Çok Aşık

79.Bölüm

Sabah midemde büyük bir boşlukla uyandım. Sağ tarafıma döndüğümde Tuna'nın uyuyor olduğunu gördüm. Yavaş yavaş doğrulup banyoya gittim. Elimi yüzümü yıkadıktan sonra aynada kendime baktım. Yüzüm bembeyaz kesilmişti. Görünümümü düzeltmem gerekliydi. Mutfağa inip bir şeyler yemeliyim diye düşündüm. Banyodan çıktığımda Tuna hala uyuyordu. Mutfağa indim. Kahvaltı hazırlamaya koyuldum. Buz dolabından elime üç tane yumurta aldım. Tezgahın üzerine bırakacakken bir tanesi elimden kayıp yere düştü. Onu toparlamak için yere eğildim. Doğrulacakken karnıma ince ve keskin bir ağrı girdi. Iki büklüm bir şekilde mutfak masasının sandalyesine oturdum. Ağrının geçmesini bekledim. Tunaya çaktırmamak için köşe bucak saklanıyordum. Bu durumdan sıkılmaya baslamıştım. Artık Tunaya bir bebeğimiz olacağını söyleyecektim.

Karnımdaki ağrı geçince tekrar işe koyuldum. Bir süre sonra Masayı tam olarak hazırlamıştım. Biraz sonra Tuna aşağı indi.

Tuna: günaydın.
Ben: günaydın
Tuna: Feyza, daha iyi misin?
Ben: Çok iyiyim.

Gülümsedim.

Tuna: tamam. Benim bir doktor arkadaşım vardı bilirsin. Onu aradım randevu aldım senin için. Öğlen oraya gidiyoruz.
Ben: Tuna, gerçekten hiç gerek yok.
Tuna: gece seni o halde gördüğümde ne kadar korktum haberin var mı? Ne demek gerek yok. Ayrıca, sen neden beni uyandırmadın?
Ben: önemli bir şey yoktu. Hallediyordum ben.
Tuna: hallediyor muydun? Ayakta zor duruyordun Feyza. Kendini kandırabilirsin ama beni kandıramazsın.

Cevap vermedim. Elimi tuttu.

Tuna: biz hastalıkta sağlıkta diye birbirimize söz vermedik mi?
Ben: verdik.
Tuna: peki neden sen acılar içinde kıvranırken ben yanında olmuyorum?
Ben: özür dilerim. Haklısın. Ama gerçekten, doktora ihtiyaç yok.
Tuna: peki, sen nasıl istersen.

Bir süre sessizlik icinde kahvaltımıza devam ettik.

Ben: Tuna,
Tuna: efendim canım?
Ben: akşam kaçta gelirsin?
Tuna: Çok geç kalmam. Altı gibi evde olurum sanırım. Neden sordun? Dışarı mı çıkmak istiyorsun?
Ben: hayır. Sadece, benim sana söylemem gereken bir şey var akşam.
Tuna: tamam. Ben işten çıkar çıkmaz gelirim. Eline sağlık.
Ben: afiyet olsun canım.

Gülümsedi. Kahvaltı bittikten sonra masayı toparladık. Hazırlanmak için yukarı çıktım. Bugün iş günüydü. Hazırlıklarımı tamamladıktan sonra

Ben: Tuna, ben çıkıyorum. Akşam görüşürüz.
Tuna: görüşürüz canım.

Evden çıkıp arabama bindim. Bugün kendimi biraz daha iyi hissediyordum.

Kısa bir yolculuğun ardından iş yerine gelmiştim. Girişte Filizi gördüm.

Ben: günaydın Filiz. Nasılsın?
Filiz: günaydın canım. Ben iyiyim seni sormalı, sen nasılsın?
Ben: ben de iyiyim. Daha iyiyim diyeyim.
Filiz: aman iyi ol. Iyi olun hatta. Ufaklık ve sen.

Gülümsedim.

Ben: Cok teşekkür ederiz. Sana kolay gelsin. Görüşürüz.

Filizin yanından ayrılıp odama geçmiştim. Masama oturduğumda işlerin birikmiş olduğunu gördüm. Hemen kendime bir plan hazırlamaya koyuldum. Neyi ne zaman, nasıl yapacağımı planladıktan sonra işe koyuldum.