ပြိုင်ဘက်ကင်းအသန်မာဆုံး သခင်ကြီး

အခန်း ၁၆ အနားယူကြရအောင်

[Unicode]
အခန်း ၁၆ အနားယူကြရအောင်

“ဒါ-ဒါပေမယ့် အရမ်းမများလွန်းနေဘူးလား? ရတနာခန်းမက စီနီယာတွေက ၁.၂သန်းယူသွားရင်တောင် ငါတို့မှာ နောက်ထပ်၁.၂သန်းကျန်နေသေးတယ်လေ။ အခင်းအကျင်းအတွက်သုံးမှာကို နုတ်ထားလိုက်ရင်တောင် ဝိညာဉ်ကျောက်တုံး ၄၁၀,၀၀၀တောင်ကျန်သေးတယ်ဟ! သူတို့တွေ ငါတို့ကိုဒီလောက်အများကြီးပေးပါ့မလား?”

လီတောက်ယန်ကတော့ ဤကဲ့သို့ကိတ်မုန့်ပိုင်းအကြီးကြီးကို အကြောင်းအရင်းမရှိ သူတို့ကိုပေးကျွေးလိမ့်မည်ဟု မထင်ပါပေ။

လုရှောင်ယန်ပြုံးလိုက်၏။

“မင်းက မတုံးဘူးပဲ။ ဒါပေမယ့် အကြောင်းအရာတွေရဲ့ အစစ်အမှန်အဓိပ္ပါယ်ကိုတော့ မင်းမမြင်နိုင်သေးဘူး။”

“သူတို့တွေက ဂိုဏ်းချုပ်ကို မကြောက်ကြဘူးဆိုပေမယ့် တကယ်လို့ ဒီကိစ္စသာပေါ်သွားရင် သူတို့မိသားစုတွေကတော့ သူတို့ကိုကာကွယ်ဖို့အတွက် သေချာပေါက်တန်ကြေးကိုပြန်ပေးကြမှာပဲ။ ပြောရရင် အခုလို ငါတို့ကိုခွဲဝေပေးတာက အရမ်းဂုဏ်ယူဖို့ကောင်းနေတာတော့မဟုတ်ဘူး။ သူတို့တွေ ဒီလောက်ဝိညာဉ်ကျောက်တုံးတွေအများကြီး ငါတို့ကိုပေးတယ်ဆိုတာ တစ်စုံတစ်ခုဖြစ်လာရင် ငါတို့ကိုပါ သူတို့နဲ့အတူ တပါတည်းဆွဲချသွားမလို့ပဲ။”

“ဒါကို တစ်လှေတည်းစီးတယ်လို့ခေါ်တယ်! နားလည်ပြီလား?”

“ပြီးတော့ ဂိုဏ်းရတနာခန်းမကို သူတို့တွေပဲ နေ့နေ့ညညစောင့်ကြည့်နေရတာ။ ဒီတော့ ဂိုဏ်းရဲ့ ကုန်ကျစားရိတ် ဝင်ငွေထွက်ငွေတွေအားလုံး သူတို့ထိန်းချုပ်မှုအောက်မှာချည်းပဲ။ ဝိညာဉ်ကျောက်တုံး ၃၀၀,၀၀၀-၄၀၀,၀၀၀လောက်လေးကို ဂရုစိုက်ကြမယ်ထင်နေလား? မင်း သူတို့တွေကို အရမ်းလျှော့တွက်နေတာပဲ။”

“အရေးအကြီးဆုံးအချက်က ကိုင်းပြင်ထွက်နားတဲ့ငှက်က အပစ်ခံရမှာပဲ။ အမှန်တရားပေါ်သွားတဲ့အချိန်ကျ ငါတို့တွေ ယူထားတဲ့ ဝိညာဉ်ကျောက်တုံးကပိုများလေ သူတို့အတွက် အပြစ်လျော့လေပဲလေ။ ဒီလမ်းကြောင်းအတိုင်းဆို တခြားဂိုဏ်းသားတွေ သူတို့ကို သိပ်အပြစ်မတင်နိုင်ကြတော့ဘူးပေါ့။”