Bir saattir yıkanıyordu.Bedenindeki izler gitsin diye uğraşmıştı.Ancak bu izlerin hemen kaybolmayacağını biliyordu.Sonunda pes edip duştan çıktı.Ağlamaktan kızaran gözlerine baktı. "Gerçekten bunu hakettim mi?..." Dolabından kazak çıkartıp giydi.Yine akşam yemeyinde yalnızdı.Eskiden kalabalık sofralardan kalkmayan çocuk şimdi tek başınaydı.
"Anne?" Kapı dışarıdan anahtarla açılmıştı.Annesinin eve geleceğini beklemiyordu. "Afiyet olsun kuzum.İşim erken bitti geleyim dedim." Alışmıştı bu sahte gülümsemeye Alaz.Yine biri ekmişti annesini.Tekrar sofraya oturup çatalı aldı. "Alazcım,ateşin mi var?"
"Hayır,neden?" Kadın çantasını masaya bıraktı. "Kazak giymişsin oğlum.Hayatta giymezdin ne oldu birden?" Alazın kendine has tarzı vardı. "Anne aslında..." Gözleri dolmuştu,anlatırsa yükü hafiflerdi. "Hangi kız yemiş oğlumu,hadi söyle!Sen annenden mi utanıyorsun?" Vazgeçmişti.Çünkü asla ciddiye alınmıyordu.
"İyi geceler." Yemeyine dokunmadan odasına gitmişti.Hep yaptığı gibi kapıyı kilitlemedi.Bekliyordu,annesi gelecek saçlarını okşayacaktı.Böyle yirmi yıldır bekliyordu.
Şerefsiz:
Bak bakalım güzel olmuş mu?
Çapkın sikik:
Beter ol orospu çocuğu.
Şerefsiz:
Bunu o itin yanına bırakmam.
Çapkın sikik:
Geber,sikimde bile değil.
Ateşin attığı fotoğrafa bakmaktan uyuyamamıştı bile.Keyifle sırıtıyordu.Metenin Ateşe haddini bildireceğini biliyordu.Mete Alazın en iyi arkadaşıydı.MeteHANIM diye kaydetti onu.
Alaz:
İyi ki varsın METEEEE
MeteHANIM:
Uyu.
Yorum yapan aşkolarıma gelsin muahhhhh
ALAZ
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
