Alina'nın bahsettiği mitolojik yaratıkların görselini medyada paylaştım :D
Keyifli okumalar;
Greta bile babamın tavrına gülümsemek üzereydi. Ancak tüm sinirlerim bir anda boşalmış gibi onu gördüğüm an gözlerim doldu ve ağlamak üzere olduğum için boğuk çıkan kısılmış sesimle, "Teşekkür ederim... Baba." dedim.
Bir anda kasılıp kalmasının sebebinin ona yine baba diye seslenmiş olmamdan kaynaklandığından emindim. Sonuçta bu kez kendimdeydim ve bilincim tam olarak yerindeydi.
Üstelik beni kurtarmak için verdiği sözü bozarak başına nasıl bir dert açtığıyla ilgili hiçbir fikrim yoktu. Ancak sonuçta ailesini seçmişti işte... Ve bunun anlamı benim için çok büyüktü.
Hep kendi arkamı kendim kollamam gerekmişti. Hiçbir zaman beni koruyup kollayan birinin güven veren ve destek olan varlığıyla kuşanmamıştım. Demek ki bir Tanrıça bile olunsa bu aranan bir şeydi. Sırtını yaslayabilecek biri her koşulda bir nimetti.
Babam kafasını sallayarak beni onaylarken keyfim yavaştan yerine geliyor bile denebilirdi.
"O şeylerin bana nasıl zarar verebildiğini söyler misin?"
"Medea." dedi sadece.
Bu benim için hiçbir anlam ifade etmezken, Greta hayret dolu bir iç geçirdi. Tepkisi dikkatimi çekmişti, ayrıca babam başka bir şey daha söylemeyeceğe benzediğinden bir açıklama bekler gibi Greta'ya bakmaya başladım.
"Medea antik dünyanın en büyük zehir yapım ustasıydı." diye açıkladı.
"O da mı bir Tanrı?"
Cevap veren yine Greta oldu, "Aslını istersen Medea bir kadın olarak tasvir ediliyor. Yani olsa olsa bir Tanrıça olurdu."
İkimiz birden babama bakmaya başladık. Artık bir cevap verse iyi olurdu.
Sıkıntılı bir iç geçirdi. "O bir Tanrı ya da Tanrıça değil. Okuduğunuz her şeye kayıtsız şartsız inanmak ve kabul etmek gibi kötü bir alışkanlığınız var."
Tek kaşımı imalı bir tavırla kaldırarak, "Belki daha iyi bir kaynak bulamadığımızdan ve çıkıp birinin bizi gerçekler konusunda aydınlatmaya gerek görmediğindendir." dedim.
Savunmacı bir tavırla kollarını göğsünde birleştirdi ki bu tavrı komikti. Sonuçta beni canavarlardan kurtarmıştı değil mi? Şimdi birden açıklama yapmak mı sorun yaratıyordu yani?
"Medea bir kişi değil, bir zehirdir. Zamanla ne kadar büyük bir önemi olduğu vurgulanmak istenirmiş gibi ilahileştirilmiş de olsa da esasen, "Tanrıların Zehri" olarak bilinir."
"Ölümcül mü?" diye sordum.
"Elbette değil. Sadece felç geçirir gibi olup kaslarını kullanmakta sorun yaşarsın ve güçlerini bir süreliğine kaybedersin. Ayrıca senin de bildiğin gibi dayanılmaz bir acı verir."
Cyrus beni öldürmek yerine neden zehirlemişti ki?
Önce acı çekeyim ve korkayım istiyor olması muhtemeldi...
"Huwawa'ların pençeleri Medea ile kaplıydı." dedi babam.
"Huwawa?" diye sordum.
Ancak cevap veren yine Greta oldu.
"Mitolojide canavarımsı bir devdir. Tanrıların yaşadığı sedir ormanının bekçileri ve koruyucuları olduğu söylenir."
Kadın resmen ayaklı ansiklopedi gibiydi...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TUFAN
FantasyKavuşamadığı prensinin ardından ağlak gözlerle bakan o deniz kızı hikâyelerini unutun. Çünkü gerçekle yakından uzaktan hiçbir ilgisi yok. Bu sadece onları zayıf, duygusal ve güçsüz birer mitolojik varlık olarak düşünmeniz için bilinçli olarak yaratı...