Hikaye Henüz Bitmedi

Bölüm 66

Azela'nın kanepeye çöktüğünü gören Zagnac kaşlarını çattı.

Sanki onu ilk kez görüyor gibiydi. O, çürümüş bir ağaç gibiydi. Biraz çiçek açtığını düşünse de yine böyleydi.

Öfkesini işaret parmağıyla bastıran Zagnac kaşlarını çattı. O kişiyi bir an önce bulup öldürmek, çiçek açmasını istiyordu. Eğer onun orijinal kişiliği olsaydı öyle olurdu.

Ama yapmadı.

O diğer insanlardan farklıydı. İntikamını almak için harekete geçen kişi o olsaydı asla mutlu olmazdı. Meyve vermeyecekti. Zagnac boş bir bakışla havaya bakan Azela'ya bakmak için başını çevirdi.

"...Yakında başkente döneceğim."

"Ne?"

Azela onun sözü üzerine başını çevirdi.

Şu ana kadar bunu düşünmemişti ama Zagnac bir süreliğine buraya gelmişti. Burası Dük Ferial'in geçici ikametgahıydı -ana ikametgahı değil- dolayısıyla elbette tekrar başkente dönmek zorunda kaldı.

Bir süre ona baktıktan sonra hiçbir şey söylemeden gözlerini başka tarafa çevirdi.

Onun ortadan kaybolması düşüncesi onu garip bir şekilde boğuyordu. Bu durumda Zagnac bile kaybolsa... Bunu hayal etmek bile korkunçtu. Sanki zar zor nefes alabildiği bir çıkış yolu yokmuş gibiydi.

Azela'nın sanki nefesinde boğuluyormuş gibi ifadesine bakan Zagnac kısa bir süre içini çekti ve dudaklarını açtı.

"Benimle gelmeye ne dersin?"

"...Ne?"

Onun önerisine şaşırmış görünüyordu. Yine de ifadesi ciddiydi. Bu, bir ara Veliaht Prens Chises'ten duyduğu bir teklif olsa gerek. O sırada Azela intikam almayı cesurca reddetti... Ancak bu sefer almadı.

Hiçbir şey söylemeden parmaklarını oynatırken Zagnac onun karşısına oturdu.

"Aslında sana gelmemin bir nedeni var."

"Sebep?"

"Seni ilk gördüğümde... Seni gökyüzünde süzülürken bulduğumu ve bu yüzden pencereden girdiğimi düşünmüyorsun, değil mi?"

"...."

Azela sorusuna cevap vermedi. Bir düşününce onu nasıl buldu? Hangi sebeple onu bulmaya geldi? Aslında bunu hiç düşünmemişti.

Cevap vermeyince Zagnac tekrar söyledi.

"Yardım için sana geldim."

"...Yardım?"

"Evet, yardım edin... Geçen sefer ne dediğimi hatırlıyor musunuz bilmiyorum ama hayatımın peşinde olan insanlar var."

"Hayatından sonra...?"

"Evet. Son saldırı da onun emriydi."

Zagnac uzun bacağını yavaşça karşı bacağının üstüne koydu, başını bir yana eğdi ve çenesini dayadı.

Saldırı... Azela hatırladı. İmparatorluk sarayını ziyaret edeceğini söylerken daha sonra avucunu yaraladı. O zamanlar konuşmak konusunda isteksiz olduğunu hatırladı.

Ona saldıran 'o' kimdi? Zagnac ondan ne tür bir yardım isteyebilirdi ki? Ayrıca onun yardımının saldırıyla ne alakası var? Sorularla doluydu. Ancak Azela, aceleyle bir soru sorarsa daha fazla söz söylememek için ağzını kapattı. Devam edebilmesi için başını dikkatlice salladı.

Azela hiçbir şey söylemeyince Zagnac tekrar devam etti.

"...Aslında sana eskort şövalyem olmanı teklif etmek için buradayım."