ပြိုင်ဘက်ကင်းအသန်မာဆုံး သခင်ကြီး

အပိုင်း ၁၇၉+၁၈၀

[Unicode]
ပြိုင်ဘက်ကင်းအသန်မာဆုံးသခင်ကြီးစာစဉ် ၁၂။ အပိုင်း ၁၇၉ ခြေ​ဆေး​ရေရဲ့အစွမ်း အံ့မခန်းပဲ

လုရှာင်ယန်သည် ကျူးကောကျီချုံ၏ရှေ့သို့ရောက်ရှိလာပြီး ကျင့်ကြံနည်းလမ်းကို သူမထံ​ပေးပို့​တော့မည်တွင် ကျူးကောကျီချုံသည် ရုတ်တရက် ချက်ခြင်းထလာပြီး လုရှာင်ယန်၏လက်ကိုကိုက်လိုက်သည်။

လုရှာင်ယန်: "လွှတ်လိုက်။"

သို့သော်လည်း ကျူးကောကျီချုံက လက်မလွှတ်ခဲ့ပါဘူး။ ၎င်း၏ ကျင့်ကြံမှု အလွန်နည်းသော အခြေအနေတွင်၊ ဖုတ်ကောင်သည် ၎င်း၏ သွေးဆာသော ဆန္ဒကို ရိုးရှင်းစွာ မထိန်းချုပ်နိုင်ပေ။

လုရှာင်ယန်က မကူညီနိုင်ဘဲ ခေါင်းယမ်းလိုက်သည်။ သူမခေါင်းလေးကို ရိုက်လိုက်ပြီး သူမခေါင်းကို မြေပြင်ပေါ်သို့ ဖိချထားလိုက်တော့သည်။ ဘယ်လောက်ပဲ ရုန်းကန်နေရပါစေ သူမ ရုန်းမထွက်နိုင်တော့ပါ။

နောက်ဆုံးတွင်၊ သူမ၏ ကျင့်ကြံမှုမှာ အလွန်အားနည်းပြီး မြေတွင်းအပေါက်သည် အလွန်တင်းကျပ်သည်။ သူမ ဆွဲမထုတ်နိုင်တာက သာမန်ပါပဲ။

"မင်းဘာလို့ ဒီလိုလုပ်ရတာလဲ၊ ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် မင်းငါ့ရဲ့ အကာအကွယ်တွေကို မချိုးနိုင်ဘူး။ မင်းငါ့ကို ကိုက်ရင်တောင် ငါ့သွေးကို မယူနိုင်ဘူး။"

သူစကားပြောနေစဉ်တွင် လုရှာင်ယန်သည် သူ၏လက်ချောင်းများကို ပွတ်ဆွဲလိုက်ပြီး ကျူးကောကျီချုံ၏ ခေါင်းနောက်ဘက်သို့ ရွှေရောင်အလင်းတန်းတစ်ခု ဝင်ရောက်လာသည်။

မကြာခင်မှာပဲ ရုန်းကန်နေရသော ကျူးကောကျီချုံသည် တည်ငြိမ်လာသည်။

ထို့နောက် လုရှာင်ယန်သည် ကျူးကောကျီချုံကို မြေပြင်မှ ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။ ဒီတစ်ခါတော့ ကျူးကောကျီချုံက သူ့ကို ကိုက်ဖို့ မကြိုးစားတော့ပေ။

ကျင့်ကြံနည်းလမ်းသည် သူမ၏ခန္ဓာကိုယ်တွင် တိုးတက်ပြောင်းလဲလာကာ သူမ၏မှတ်ညဏ်များကို စုစည်းရန် ကူညီပေးနေသည်။

လုရှာင်ယန်သည် သူမ၏ သွားစွယ်များကို ကြည့်ရင်း ခဏတာ တိတ်ဆိတ်နေသည်။