Hikaye Henüz Bitmedi

Bölüm 16

"Dün söylediğim gibi, seni tekrar görmeyi sabırsızlıkla bekliyorum."

"Evet."

Bu işi Todd ailesi değil, kendi adı altında başarıya taşıyacak. Tüm zenginlik ve şerefi Todd'a bırakacak. Her şeyini kaybettikten ve onları harabeye dönmüş halde gördükten sonra Irene'in yanına gidecekti.

Azela kendinden emin bir bakışla başını kaldırdı.

"İyi."

Onun güçlü cevabını duyan Zagnac pişmanlık duymadan yataktan kalktı ve büyüleyici bir gülümsemeyle oradan ayrıldı. Yine hafif adımlarla pencere pervazına doğru yürüdü.

Azela geriye bakıp bakamayacağını merak ediyordu. Ancak belli bir süre içinde enerjiyi doldurmanın yeterli olduğunu söyledi, yani belki bugün değil…?

Yine de kısılmış gözlerle onun sırtını izlerken sonuna kadar gergindi.

"Ben gittikten sonra elbiseni çıkar. İçinde havasız görünüyorsun.”

“….!”

Pencere pervazında oturan Zagnac yavaşça elini salladı ve son sözlerini sanki onunla dalga geçiyormuş gibi şakacı bir şekilde bırakarak tıpkı dün geceki gibi ortadan kayboldu.

Onun pencereden kaybolduğunu görünce dünkü gibi ne şaşırdı ne de telaşlandı. Bir günde alışmış gibiydi.

Açık pencereden ay ve yıldızlar gökyüzünde parlıyordu. Derinlik olmadan parlayan mor gözleri hatırladığında düşündü. Ayı ve yıldızları gökten alıp gözlerine koymuş olmalı.

Battaniyeyi indirip elbiseyi çıkarmak üzere olan Azela aniden tekrar pencereden dışarı baktı. Yatak odasını ve parıldayan gökyüzünü aydınlatan ay ve yıldızlar bir şekilde gözbebekleri gibiydi.

Sonunda battaniyeyi ve elbiseyi sıcak ve zahmetli bir şekilde çıkarmayı başardı.

***
"Seni kahvaltıya getirmem istendi."

Sabahın erken saatlerinden itibaren Azela, Daniel'in gönderdiği hizmetçinin anlattığı hikaye karşısında kaşlarını çattı.

Birlikte kahvaltı yapmak...?

Yaklaşık bir yıldır böyle bir şey olmamıştı. O da aynı fikirde olmasına rağmen bunun iyi bir şey olmadığı açıktı.

Artık onlardan kaçınması için hiçbir neden kalmamıştı. Üstelik ne yaparsa yapsın yatak odasına gelip ortalığı karıştıran kişi Daniel'dı. En azından Daniel'in yatak odasına girmesini istemiyordu.

Yatak odasından çıkıp çekmecesinde incelikle katladığı kağıdı aldı.

"Sen buradasın."

Yemek odasına girdiğinde önce Daniel ile Sylvia'nın yan yana oturduğunu gördü. Bunu gören Azela sessizce Daniel'ın karşısına oturdu. O da bunu hafife almış görünüyordu. Görünüşe göre ikisi o gelmeden önce yemek yemeye başlamışlardı.

Geçmişteki gibi olsaydı bu görüntüden rahatsız olurdu ama şimdi bunun bir önemi yoktu.

İkisine anlamsız bakışlarla bakan Azela sofra takımını alıp bir ısırık alırken Daniel sakin bir şekilde onunla konuştu.

"Dük Ferial'ı tanıyor musun?"

"Öksürük öksürük."

Daniel'in aniden Zagnac'tan bahsetmesiyle irkilen Daniel sürekli boğuluyor ve öksürüyordu. Yanında duran hizmetçi kayıtsızca ona su verdi ve bir nedenden dolayı Daniel sabırla öksürüğünün geçmesini bekledi.