နတ်ရေးတဲ့ ရွှေဖူးစာ
or ရွှေမင်းသားရဲ့ ကြင်ရာတော်
အခန်း (၁၆)
.
" အဲ့တော့ မင်းက UKကိုလည်း ပြန်မသွားချင်သလို၊နန်းတော်ထဲကိုလည်း မသွားချင်ဘူးပေါ့ "
" အင်း။တေး ကြောက်ဖို့ကောင်းတဲ့ မင်းသားရဲ့မယ်တော်နဲ့ အမတ်ချုပ်ကြီးတို့သားဖနဲ့ မတွေ့ချင်တော့ချင်ဘူး။သူတို့ဆီမှာ မကောင်းတဲ့ အငွေ့အ သက်တွေခံစားနေရ... အယ် တေး ပြောတာကလေ ဟို ဟို...."
တေးမှာ ပြောမိပြီးကာမှ စီနီယာက အမတ်ချုပ်ကြီး သားဆိုတာကို သတိရတော့သည်။သတိရတာနဲ့ စကားကိုရပ်လိုက်ပေမဲ့... ပြောမိသွားတာမို့
တေးမှာ စီနိီယာ့ကို မျက်နှာလည်းပူပြီး၊အားလည်
နာမိ၏။
" မင်း စိတ်ထဲ ရှိတဲ့အတိုင်း ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပြောလို့ရတယ်။အမတ်ချုပ်ကြီးက ငါ့အတွက်
အဖေနေရာမှာ နေရာပေးထားတာကလွဲရင်၊သူစိမ်းတစ်ယောက်ပဲ။အဲ့ဒါကြောင့် သူနဲ့ပတ်သက်လို့ ငါ့ကို အားနာစရာမလိုဘူး "
" စီနီယာက အမတ်ချုပ်ကြီးနဲ့ အတူနေပြီး၊စကား
မပြောဘူးလား... "
တေး ပြောတော့၊စီနီယာ ခပ်မဲ့မဲ့ရယ်ပြီး...
" အဟင်း အာဏာနဲ့အပျော်အပါးကလွဲရင်၊ဘာမှမသိတဲ့ လူတစ်ယောက်နဲ့ ငါက အတူနေစရာလား "
" ဒါဆို စီနီယာ က... "
တေး, ဆက်မေးဖို့ မသင့်တော့ဘူးထင်တာကြောင့် စကားကိုရပ်လိုက်သည်။
" ငါ ငါးနှစ်သားအရွယ်မှာ အဖေက အပြင်ကမိန်းမတစ်ယောက်နဲ့ မှားယွင်းမိတယ်။အဲ့မိန်းမနဲ့ရတဲ့ကလေးနဲ့ အဲ့မိန်းမ ကို အိမ်ပေါ်ခေါ်တင်လာတဲ့ နေ့ကတည်းက ငါ့အမေက ငါ့လက်ကိုဆွဲပြီး၊အဖေ့အိမ်ကနေ ဆင်းလာခဲ့တယ်။မိဘတွေပေးစားလို့ ယူရတယ်ဆိုတဲ့ အကြောင်းပြချက်နဲ့ အမေ့အပေါ်မှာ ကြင်နာမူ့မရှိတဲ့ အဖေ့ကို ငါလည်း နာကျည်းတာကြောင့် အဲ့နေ့ကတည်းက အဖေ့ကို မတွေ့တော့ဘူး။အဖေက လာတွေ့ရင်တောင် ငါက ရှောင်ဖယ်နေခဲ့တယ်။ငါ့အဒေါ်ဖြစ်တဲ့ မိဖုရားကြီးကလည်း အဖေ့ရဲ့နောက်မိန်းမကရတဲ့
ငါ့ရဲ့ဖအေတူ၊အမေကွဲညီမလေးကို ငါ့ထက်ပိုချစ်တယ်။အဲ့ဒါကြောင့် ငါ့အတွက် အမေက အဖေ ဖြစ်သလို၊အမေလည်း ဖြစ်တယ်။ငါ့အတွက် အဖေမရှိရင် ဖြစ်ပေမဲ့... အမေမရှိရင်တော့ မဖြစ်ဘူး "
