunuz .
Ben: aynen. Sen anlat. Sende varmı bir şeyler?
Cansu: var gibi, sonra konuşuruz olurmu?
Ben: olur, hadi görüşürüz.
Cansu: kendine iyi bak.
Ben: sende.

Telefonu kapattıktan sonra Esralarla birlikte yemeğe çıktık. Tekrar okula döndüm. çünkü okulumuzun büyük müzik arşiv odasını temizleme görevi bana verilmişti. Arşiv odasından içeri girdiğimde kara kara düşünmeye başladım. Bura nasıl düzenlenecek, nereden başlayacağım diye... büyük bir odaydı ve bodrum katındaydı. Biraz ürkmüştüm. insan ister istemez ürküyordu. işime başladım,evraklarla uğraşırken  kapı tıkırtısı duydum ve sesin geldiği yöne doğru yöneldim.

Bölüm sonu.

Çok AşıkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin