ပြိုင်ဘက်ကင်းအသန်မာဆုံး သခင်ကြီး

အပိုင်း ၁၈၇+၁၈၈

[Unicode]
အပိုင်း ၁၈၇မင်းကို အခါတစ်​သောင်းသတ်မယ်

အုန်း...

နောက်ထပ် ထိတ်လန့်တုန်လှုပ်ဖွယ် ပေါက်ကွဲသံတစ်ခု ထွက်ပေါ်လာပြီး ကမ္ဘာကြီးသည် နေ့ခင်းဘက်ကဲ့သို့ အဖြူရောင်ဖြင့် ဖုံးလွှမ်းသွားသည်။

တွင်းနက်ကြီးဖြစ်သွားပြီဖြစ်သော နေရာသည် ပို၍ကြီးမား၍ နက်ရှိုင်းစွာ ပေါက်ကွဲသွားသည် ။

အလင်းပျောက်ပြီး အရာအားလုံး ပျောက်ကွယ်သွားသောအခါ ဆယ်မိနစ်ပင် ကုန်ဆုံးသွားခဲ့ပြီဖြစ်သည်။

လေထဲတွင် သွေးတစ်ဆုပ်သည် တဖြည်းဖြည်း သိပ်သည်းလာပြီး နောက်ဆုံးတွင် ဖုန်းအောက်ထျန်း အဖြစ်သို့ ပြောင်းလဲသွားသည်။

ယခုအချိန်တွင်၊ ဖုန်းအောက်ထျန်း၏အဝတ်အစားများ လုံးလုံးကွဲကြေနေပြီး၊ သူ၏ သိုင်းဘုရင်အဆင့်ချပ်ဝတ်တန်ဆာသည်လည်း အပိုင်းပိုင်းကွဲသွားခဲ့ပြီဖြစ်သည်။ သူ့အဝတ်အစား၏ ပိုးချည်မျှင်များသည် လေထဲတွင် လွင့်နေ၏။

"လင်းရှင်းရွှယ်၊ မင်း ဒီတစ်ခါ ဘယ်လို ရှင်သန်မလဲ ငါသိချင်တယ်။"

ဖုန်းအောက်ထျန်း၏ ပါးစပ်ထောင့်သည် အနည်းငယ် ကွေးသွားသည်။ သို့သော် သူ ဘဝင်မြင့်​နေစဉ် နောက်တစက္ကန့်တွင် မတော်တဆမှုတစ်ခု ထပ်မံဖြစ်ပွားခဲ့သည်။

ပြင်းထန်စွာ ဒဏ်ရာရသွားသော ဝိညာဉ်သည် လေထုထဲမှ လွတ်​မြောက်သွားကာ မြေပြင်ပေါ်သို့ လဲကျသွားသည်။

ဖုန်းအောက်ထျန်း အံ့အားသင့်သွားသော်လည်း သူသိပ်မတုန်လှုပ်ပေ။ ခဏကြာတော့ သူက လှောင်ရယ်သည်။

"မင်းက တော်တော် အရည်အချင်းရှိတယ်။ မင်းရဲ့ ဝိညာဉ်ကို လွတ်သွားအောင်လုပ်ပြီး ငါ့ရဲ့ တိုက်ခိုက်မှုကို ရှောင်ရှားဖို့ လျှို့ဝှက်နည်းကို မင်းတကယ်သုံးခဲ့တယ်။"

ဒါ​ပေမယ့် မင်းရဲ့ အထွတ်အထိပ်ခွန်အားနဲ့တောင် မင်းဟာ ငါ့ကို မယှဉ်နိုင်ခဲ့ဘူး။ အခု မင်းရဲ့ ဝိညာဉ်ပဲ ကျန်တော့တဲ့အချိန် ပြောဖို့တောင် လို​သေးလို့လား။"

သူစကားပြောနေစဉ်တွင် ဖုန်းအောက်ထျန်းသည် လေးလံသောခြေလှမ်းကိုလှမ်းကာ လင်းရှင်းရွှယ်ဆီသို့ ချက်ချင်းပြေးသွားသည်။