Hikaye Henüz Bitmedi

Bölüm 64

"Daniel ve bu malikanedeki diğer insanların bilmemesi için bir neden var mı?"

Sylvia'nın gözleri onun fısıltısı karşısında istikrarsızca titredi. İnce vücudu titriyordu. Acınası derecede küçük görünüyordu çünkü son zamanlarda vücuduna güç ve sağlamlık kazandıran Azela'dan açıkça farklıydı.

"Ho, nasıl...?"

Azela'ya şaşkın bir bakışla baktı.

Üzgün ​​Sylvia'ya acınası bir bakışla bakan Azela uzanıp ince yanaklara dokundu. Avuçlarının sertliği öncekinden biraz farklıydı. Daha sonra avucunda açıkça hissedilen buruşmuş deriye hoş bir gülümseme çizdi.

"Sana söylemiş miydim...?"

Sylvia'nın sallanan gözleri güçlü yüzüyle doluydu. Gözlerindeki yansımasına bakan Azela, şeytan gibi baştan çıkarıcı bir sesle sözlerine devam etti.

"Bu malikanede... Hiçbir şeyin yok."

Azela parlak bir gülümsemeyle gülümsedi.

* * *

"Zehri de sen mi yaptın?"

"...."

Tuvalet masasının önünde oturan Azela ıslak saçlarını tarayarak sordu.

Arkasında duran Lina, Madam'ın sorularına cevap vermeden sadece parmaklarını oynatabiliyordu. Uyumadan önce Hanımının saçını taramak onun görevi olmasına rağmen Azela bunu reddetti.

"...Cevap almak için aynı soruyu kaç kez sormam gerekiyor?"

"Ben, ben..."

"Eğer buna cevap vermek zorsa başka bir soru soracağım."

Bunu söyleyerek saçını taradığı tarağı bıraktı ve vücudunu çevirdi. Bacak bacak üstüne attığını gören Lina, yüzünde gergin bir ifade sergiledi. Kızın alnından ter damlıyordu.

Azela ıslak saçları saçlarının arasından geçerken sordu.

"Sylvia'nın kışkırtmasıyla bana zarar vermeye mi çalıştın?"

"Bu, bu doğru değil."

"Beni incitmek istemedin...? İçinde zehir var."

"O, bu..."

"Benim hizmetçim olman planlanmış mıydı?"

Gözyaşları akan Lina, sorusu karşısında şiddetle başını salladı. Kızın cevabını duyan Azela bakışlarını indirdi. Garip. Belki de akşam yediği yemeğin yeterince sindirilememesinden kaynaklanıyordu.

"Ben, özür dilerim. Hanımefendi. Gerçekten öyle bir niyetim yoktu... O kokulu mumdan haberim bile yoktu."

Gözlerinin kenarlarında biriken yaşlar sonunda Lina'nın yanaklarından aşağı akmaya başlamıştı. Azela'ya yalvarmaya başlamadan önce aceleyle yere diz çöktü ve ellerini birleştirdi. Kızın turuncu saçları açık pencereden gelen rüzgarla dalgalanıyordu.

"Öyle, gerçekten öyle. Bayan Sylvia birçok genç kızın kullandığını söylüyor... O, eğer hanımefendiye verirsem hoşuna gider dedi... Ş-o dedi, yaptığı kötü şeylerden dolayı bir özürdü bu... Gerçekten çok iyi oldu niyetler...... !"

"Buna iyi niyetle inandığını ve o zehri benim üzerimde kullandığını mı söylüyorsun?"

"Kötü sonuçları olacağını bilseydim bunu yapmazdım!"

"...."

Azela, önünde dizlerinin üzerinde ağlayan Lina'ya ifadesiz bir yüzle baktı. Turuncu saçları dalgalanıyordu ama o Irene değildi... Irene'e benziyordu ama önünde hayatı için yalvaran kız Irene değildi.