Hikaye Henüz Bitmedi

Bölüm 84

Livia katlandığı küçük nefesini dışarı verdi ve üzgün bir yüz ifadesine büründü.

Azela tekrar adım atarken kolunu tuttu ve onunla birlikte yürümeye başladı. Livia önüne bakmıyordu. Bunun yerine başını eğdi ve yürürken yeni ayakkabılarına bakarak yere baktı.

"Ama sana ne istersen yapmanı söylediğimi hatırlıyor musun?"

“….?”

Salona vardıklarında Azela kollarını kısaca indirdi ve elbisesini yeniden düzenledi. Livia'nın ona ağlamaklı bir yüzle baktığını gören Azela, onu küçük bir kız kardeş gibi görünce kahkahalara boğuldu.

"Bence elinden gelenin en iyisini yaptığını görmek harika."

Daha sonra sıkı sıkıya kapalı olan salonun kapısını açtı.

Kapı açıldığında içeride çay keyfi yapan Zagnac bakışlarını çevirdi. Livia'nın farklı bir elbiseyle ayakta durduğunu görünce gülümsedi ve ayağa kalktı.

“…bana yakışıyor mu?”

Livia yeni halıya bakarken, daha önce yaptığından utanarak başını eğerek kızaran bir yüzle sordu. Zagnac, Livia'ya doğru yürürken gülümseyerek başını salladı.

"Bu güzel."

Livia bu övgüyle birlikte eğik başını kaldırırken parlak bir şekilde gülümsedi. Ancak bakışları onun üzerinde değildi. Zagnac'ın bakışlarını takip etti ve başını çevirdi.

"Elbise."

Bakışları salonun kapısında duran Azela'ya döndü. Livia'nın aydınlanan yüzü sanki kara bulutlar toplanmış gibi karardı.

Azela'ya bakarken parlak, güneşli bir gülümsemeyle sonunda Livia'ya bakmak için başını çevirdi.

Kollarını hafifçe ona doğru uzatırken Livia elbiseyi değil neye benzediğini sormak istedi. Ancak ağzından çıkacak cevaptan korktuğu için sonunda dudaklarını kapattı ve elini uzanmış kolunun üzerine koydu.

Zagnac, Livia'ya saygıyla hizmet etti.

Ona kanepeye kadar eşlik eden adam, karşısındaki kanepeye oturdu. Masada yeni bir tatlı zaten oturuyordu. Zagnac'ın sorduğu sırada Livia bir yudum aldı.

"Şimdi soracağım."

“….”

“Buraya kadar neden geldin?”

Bu soru üzerine ağzında biriken tükürük tamamen yok oldu. Önündeki tatlıya baktığında bile yemek istemedi. Livia, salonun kapısını kapattıktan sonra yürürken başını çevirdi ve Azela'ya baktı.

"Nedeni basit."

"Evet."

“Buraya profesyonellik için geldim…”

'Bana evlenme teklif ediyorum' demek üzere olan Livia, Azela Zagnac'ın arkasında dururken otomatik olarak dudaklarını kapattı. Vakur bir ifade ve duruşla orada dururken az önce sahip olduğu nazik ifadeyi artık silmişti.

Livia onun yüzüne bakarken Azela sonunda başını hafifçe onun bakışlarından uzaklaştırdı.

Bunu gören Livia'nın yüzü endişeyle doldu. Kesinlikle kararlılığını daha önce toplamıştı ama Azela'nın yüzünü görünce o cesareti kaybolmuştu. Küçük kız, kendisine iyilik yapan ilk kişiden nefret edilmesini istemiyordu.

Zagnac'a söyleyeceği 'benimle evlen' sözü bir türlü ağzından çıkmamıştı... Yine de söylemekten başka çaresi yoktu.

Livia derin bir nefes aldı.