Kavuşamadığı prensinin ardından ağlak gözlerle bakan o deniz kızı hikâyelerini unutun. Çünkü gerçekle yakından uzaktan hiçbir ilgisi yok. Bu sadece onları zayıf, duygusal ve güçsüz birer mitolojik varlık olarak düşünmeniz için bilinçli olarak yaratı...
İnceliğime ise sadece neredeyse Cade kadar iri yarı iki çam yarması ve hayatımda gördüğüm en yakışıklı sarışın çocuk gülümseyerek karşılık verdi. Cade konuşma gereği görmeden kısa bir baş sallamayla yetinirken, diğerleri bu kadarına bile gerek görmeyip bana ters bakışlar atmaya devam ettiler. İçten içe gözlerimi devirsem de elimden geldiği kadar sakinliğimi koruyacaktım.
Cade, "Alina bu Melinda." derken bana dik bakışlar atmayı bir türlü kesmeyen ve geçen gün kafeteryada yanında gördüğüm sarışın bombayı işaret etti eliyle.
İnatla gülümseyerek, "Merhaba Melinda seninle tanıştığıma çok memnun oldum." dememe, tiksinir gibi yüzünü buruşturarak karşılık verdi. Ancak hala gülümsüyordum.
"Melinda, sana bahsettiğim gibi ortamdaki nemi kullanarak havanın ve karşısındakilerin vücut ısısıyla oynayabilir."
"Dondurucu diyorsun anladım. Sırf bakışlarından ve tavrından bile anlardım gerçi." dedim tek omzumu umursamazca silkerek.
Ortamda aniden düşen havanın sıcaklığı, sonunda sinirlerini iyice zıplattığımın habercisi gibiydi.
Ona bakarak inatla yine gülümsedim.
Cade'in, "Melinda." diyen ikaz eder sesi yükseldi alanda. Hava yavaş yavaş eski sıcaklığına gelirken yaptığından azıcık bile etkilenmemiş ya da tedirgin olmamıştım.
Ben Semiramis'in gözümü korkutma çabalarıyla bile baş edebilmiştim. Küçük bir kuyruklu gözümü korkutamazdı.
Ancak Cade'in, "Bunlar Marc, Peter, Roy ve Todd diye sırasıyla tanıttığı adamlar belki biraz tedirgin olmama sebep olabilirlerdi... Ancak sadece biraz.
"Bunlar fiziksel gücü bizim bile üstümüzde olan takım üyelerimizden."
Marc ve Todd girerken beni selamlayanlar arasında olan iki iri kıyımdı. İkisi de bariz bir şekilde kaslı bir vücut yapısında olmalarına rağmen görünüş olarak birbirlerinden tamamen farklılardı. Marc esmer ve kahverengi gözlüyken, Todd tam tersi melek tasvirlerinde ki o melekler gibi sap sarıydı ve mavi gözleri vardı.
Peter ve Roy kumral ve kahverengi saçlı olanlardı. Roy ise bu dört kişi arasında bariz bir şekilde en iri yarı olanlarıydı. Trever hayatımda gördüğüm en kusursuz şey olmaya ne kadar yakınsa, Roy'da gördüğüm en kocaman adam olmaya o kadar yakındı. Ne olduğunu bilmesem atalarının dev savaşçılar olduğundan emin olurdum.
Üstelik aralarında tıpkı Melinda gibi benden en az hoşlananı o gibi görünüyordu. Gerçi attığı bakışlar düşünülecek olursa hoşlanmamak doğru tabir gibi değildi, sanki daha çok beni öldürmek ister gibi bakıyordu... Yani tıpkı Melinda gibi.
"Telepatlarımız; Trever, Will ve Sandy."
Sandy, benden önce iki kadının bulunduğu grubun Melinda'dan sonraki diğer üyesiydi. Dış görünüş olarak ise Melinda'nın tam zıttı gibiydi. Esmer bir teni, koyu siyah saçlarıyla uyumlu kaşları ve gözleri vardı. Neyse ki en azından bana Melinda gibi öldürmek isteyerek bakmıyor, sadece ilgisini çekmiş bir böcekmişim gibi incelemekle yetiniyordu.
