နတ်ရေးတဲ့ ရွှေဖူးစာ
or ရွှေမင်းသားရဲ့ ကြင်ရာတော်
အခန်း (၆၉)
.
" သား သတိရလာပြီ အမေ့သားလေး သတိရလာပြီပဲ ဟင့် ဟင့် "
ဒေါ်နမ်းပန်းဆမ်မှာ သတိပြန်ရလာတဲ့ သားကိုကြည့်ပြီး ဝမ်းသာလွန်းလို့ ငိုပင်ငိုမိသည်။
" အဟင်း ကျွန်တော်သတိရလာတာက အမေပျော်ရမှာ မဟုတ်ဘူးလား... ဘာလို့ ငိုနေတာလဲ။ကျွန်တော့်ကိုသတိပြန်မရစေချင်လို့လား... "
" ဒီကောင်လေး ဘာတွေလျှောက်ပြောနေတာလဲ။အမေက ဝမ်းသာလို့ငိုမိတာပေါ့။ဘာက်ို သတိမရစေချင်တာလဲ။အမေကိုစိတ်မကောင်းအောင်လို့ ပြောနေတယ် "
ဒေါ်နမ်းပန်းဆမ်မှာ သားဖြစ်သူ၏ စကားများကြောင့် ဝမ်းသာလို့ငိုတာတောင် ကောင်းကောင်းမင်ိုနိုင်ဖြစ်ရသည်။သား အခုလိုပြောတာသည်လည်း အမေဖြစ်တဲ့ ကိုယ့်ကိုမငိုအောင်လ်ို့ တမင်ပြောနေတယ်ဆိုတာလည်း သိပါတယ်။
" ရောက်နေတာလား... ထပ်မတွေ့ရတော့ဘူးလို့
ထင်နေတာ။သတိပြန်ရရချင်း မင်းကိုတွေ့ရတာ
အရမ်းဝမ်းသာမိတယ်။ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်လည်း
အရမ်းကံကောင်းတဲ့ လူလို့လည်းထင်မိတယ် "
စျာန်,အမေနှင့်စကားပြောနေစဥ် ကုတင်ဘေးမှာ ခြေစုံလာရပ်ပြီး ကြည့်နေတဲ့ ချစ်ရတဲ့ သူလေးကို
သတိပြန်ရရချင်း မြင်တွေ့ခွင့်ရတာရကြောင့် ရင်ထဲမှာ အတိုင်းမသိပျော်သွားရသည်။
" အရမ်းဝမ်းမသာနဲ့အုံး စီနီယာ့ကိုလာတွေ့တာ
ဒါက ပထမဆုံးနဲ့နောက်ဆုံးပဲ။စီနီယာ သတိပြန်ရမလာခဲ့ရင်လည်း နောက်ထပ်လာကြည့်မှာ မဟုတ်ဘူး "
နူတ်ကနေသာ စကားကြမ်းကြမ်းတွေပြောနေတာ။
စိတ်ထဲမှာတော့ စီနီယာပြန်သတိရလာတာကို ဝမ်းသာနေမိတာ တေးကလွဲ၍ မည်သူမှ သိလိမ့်မည် မဟုတ်။
" နားလည်ပါတယ်။ဒီလိုလေး တွေ့ခွင့်ရတာကိုပဲ
ကံကောင်းနေပါပြီ။နောက်ထပ်လည်း မင်းဆီကနေ ဘာကိုမှ မမျှော်လင့်ပါဘူး။ဒီအနေအထားလေးကိုပဲ အမြဲအမှတ်ရနေမှာပါ "
