Çok Aşık

23.Bölüm

İçeride ağır bir koku vardı. Camdan Tunaya bakmak icin Yataktan kalkmak istiyordum ancak kafamı kaldıramıyordum.  üstüme büyük bir ağırlık çökmüş gibiydi. Yattığım yerde sızlandım.  Gözlerimi açmak istedim ama açamadım. Birinin bana doğru yaklaştığını hssettim ama içimden tuna'dır diye düşünüyordum.
Bu nasıl bir ağırlık hareket edemiyordum. yanıma biri
Yaklaştı. Sadece zar zor Tuna diyebildim. Ama yüzüme doğru egilince gelenin Mert olduğunu anladım. Hareket edemiyordum, sesim çıkmıyordu. Anlayamıyorum öyle bir durumdayım ki anlam veremiyordum.

Mert: Tuna değil. Tuna şuan uyuyor mışıl mışıl. Mert geldi. gerçek aşkın. seni almaya geldim Feyza

güçlükle kolumu kaldırmışken ağzıma eterli bezin basılmasıyla  bayıldım.

Tunan'ın gözünden;

Mertin Feyzayı rahatsız ettiğini duyunca yurdun kapısının önünde beklemeye karar vermiştim. bugünde öyle yapıyordum. Tam arkamı dönmüş Feyzanın odasının camına bakarken başıma sert bir darbe aldım ve yere yığıldım.

2 Saat Sonra.

Feyzanın Gözünden;

Gözlerimi güçlükle açtım. nerdeydim ben? yurtta odamda değildim. Tuna yanımda değildi. Bir Koltukta oturur vaziyette uyandım. Ani bir tedirginlikle ayağa kalktım heryerim ağrıyordu.Etrafıma bakındım, kimse yoktu. izbe bir yerde tek başımaydım çok korkuyordum. Neresi Burası? Nerdeyim Ben?

Biraz yürüdüm. Fazlasıyla ürküyordum. Etraf karanlıktı. Çok geçmeden bu izbe yerin bir kapısı olduğunu farkettim ve o tarafa doğru koşmaya başladım. Kapıya geldiğimde olağan gücümle kapıya vurdum, ittim ama kilitliydi. Ne yapsam nafile diye düşündüm ve bağırdım;

Ben: kimse yok mu? Yardım edin ne olursunuz kimse yokmu? Çıkarın beni buradan.

Bağırırken kapıya vurmaya devam ediyordum. bir süre sonra yine kimsenin olmadığını anladığımda kapıya vurmaktan ve bağırmak tan vazgeçtim. Takatim kalmamıştı olduğum yere yığıldım ve ağlamaya başladım. bu yaşadıklarım gerçek olamazdım Tuna nerede diye düşündüm. bu psikopat tunaya bir şey yaptıysa diye geçirdim içimden. Hayır yapamazdı. Onun tek derdi benimleydi. Söylediklerini hatırlamaya çalıştım,

'Tuna yok canım mışıl mışıl uyuyor.'

Bu belanın beni nerden  bulduğunu düşünüyordum. Tunaya bir şey yapmış olmaması için dua ediyordum.

Tunan'ın gözünden;

Gözlerimi açtığımda yerde yığılmış  bir vaziyetteydim. Başımda bir ağrı vardı. elimi başıma götürdüğümde  elime bulaşan şeye baktım. Başım kanamıştı. Iyi de bunu kim yapmıştı.

Erdem: abi ne oldu? bu halin ne? başın kanıyor senin.
Ben: bilmiyorum erdem bilmiyorum. Hatırlamıyorum ne olduğunu.
Erdem: allah allah. anlamadım ki
Ben: bende anlamadım. başım çok ağrıyor. en son, en son

Bir süre durup düşündüm.

Ben: Erdem, Erdem ben en son Feyzaların odasının camına bakıyordum. Sonra başımda bir darbe hissettim. Erdem, Erdem koş koş Feyzaların odasına kos.

Birden iceri doğru koşmaya başlamıştık inşallah kötü bir sey olmamıştır. içeri zar zor girdik. yukarı çıktığımız da odanın içinde ağır bi koku vardı. lambayı yaktık. Kızların hepsi ranzalarında yatıyorlardı ama normal bir yatma değildi bu baygınlardı.
İçeri ağzımızı kapatarak girdik. seslendik ama duymadılar. Erdem hemen Mervenin yanına gitti, bende ranzaların arasında Feyzayı arıyordum. Erdem Merveyi zar zor uyandırdı. Okan ve Serter de sonradan gelip diğer kızlarla ilgilendi. Feyza'nın ranzasinin yanına geldiğimde onun yatağında olmadığını gördüm.

Tuna: erdem 
Erdem: ne oldu Tuna?
Tuna: Feyza yok.
Okan: nasıl yok?
Tuna: yok işte Okan.

Erdem hemen Mervenin yanına gitti.

Erdem: aşkım uyan
Merve: erdem sen mi geldin aşkım
Erdem: evet benim hayatım
Merve: Erdem hareket edemiyorum.
Erdem: Merve, Feyza yok nerede?
Merve: yatıyordu işte.
Tuna: yok işte Merve yok. yatağında yok. sen görmedin mi ?
Merve: Hayır görmedim nerede bu kız?
Esra: bi lavaboya falan bakın .

Esra haklıydı. hemen odadan çıktığım gibi lavaboya daldım. tek tek bakmaya başladım. bomboştu kimse yoktu idareciye sordum.

Tuna: Feyzayı gördünüz mü?
Idareci: Hayır görmedik.

Odaya geri döndüm. hiçbir yerde yoktu. kızlar toparlanmışlardı.

Serter: buldun mu feyzayı?
Tuna: yok, hiçbir yerde yok.

Feyza, neredesin.

Bölüm sonu.