Hikaye Henüz Bitmedi

Bölüm 4

Azela'nın soğuk yüzüne bir üzüntü gölgesi düştü. Belki de Sylvia onun ifadesinden cevabı okudu ve sevimli bir şekilde özür dileyen bir sesle söyledi.

"Üzgünüm. Kontes Todd yüzünden ağlamadım, sadece dün yaşadığım yoğun duygulardan dolayı oldu... Daniel'a bunun Madam yüzünden olmadığını söylememe rağmen o seni bulmak için çabaladı. Bilirsin, Daniel'in kişiliğini."

Azela biliyordu. Sylvia'dan daha iyi biliyordu. Uzun zamandır birlikteydiler ve onun vefasız kişiliğini, çabuk yorulan kişiliğini, haklılık karşısında nasıl davrandığını, sinirlendiğinde hiçbir şeyi dinlemeyip aklına geleni yaptığını biliyordu. Onu herkesten daha iyi tanıyan kişi oydu.

Azela titreyerek yumruklarını sıktı. Aksi halde, bir zavallı gibi buradan kaçıp gidecekmiş gibi hissediyordu.

"Kontes Todd'la arkadaş olmak istiyorum. Artık bir arada kalmalıyız."
"......."
"Eğer senin için de sakıncası yoksa...... Çünkü biz gerçek kız kardeşler gibi anlaşabiliriz. Bir erkeği tekeline almak zorunda olmak ya da buna benzer bir şey umurumda değil."

Umrunda değil mi? Şimdi bunun anlamı bu muydu? Boş yere gülümseyen Azela farkında olmadan elini kaldırdı ve her türlü mücevherle ağırlaşmış gözlerini ovuşturdu. Gözlerinin kenarlarından yaşlar akıyor, sanki gözlerine mücevher tozu kaçmış gibi karıncalanıyordu.

"İyi misin? Bu şekilde ovuşturursanız gözlerinize zarar verir. Kontes'in makyaj konusunda kötü olduğu söylendiği doğru."

Sylvia'nın endişeli ses tonu üzerine Azela gözlerini ovuşturmayı bıraktı ve arkasına baktı. Sylvia'nın yüzünde hâlâ hoş bir gülümseme vardı.

"...... Daniel öyle mi söyledi?"
"Evet, Daniel bazen bana Kontes hakkında konuşuyor. Bana makyajını sade tutacağını ve kendine güvenen bir insan olduğunu söyledi. Ve senin yatakta çok asil bir insan olduğunu söyledi. Tabii ki, bunu kötü karşılamaya hiç niyetim yok, bu yüzden endişelenmeyin. Kontes Todd'a da benden bahsetti mi hiç?"

Sonuçta söylendiği gibi Azela, Sylvia'nın aksine ağır makyaj yapmıyordu, inatçıydı ve güçlü bir kişiliğe sahipti ve yatakta bir asil gibi sertleşmişti. Azela alt dudağını ısırdı ve dağılmış yüzüyle Sylvia'ya baktı. Sylvia'yı her gördüğünde sıcak güneş ışığı gibi parlayan bir kadındı. Uzun süredir kendisine bakan Azela farkında olmadan dudaklarını açtı.

"Neden Daniel?"
"Evet?"
"Görünüş açısından..."
Sylvia'nın daha iyi bir adamla tanışmasını diliyordu. Azela, tüküremediği kelimeleri yutarak dudaklarını ısırdı.

"Ah, neden daha iyi bir adamla tanışmadığımı mı soruyorsun?"

Ancak bunu hemen fark eden Sylvia, Azela çok tatlıymış gibi gülümsedi ve sakince sordu. Azela yanıt vermeyince Sylvia çenesini sıktı ve sevimli bir "Hımm" mırıldanarak bakışlarını yukarı kaldırdı. Aynı kadının gözünden bile her hareketi sevimli ve tatlıydı.

"Kontes hiç böyle hissetti mi? Başarı hissi."
"...... Başarı hissi?"
"Evet, bir erkeği başka bir kadınla benim yapmanın getirdiği başarı duygusu."

Sylvia'nın sözleri üzerine Azela'nın kalbi yeniden güm güm attı. Artık hangi ifadeyi kullanması gerektiğini bile bilmiyordu. Gülmeli mi, yoksa onun önünde aptal gibi ağlamalı mı?

Azela'nın şaşkın ifadesine rağmen Sylvia sanki komikmiş gibi bir gülümsemeyle sözlerine devam etti.

"Ne kadar heyecan verici ve güzel, bunu yaşamamış olanlar nasıl bir his olduğunu bilemeyecekler. Ayrıca kendisi zaten doğrulanmış bir adam, değil mi? O başka bir kadın tarafından bile doğrulanmış bir adam, öyleyse neden benden tekrar düşünmemi istiyorsun?"