ပြိုင်ဘက်ကင်းအသန်မာဆုံး သခင်ကြီး

အခန်း ၂၁ မဟုတ်ဘူး, သူက အရူးပဲ

[Unicode]
အခန်း ၂၁ မဟုတ်ဘူး, သူက အရူးပဲ

ဖုန်းထျန်းယွမ် တစ်ကြိမ်တစ်ခါမှမမြင်တွေ့ခဲ့ဖူးသည့် ပုဂ္ဂိုလ်တစ်ယောက်က လက်နှစ်ဖက်နောက်ပစ်လို့ သူ့နောက်ဖက်နေ ထွက်လာခဲ့လေသည်။

သူ့ရဲ့ခြေလှမ်းတစ်ချက်ချင်းစီတိုင်းကပင် လေထုကို သေးငယ်သည့်လှိုင်းလေးများ ထသွားစေသည်။ ထိုပုံရိပ်သည် သူ့ရဲ့မြင့်မားလှသည့်ကျင့်ကြံမှုကို လုံးဝကွယ်ဝှက်ထားခြင်းမရှိဘဲ လေထုကိုတောင် ထိတ်လန့်လို့သွားအောင် အော်ရာများထုတ်လွှတ်လို့နေသည်။

သူလျှောက်လာသည်နှင့် ရှေးဟောင်းလူဝံမျိုးနွယ်မှ အကြီးအကဲများသည်လဲ ထိုပြင်းထန်လှသည့်ဖိအားကြီးကို တွန်းလှန်ကာ ပြန်လည်တိုက်ခိုက်ဖို့ရန် အဆင့်သင့်ပြင်လိုက်ကြသည်။ သို့သော်လည်း သူ့တို့ခန္ဓာကိုယ်ရှိကြွက်သားတွေ တုန်ရီနေသည်ကိုတော့ မထိန်းထားနိုင်ကြပေ။ အားလုံး အောက်ကိုခါးကိုင်းလိုက်ကြကာ ကျောရိုးကိုပြန်မတ်နိုင်စွမ်းပင် မရှိကြပေ။

ထိုအခိုက်အတန့်သည် ဖုန်းထျန်းယွမ်အတွက်တော့ ထိုပြင်းထန်လှသည့်မယုံနိုင်စရာဖိအားသည် သူ့စိတ်ဝိညာဉ်အပေါ် နည်းနည်းလေးတောင် မသက်ရောက်ပေ!

ဒီပုဂ္ဂိုလ်ကို ငါတစ်ခါမှမမြင်ဖူးတာ သေချာပါတယ်!

သူ့အတွက်တော့ လုရှောင်ယန်သည် ရုတ်တရက် ကောင်းကင်ဘုံမှသက်ဆင်းလာပေးသည့် နတ်ဘုရားတစ်ပါးလိုပင်!

အံ့အားသင့်မှုများအလယ်မှာပဲ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် သူ့ကိုကျော်ဖြတ်သွားကာ ရှေးဟောင်းလူဝံမျိုးနွယ်စုမှအကြီးအကဲများရှိရာသို့ ဆက်လျှောက်သွားခဲ့သည်။

အကြီးအကဲများအပေါ်သို့သက်ရောက်နေသည့် ဖိအားကတော့ ပို,ပိုလို့သာ တိုးများလို့လာသည်။ သူ့တို့အင်အားအကုန်ထုတ်သုံးထားကာ ဝိညာဉ်စွမ်းအားများကို ရူးသွပ်လုနီးနီး လှည့်ပတ်နေတာတောင်မှ လွယ်လွယ်ကူကူမတ်မတ်ပြန်မရပ်နိုင်သေးပေ။