AVCI

93;Aşkın ızdırabı #1

"Mahir?" Kapıyı kapatıp arabaya yaslanan bedene bakıyordu.Oğuzu görünce kapıyı açmıştı. "Bin,seni ben bırakacağım." Derin nefes alıp arabaya binmişti.Mahir yine gözlerini ona değdirmemişti. "Bir şey mi oldu?" Direksiyonu sıkan parmaklar beyazlamaya başlıyordu.

"O gece için özür dilerim.Henüz net değilim,bana zaman verebilir misin?Gerçekten kestirip atmak istemiyorum çocuk.Olacaksa en güzeli olsun,ne dersin?" Mahirin nasıl biri olduğunu çözmüştü Oğuz.Duyguları varsa bile kabullenip en güzel şekilde ilerlemek istiyordu. "Tüm zamanlar senin olsun.Ben beklerim."

Kehribar gözler ona bakınca gülümsemişti.Mahire zaman verdiği için pişman değildi lakin kalbinde garip his vardı.Sanki eksik,yarım bıraktığı bir şey kanıyordu. "Babaannen nasıl?" İrkilip Mahire bakmıştı. "İ-iyi.Oğluyla zaman geçirmiş diye çok mutlu.Amcam da öyle tabii."

"Çıkışta seni alırım beraber geçeriz eve.Hem babaannene özür borçluyum.Sevgili torununu kaçırdığım için." Mahiri kafasıyla onaylayıp arabadan inmişti. "Teşekkür ederim." Ona gülümseyip gitmek için hareketlenmişti. "Oğuz!" Çocuğun bileğini tutup gitmesini engelledi. "Ne oldu?"

Yutkunup gözlerini kapattı.Hızla Oğuzun yanağına öpücük kondurup geri çekilmişti.Mahirin ani hareketiyle yüzü alev almıştı. "İyi dersler." Boğazını temizleyip arabasına bindi.Tozu dumana katıp gaza basmıştı.Oğuz elini kızaran yanaklarına koyup gülümsemişti.Koca adamın tatlı halleri en az gözleri kadar güzeldi.

Oğuz sınıfa girince tayfa tamamlanmıştı.Meteye selam verip Keremin yanına oturdu. "Alaz.Dün uyumadın mı lan?" Mete kolunu dürtünce kafasını kaldırmıştı. "Sal beni Mete." Yüzünü sola çevirip tekrar gözlerini kapatmıştı. "Bu aşk seni yoruyor dimi?O yüzden bu haldesin." Kapattığı gözleri yanaklarını ıslatmıştı. "Bu kadar şeyden sonra vazgeçmek ayıp olur dersen ağzına sıçarım.Gereken neyse yap ve toparlan.Savaşacak gücün yoksa hiç aşık olmamışsın demektir."

"Sorun ne biliyor musun?Savaşıyorum lan ama yinede sonuç alamıyorum.Dönüp dolaşıp aynı yere geliyorum.Çok sıkıldım Mete.Bitecekse bitsin artık dayanamıyorum." Alaza ağır gelen neydi bilmiyordu.Belkide kaybetmekten korktuğu için bu haldeydi.Sınıftan öyle bir öfkeyle çıkmıştı ki,peşinden gitmeye kimsenin cesareti olmamıştı. "Alaz!"

Koridorun sonundaki sınıfa gidiyordu.Kapıyı çalmadan içeri dalmıştı. "Alaz?" Ateş Efenin sesini duyunca kafasını kaldırmıştı. "Hepiniz dışarı.Hemen!" Efe dışında herkes dışarı çıkmıştı.Kaşlarını çatıp Alazın karşısına dikilmiş sinirden titreyen bedenine bakıyordu. "Ne yapıyorsun lan sen?"

"Dışarı Efe!" Efe Ateşe bakış atıp dışarı çıkmıştı. "Ne yapıyorsun dedim?" Ateş dişlerini sıkınca bakışları cebine koyduğu eline kaymıştı. "Niye saklıyorsun lan elini?Yine yüzüğü takmadın dimi?" Afallayan bakışlarla karşılaştığında kahkaha atmıştı.Çünkü haklıydı. "Senin derdin ne?!"

Yakasını kavrayan ellere baktı bu kez.Yüzüğü takmamıştı Ateş. "Haklıydın.Leylayı unutamadım.Kendimi onun benim yüzümden öldüğüne o kadar inandırdım ki unutmaya korktum.Rezil herifim dimi?Seni anlamaya çalışacaktım Ateş.Eğer o siktiğim yüzü parmağında görseydim yapacaktım,anlayacaktım!Kararımdan vazgeçtim."

Ateşi göğsünden itip parmağındaki alyansı çıkardı. "Bu gün Alazın yeniden doğduğu gün.Senden ve Leyladan vazgeçiyorum.Sen haklıydın,aşk bana göre değil.Bana yaşattığınız aşkın ızdırabını sikeyim lan." Yüzüğü Ateşin avcuna bırakıp çekip gitmişti.Az önce yaşananların bir rüya olduğunu sanıyordu.Ancak biraz sonra Ateş rüyadan uyanacaktı.

Ben bu ALAZI çok sevdim saygılar sjsjsjsjssj Semihin aşk itirafına hazır mıyız?