Unwanted Husband/kookjin

First time things

- نه سوکجین گفتم نه-

+ اما اینجا تنهاس. چطوری انقدر سنگدلی؟

در حالی گفت که گردن بم رو بغل کرده بود، و سرشو بالا گرفته بود تا بتونه به جونگکوک نگاه کنه.

پسر بزرگ تر آهی کشید.

- جین اون یک سگ بزرگه و پر انرژی، اونقدری که توی فضای باز راحته توی آپارتمان نیست-

+ هر روز میبریمش بیرون- اصلا خودم میبرمش، قول میدم.لطفا؟!

لباشو داد بیرون و بدون پلک زدن به آلفا خیره شد.
نمیدونست خطای نوره یا نه ولی دید که چشمای قهوه ای تیره تر شدن و جونگکوک مانند خودش بهش زل زد.
با اینکه قبلا میتونست اون نگاه رو نگه داره و به هیچ وجه کنار نمیکشید چون باید 'مسابقه' رو میبرد؛
الان احساس میکرد که گرمایی از سینش شروع شده و کم کم داره به صورتش میرسه، هرچه بیشتر میگذشت بالا نگه داشتن سرش سخت تر میشد.
پس بعد از گذشت چند لحظه نگاهشو دزدید. و خودش رو با نوازش دادن بم که در جواب لیسش زد سرگرم کرد.

در کنار صدای تپش تند قلب در گوشش، صدای دوباره آه کشیدن جونگکوک رو شنید.

- باشه فقط-

+ واقعا؟!-

- آره ولی-

+ مطمئنی؟! دیگه نمیتونی نظرتو عوض کنی حالا که قبول کردی.

- عوض نمیکنم اما-

سوکجین از جاش پرید و دستاشو بهم زد. انگار که بم هیجانش رو احساس کرده بود و اونم شروع کرد به دم تکون دادن و دورش چرخیدن.
با دو دستش صورت سگ رو گرفت و خندید وقتی میدید زبون درازشو بیرون میاره تا بتونه لیسش بزنه.

+ خوشحالی که میتونی باهامون بیای؟! آره؟ آره؟! معلومه که هستی بم کوچولو، منم هستم- آههه لطفا انقدر صورتمو لیس نزن!-

هر دفعه که بم لیسش میزد، با آستین سریع خیسی رو پاک میکرد و این پروسه چندبار تکرار میشد چون بم خیال تسلیم شدن نداشت.

یجورایی یاد یک نفر مینداختش.

سرشو به سمت جونگکوک گرفت.
آلفا داشت با لبخند نرمی بهشون نگاه کرد و سوکجین دوباره با گونه های گرم شده سرشو پایین انداخت.

سپس گلوشو صاف کرد و گفت:

- چی میخواستی بگی؟!

جونگکوک با صدایی که کمی خش دار بنظر میرسید جواب داد:

+ امم- هیچی- فقط میخوای الان بریم خونه؟!

||خونه

سوکجین با خودش فکر کرد که کِی آپارتمان جونگکوک براش تبدیل به خونه شده بود، انگار که یک حقیقت عوض نشدنی بود؛ انگار همیشه همین بوده.

و قراره همین بمونه.

جلوتر رفت و دست بزرگ آلفا رو گرفت. دید که لحظه ای چشمان درشت قهوه ای درشت تر شدن.